چقدر لحظه‌ی پرواز دیدنی شده بود
به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از استان مازندران، آیین اختتامیه بیست‌وپنجمین کنگره ملی شعر دفاع مقدس و مقاومت به میزبانی استان فارس و با حضور برخط ادارات کل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس در استانها و با حضور سرهنگ پاسدار «محمدحسن سلامی» مدیرکل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس مازندران و «سید محمد صادقی سنگدهی» معاون ادبیات، انتشارات و تاریخ اداره کل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس و تقدیر از دو شاعر مازندرانی «ماهرخ درستی» در بخش شهدای امنیت و «علیرضا حکمتی» در بخش عفاف و حجاب برگزار شد.
اثر برگزیده «ماهرخ درستی» تقدیم به شهید «مصطفی نوروزی» که در این کنگره حائز رتبه سوم بخش شهدای امنیت شده است، در ادامه می‌آید:
گرفت دست تمنای رود، دریا را
صدای گریه‌ی سقف کبود، دریا را
چکید نم نم باران ز چشم‌های ترش
نگاه آینه وارش سرود، دریا را
میان بهت و سکوتی غریب، می‌بلعید
نسیم مضطربِی، صبح زود، دریا را
شکست شیشه‌ی عطر گل محمدی اش
به نام خویش معطر نمود، دریا را
رسیده بود به رؤیای دور و دیر خودش
چه عاشقانه بغل کرده بود، دریا را
رسید لحظه‌ی پرواز موج‌های بلند
رسید لحظه‌ی پرواز و از زمین دل کند...
به بال‌های پر از زخم خود، توان میداد
پرنده‌ای که در آغوش آب جان میداد
همان شبی که به دامان سرد خود، دریا...
به دست موج، تن ماه را تکان میداد
قشنگ بود، پر از عشق و عزت و غیرت
حکایتی که به شب‌های سیستان میداد
چه با صلابت و زیبا، پرید بی پروا
شکوه موج خزر را نشانمان میداد
در آزمون شهادت قبول شد آری...
همیشه وقت خطر، خوب امتحان میداد...!
خوشا کسی که بمیرد در امتحان بهتر...
کجا برای شهیدان از آسمان بهتر؟
انار سرخ دلش بس که چیدنی شده بود
نگاه پاک و زلالش خریدنی شده بود
شکست بغض نفس گیر و سرخ ماهی‌ها
صدای گریه‌ی دریا شنیدنی شده بود
به اشتیاق پریدن دوباره پر وا کرد
چقدر لحظه‌ی پرواز دیدنی شده بود
چه آسمان بلندی میان چشمش داشت
شکست تُنگ زمین را، پریدنی شده بود
دمی درنگ نکرد آن دقیقه‌ی آخر
که آرزوی شهادت رسیدنی شده بود...
تو از تبار بهشتی اگر نمی‌مانی
ستاره‌ی شبی و تا سحر نمی‌مانی
انتهای پیام/
