گروه استانهای دفاعپرس_ «ابوالقاسم محمدزاده» پیشکسوت دفاع مقدس؛ تازه دیپلم گرفته بود و سالهای پایانی درس و مدرسهاش مصادف با ایام پیروزی انقلاب اسلامی مردم ایران به رهبری امام خمینی (ره) بود. برای انجام خدمت سربازی به لشکر زرهی شیراز اعزام شده بود و میتوانست آنجا با خدمت سربازی در راه پاسداری از دستاوردهای انقلاب کمکی به نیروهای طرفدار انقلاب کرده باشد.
پایان سربازیاش مصادف با تجاوز نیروهای عراقی به مرزهای جنوبی کشور بود که به خیل نیروهای جان برکف سپاه پیوست و پس از سالها، با تلاش و پشتکاری که از خودش نشان داده بود به جانشینی تیپ ادوات لشکر ۵۵ ویژه شهدا منصوب شده بود و تجربهها و اندوختههای خودش را در این واحد و شرایط سخت جنگ، در راه پایداری نظام مقدس جمهوری اسلامی و دفاع جانانه در مقابل نیروهای متجاوز عراقی خرج کرد و در جبهههای نبرد حق بر علیه باطل، نقش تعیینکننده و عمدهای ایفا کرد.
او با گذشت زمان، در کوره حوادث و دانشگاه جنگ دانشجوی کارکشته شده بود.
شهید نورعلی شوشتری گفته بود: «با سید ابراهیم آلنبی رفته بودیم داخل استحکامات و مواضع عراقیها، یک افسر عراقی در حال رفتن به دستشویی بود تا چشمش به ما افتاد به زبانی فارسی - عربی به ما گفت؛ ایست! آلنبی با دست اشارهای به چپ و راستش کرد به گونهای که آن افسر عراقی فکر کرد او در محاصره است و خودش را تسلیم کرد. در حالیکه ما فقط دو نفر بودیم و عمق تجهیزات و امکانات دشمن.»
سید ابراهیم آلنبی در ابتدای جنگ که سرباز بود در جبهه آبادان به محاصره عراقیها در آمده بود و با شکست حصر آبادان نجات پیدا کرده بودند و حالا با تجربهای که داشت، هم خودش را نجات داده بود و هم نیروی دشمن را به اسارت گرفته بود.
ابراهیم در مسئولیتهای مختلفی در برخی تیپها و لشکرها خدمت کرده بود و بارها مجروح شده بود تا اینکه در تاریخ ۱۸ آبان ۱۳۶۶ در حالی که جانشین تیپ ذوالفقار بود از دانشگاه جنگ فارغالتحصیل شد و روح بیقرارش در عرش الهی به آرامش ابدی رسید.
انتهای پیام/