بسیج؛ پدیده‌ای پیشرونده و پیشرو
گروه اجتماعی دفاعپرس - سعید نوروزی‌پور؛ بسیج مستضعفین با فرمان حضرت امام خمینی (ره) در ۵ آذر ۱۳۵۸ تشکیل شد و پس از تصویب مجلس شورای اسلامی در دی ۱۳۵۹ به صورت قانونی رسمیت پیدا کرد، پس از آن نیز فاصله روز‌های ۲۹ آبان تا ۵ آذر به عنوان هفته بسیج نام‌‍گذاری شد.
تشکیل نیروی بسیج یکی از ابتکارات ارزشمند امام راحل در روز‌های آغازین پیروزی انقلاب بود؛ پس از پیروزی انقلاب و مواجهه مسئولان نظام با حجم مشکلات، ایرادات و نیاز‌های کشور در فاصله ماه‌های پیروزی انقلاب در بهمن تا آبان ماه سال بعد، ضرورت تشکیل نهاد‌های مردمی به منظور برون رفت از شرایط آن روز‌های کشور احساس می‌شد؛ درواقع امام به خوبی این نکته را درک کرده بود که نظام اداری و سیاسی موجود که میراثی از رژیم شاهنشاهی بود به رغم همه بازنگری‌ها و تغییر و تحولات نمی‌تواند جوابگوی نیاز‌های کشور باشد، از این رو بهترین راهکار، سپردن امور به مردم و همکاری مردم در همه امورات کشور بود که نقشی محوری در اندیشه‌های سیاسی امام نیز داشت؛ در واقع نگاه امام به مردم نگاهی ابزاری و تاییدی نبود بلکه واقع بینانه و صادقانه اعتقاد داشت عبور از روز‌های سخت انقلاب تنها با اتکای مردم میسر است و اندیشه بسیج درواقع تبلوری از این شرایط و اندیشه و رویکرد‌ها بود.
رهبر معظم انقلاب اسلامی در خصوص تشکیل بسیج می‌فرمایند: بسیجی که در سال ۵۸ تشکیل شد، نیاز‌های آن روز را تأمین می‌کرد - این یک نیاز بود - امروز بسیج نوع نیاز‌های دیگری را برآورده می‌کند. مسائلی که امروز مطرح است، آن روز مطرح نبود. امروز بسیج ما در زمینه‌ی علم، در زمینه‌ی ابتکار، در زمینه‌ی نوآوری، پیشرو است. این هم هنر امام بود. امام در همین نوشته‌ای که در آذر ۶۷ مرقوم کردند - یعنی آخر عمرشان، تقریباً ۱۰ سال بعد از آن نوشته‌ی اول - از دانشجویان و طلاب می‌خواهند که بسیج تشکیل بدهند؛ بسیج دانشجو و بسیج طلبه. این نشان‌دهنده‌ی این است که نیازی که کشور به روحیه‌ی بسیجی دارد، مربوط می‌شود به همه‌ی زمینه‌ها، از جمله زمینه‌هائی که در قلمرو حوزه‌های علمیه است و زمینه‌هائی که در قلمرو دانشگاه‌هاست. امروز در حوزه‌ی علمیه هم فضلای بسیجی ما، علمای بزرگ بسیجی ما حضور دارند، افتخار هم می‌کنند. امام هم افتخار می‌کرد. امامِ با آن عظمت، می‌گفت من افتخارم این است که یک بسیجی‌ام. در دانشگاه هم همین جور است. در دانشگاه هم بسیج دانشجو، بسیج استاد، یک پدیده‌ی پیشرونده و پیشرو محسوب می‌شود. (۱۳۹۰/۰۷/۲۲)
یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های بسیج که موفقیت، نهادمندی و استمرار آن را تضمین کرد، مردمی بودن و داوطلبانه بودن آن بود؛ آحاد مردم ایران از هر قشر و صنف و سن و جنس و مذهب و نژادی می‌توانستند و می‌توانند عضوی از بسیج باشند؛ می‌توان تصور کرد اگر دوراندیشی و درایت امام در تشکیل بسیج نبود، با آغاز جنگ تحمیلی چه مشکلاتی در تمهید شرایط نظامی کشور ایجاد می‌شد؛ گرچه نمی‌توان نقش سپاه و ارتش را در جنگ تحمیلی نادیده گرفت، اما اضافه شدن نیرو‌های مردمی در قالب بسیج از سراسر کشور اقتدار و اعتباری صدچندان به نیرو‌های مسلح کشور بخشید که ثمره آن در همان جنگ تحمیلی برای کشور، نظام و مردم آشکار شد.
حالا پس از چند دهه از پیروزی انقلاب ثمرات تشکیل نیروی مردمی بسیج در هر نقطه‌ای که اعتماد و اختیار به این نهاد داده شود، قابل رویت است؛ اساسا حضور مردم در عرصه‌های مختلف موید موفقیت و پیروزی در آن عرصه است و دشمن نیز با علم به اهمیت نقش بسیج، در همه این سال‌ها به دنبال بی اعتبار کردن بسیج، ضربه زدن به آن و فاصله انداختن بین بسیج و ملت بوده، غافل از اینکه نهادی برخواسته از بطن جامعهّ به گونه‌ای نهادمند شده و به درختی تنومند تبدیل شده که ضربه زدن به آن به راحتی مقدور نیست.
امروز نیز کشور و نظام برای عبور از شرایط سخت به همان اعتماد و رویکرد نسبت به بسیج برای عبور از سختی‌ها نیازمندند، بسیج به واسطه مردمی بودن، بی تکلف بودن، داشتن روحیه جهادی، انقلابی بودن، ولایتمدار بودن و برخورداری از عزمی راسخ و انگیزه‌ای الهی، بهترین ابزار برای مسئولان و مدیران برای فائق آمدن بر مشکلات و چالش‌های اصلی کشور است.
انتهای پیام/ 241
