به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از اراک، شهید «احمد حیدری» در سال 1344 در روستای هریسان از توابع بخش مرکزی ساوه، دیده به جهان گشود. وی تحصیلات خود را تا پایان دوران دبستان در زادگاهش گذراند و به دلیل عدم وجود مقاطع بالاتر تحصیلی در روستای مذکور به شهرستان ساوه هجرت کرد و مقطع راهنمایی را با موفقیت به پایان رساند.
به دلیل مشکلات از ادامه تحصیل باز ماند و در کارخانه ریسندگی مشغول به کار شد تا بتواند سهم کوچکی در اقتصاد خانواده داشته باشد. تازه به سنین جوانی رسیده بود که انقلاب عظیم اسلامی مردم ایران به پرچم‌داری بزرگ پرچم‌دار اسلام و قرآن، حضرت امام خمینی(قدس سره شریف) آغاز شد و شهید نیز همانند سایر هم‌وطنان عزیز و انقلابی فعالیت‌های خود را شروع نمود.
ایشان در سال 1363 به خدمت مقدس سربازی فرا خوانده شد و پس از پایان دوره آموزشی به عنوان سرباز تیپ سوم از لشکر 88 زاهدان به جبهه‌های غربی اعزام شد. در بهمن ماه سال 1363 بر اثر اصابت گلوله از ناحیه پا توسط دشمن مجروح شد. پس از گذراندن دوره نقاهت عازم میدان نبرد شد و در سال 1364 برای دومین بار از ناحیه پا و سینه مجروح شد و با توجه به دو بار جراحت از خط مقدم کناره‌گیری نکرد. هنگام اعزام به جبهه‌های حق علیه باطل خانواده خود را برای شهادتش آماده ساخت و از آن‌ها می‌خواست تا دشمنان را شاد نکنند و راهش را با حجاب و نماز و روزه و حمایت رهبر و ملت ادامه دهند. 12 روز مانده به پایان خدمت در سی‌ام فروردین ماه سال 1365 در منطقه سومار پس از ماه‌ها جهاد در راه خدا به آرمان خود که همانا شهادت بود، رسید.
فرازی از وصیت‌نامه شهید «احمد حیدری»:
پدر و مادر عزیزم! دست‌های مهربانتان را از راه دور می‌بوسم. برای رفتن من هرگز اشک نریزید و دشمنان را شاد نکنید. به خواهرانم سفارش می‌نمایم برای نماز و روزه اهمیت خاصی قائل شوید. از رهبر و ملت حمایت کنید.
انتهای پیام/
