گروه استان‌های دفاع‌پرس_ «علی‌اصغر کمالی» پژوهشگر تاریخ اسلام؛ چهره گلگون ۱۵ خرداد یادآور واقعه بدر و اولین جنگ مسلمانان به رهبری پیامبر بزرگ اسلام حضرت محمد مصطفی (ص) با کفار قریش است با این تفاوت که در غزوه بدر مسلمانان آماده جنگ بودند و با عده و عده به نبرد کفار پرداختند، ولی در واقعه ۱۵ خرداد مردم مسلمان با دست خالی به استقبال مسلسل و تانک شتافتند.
اگر در غزوه بدر پیامبر اکرم (ص) شخصا رهبری نبرد را به عهده گرفته بود، در این حادثه رهبر مسلمین در زندان به سر می‌برد. در هر دو نبرد، نتیجه به نفع اسلام بود و با ریختن خون، درخت اسلام بارور شد، و هر دو منجر به پیروزی شد، یکی به فتح مکه و دیگری به انقلاب اسلامی ایران، از این رو تشابه بین این دو وجود دارد.
در روز ۱۵ خرداد نبردی ناخواسته بین رژیم سفاک و مردم مسلمان برپا شد و در نتیجه قریب ۱۵ هزار پیکر پاک در خیابان‌ها پرپر شدند و با خون خود نوشتند «یا مرگ یا خمینی» چرا مردم آرزوی مرگ یا آزادی خمینی می‌کردند؟ مگر خمینی برای آنها چه کرده بود و چه خواسته بود، آیا خمینی ندای گرسنگی، تشنگی، بی‌خانمانی و فقر مادّی مردم را مطرح کرده بود که اینقدر او را می‌خواستند و به او عشق می‌ورزیدند و برای آزادی او از قید و بند جانیان، جان‌های خود را می‌باختند یا اینکه خمینی ندای دیگری داشت؟
کجا دیده شده است برای زندانی شدن یک رهبر ملی، هزاران نفر خود را آماج گلوله‌ها و تانک‌ها کنند، آن هم در آن دورانی که به قول حضرت امام یک پلیس می‌توانست بازار را ببندد و کسی نفس نکشد یا یک ژاندارم می‌توانست شهری را به ستوه درآورد و کسی دم بر نیاورد، آنانکه انقلاب ما را هنوز از دید کوته‌بینانه مادّی یا ملی‌گرایانه می‌نگرند، چرا عینک حقیقت‌بین را برای لحظه‌ای هم که شده بر چشم‌های کور خود نمی‌زنند و به غزوات این ملت ستم دیده در طول این چند سال مبارزه مستمر نمی‌نگرند؟
مردم در آن روز خفقان و خون، چرا به خیابان‌ها ریختند و برای آزادی رهبرشان خون نثار کردند؟ مردم برای آزادی خمینی خون دادند زیرا او را مظهر اسلام می‌دانستند. خمینی چون فریاد «وا اسلاما» سر داده بود. مردم سر را در راه او دادند و می‌دهند و تا قیامت در راه او برای پیروزی خط مقدسش خون خواهند داد و جوان‌هایشان را به مسلخ عشق خواهند فرستاد.
انقلاب اسلامی ما که نطفه‌اش در روز ۱۵ خرداد بسته شد، از آغاز با شعارهای اسلام، حکومت اسلامی و جمهوری اسلامی پا گرفت، مردم امام را برای اسلام می‌خواستند و می‌خواهند. روز ۱۵ خرداد که همچون عاشورا روز عزای عمومی ملت مظلوم اعلام شد، روز حماسه و تولد جدید اسلام و مسلمانان است. پاسداشت قیام خونین ۱۵ خرداد، بزرگداشت روز سرنوشت‌ساز عاشورا و همچنین تکریم اسلام و قرآن است.
ملت شریف ما بلکه ملت‌های مظلوم از هرچه غفلت کنند از این دو روز الهی نباید غفلت کنند عاشورا با «نه» خود یزیدیان را در طول تاریخ نفی کرد و به گورستان فرستاد، ۱۵ خرداد پهلوی‌صفتان و ابرقدرت‌ها را مدفون کرد.
روز ۱۵ خرداد فریادی کوبنده است از مستضعفان جهان بر سر مستکبران و از متعهدان به مکتب مترقی قرآن کریم در مقابل تسلیم‌شدگان بی‌چون و چرا به مکاتب انحرافی یا التقاطی شرق و غرب.
در رثای او چه می‌توان گفت چه می‌توان نوشت؟ چه کس را یارای گفتن و نوشتن درباره کسی است که مجدّد اسلام در قرن کنونی بود و احیاکننده احکام اسلام ناب محمدی (ص)؟ اسلام که سال‌ها در پس پرده‌های ظلم و زورمداری و منفعت‌طلبی زرپرستان و خدعه و ریاکاری علمای سوء و متحجّرین و مقدّسین مهجور مانده بود و انتظار بزرگ مردی را می‌کشید که با آمدنش تمامی پرده‌های ظلم و زور و جهل و ریا کنار زد و او آمد. خمینی روح خدا.
او آمده بود تا مسلمین و مستضعفین عالم را عزیز و کفّار و مشرکین و مستکبرین را خوار و ذلیل نماید. او آمده بود تا راه و روش چگونه زیستن و چگونه بودن و چگونه مردن را به نسل بشر بیاموزد. او آمده بود تا بزرگواری امت اسلام را حفظ نماید و دشمنان اسلام پابرهنگان زمین را به خاک مذلت نشاند. او آمده بود تا اسلام ناب محمدی (ص) را در جهان صلا زند و کمینگاه‌های شیطان را برای همگان نمایان سازد. او آمده بود تا ما را از اسارت انانیت و نفس خویش برهاند و به سوی فناء فی الله رهنمون شود. آری او آمده بود و در هدایت ما به سوی سرچشمه‌های فیّاض حق، حریص بود.
او آمده بود تا تکلیف بشر را در این عصر تعیین کند و طریق درست الی‌الله را به روی همه بگشاید و او این کار را به انجام رساند و خود به تکلیف الهی خویش تا آخرین لحظه حیات عمل کرد و هماره بر «فرزندان خویش» هشدار می‌داد و بر توجّه به مقصد الهی تاکید می‌ورزید.
خدایا به ما توفیق ده که نام و یاد و راه آن عارف و عاشق دل سوخته‌ات را هرگز فراموش نکنیم و همچنان رهنمودهای آسمانی او چراغ فروزان ما در این راه پرخطر باشد.
خداوندا آن مشتاق لقای خویش را که سوز اشتیاق از زبان و دیده‌اش نمایان بود، هرچه بیشتر از شراب طهور لقاء که نهایت آرزویش بود بنوشان و ما را از شفاعتش برخوردار فرما.
پروردگارا او به ما عشق نو آموخت و از آنچه در راه رضای غیر تو است بر حذر داشت و فروزنده‌ترین مشعل راه تو پس از انبیاء و ائمه علیهم‌السلام بود. او را در جوار رحمت واسعه خویش به آنچه سزاوار رحمت توست، منعّم و خشنود بگردان.
انتهای پیام/
