به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاعپرس، ۳۱ سال از شهادت سید مرتضی آوینی کسی که رهبر معظم انقلاب اسلامی به او لقب سید شهیدان اهل قلم را داد میگذرد. همچنان پس از سه دهه اندیشههای او قابل تامل و تازه است و این جز به واسطه پیوند خوردن او با جریان انقلاب اسلامی دریافت حقیقت از مسیر اندیشههای اسلامی ممکن نبود. نوشتههای او به خوبی حکایت از اندیشه جامع و عمیق او نسبت به مسائل دارد. جریان فکری سید مرتضی توانست با گذر از روشنفکری راه حقیقی خود را در جای دیگری پیدا کند. او در جایی گفته بود «اگر انسانهایی که مأمور به ایجاد تحول در تاریخ هستند خود از معیارهای عصر خویش تبعیت کنند، دیگر هیچ تحولی در تاریخ اتفاق نخواهد افتاد» و خود به این باور رسیده بود که باید تغییر یابد تا بتواند محیط پیرامونش را تغییر دهد. در حقیقت سفر درون را قبل از هجرت بیرونی برگزید.
شهریار زرشناس روزنامهنگار و پژوهشگر و از دوستان شهید سید مرتضی آوینی در خصوص شائبههایی که نسبت به اواخر عمر سید مرتضی مطرح میشد که به دورا روشنفکری خود بازگشته است بیان کرد: «من و مرتضی باهم ارتباط نزدیکی داشتیم یک وقتهایی من را میرساند، یا باهم زیر پل کریمخان به کتاب فروشی میرفتیم و کتاب میخریدیم که ماجراهای زیادی داشتیم. آخرین بار ۱۸ فروردین سال ۱۳۷۲ چهارشنبه غروب از مجله سوره پایین آمدیم و سوار پیکانی شدیم که حوزه هنری به سید مرتضی داده بود. من را همیشه در یک مسیری میرساند آن روزوقتی خواستم سوار ماشین شوم بهم گفت شهریار میدانی قرار است کجا میبرم؟ دارم میرم فکه. جایی که فرشتگان ارواح شهدا را از زمین به آسمان میبردند. این را ۲ روز قبل از شهادتش گفت. کدام روشنفکری اینطور درباره هستی حرف میزند که معتقد باشد فرشتگاه ارواح شهدا را از زمین به آسمان میبرند؟ آیا روشنفکر اصلا به فرشتهها اعتقاد و این تلقی از هستی را دارد؟ این تلقی جز از منظر دینی نمیتواند باشد.»
انتهای پیام/ ۱۴۱