به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از استان خراسان رضوی، «غلامرضا غلامپور دهسرخی» از شعرای آیینی خراسان رضوی درنوسروده خود پیر و مراد عارفان، امام روح‌الله را توصیف کرده است.
باز آمد موسم درد و عزا
بوی خون می‌آید از آیینه‌ها
کوله بار عاشقان غم می‌شود
قامت از بار عزا خم می‌شود
درد هجران تا به دل تاثیر کرد
سینه عزم ناله‌ی شبگیر کرد
زخم دل تکثیر در خرداد شد
سالگرد حضرت استاد شد
اهل دل را واله و محزون ببین
در حریم عشق، موج خون ببین
هر دلی از خویشتن بیگانه شد
سوخت از هجران و، چون پروانه شد
دل چنان آیینه‌ای، افروخته
لحظه‌لحظه از غم جان سوخته
بی‌قراری می‌کند شب تا سحر
مرغ دل را نیست بی او بال و پر
آی،ای یاران طبیب دل کجاست؟
پیر عشق من حبیب دل کجاست؟
پیر عشقم، رهبری فرزانه بود
رهبر این نهضتِ جانانه بود
رهبر من پیر عدل و داد بود
دشمن سرسخت استبداد بود
پیر عشقم پیرو توحید بود
ناخدای کشتیِ، امّید بود
پیر من یعنی امام و رهبرم
افتخار آب و خاکِ کشورم
رهنمای مکتب ما بود، رفت
پیشوای نسل گل‌ها بود
رفت‌ای امام‌ای رهبرِ نستوه ما
تکیه‌گاه اهل دل،ای کوه ما
نهضت ناب تو را یاری کنیم
پای وحدت ما فداکاری کنیم
این شعار ماست هر فصل‌الخطاب
پای دین هستیم و پای انقلاب
انتهای پیام/
