نقش انتخابات در افزایش اقتدار و امنیت ملی
گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس- رضا اکبری‌پویا؛ انتخابات در دوره‌های مختلف بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، نقش اساسی در حیات سیاسی کشور داشته و در واقع مهم‌ترین مکانیسم مشارکت گروه‌های سیاسی بوده است. نظام جمهوری اسلامی ایران با برگزاری انتخابات متعدد از اوایل انقلاب شکوهمند اسلامی تاکنون، الگوی نوین مردمسالاری دینی را با مشارکت سیاسی آحاد جامعه به منصه ظهور رسانده است. حال سوال این است: نقش انتخابات در امنیت ملی کشور چیست؟
در نظام جمهوری اسلامی ایران مشارکت و شرکت در انتخابات در چارچوب سازوکاری الهی مردمی به عنوان مردمسالاری دینی تعریف و اعمال می‌شود. مردمسالاری دینی در بطن خود دارای مفاهیمی چون حاکمیت قانون، خیر عمومی، برابری و احترام به حقوق دیگران را دارد.
یکی از موارد تفاوت نظام مردمسالاری دینی با مشارکت در شکل معمول در کشور‌های دیگر در ماهیت و شکل مشارکت است. در مردمسالاری دینی مشارکت تک‌بعدی نیست و دارای وجوه دوگانه حق و تکلیف است؛ بر این اساس، رهبر معظم انقلاب اسلامی (مدظله‌العالی) شرکت در انتخابات را به مثابه جهاد عمومی و مایه آبروی نظام اسلامی در نظر می‌گیرند و همچنین به این مؤلفه به عنوان عامل سربلندی ملت ایران می‌نگرند. هرکس که میخواهد این کشور و این ملت عزیز، سربلند و موفق باشد، باید درصحنههای اجتماعی و سیاسی این کشور حضور داشته باشد که مظهر اعلای آن هم همین انتخابات است. خود انتخابات، مظهر اقتدار ملی است. اگر ملت عزیز ایران بتواند در انتخابات، آرای فراوان خود را به میدان بیاورد و حضور مردمی، چشمگیر باشد، این بزرگترین مظهر اقتدار و عزت ملی است.
با نگاهی گذرا می‌توان گفت که مشارکت یکی از مهم‌ترین برکات و ثمرات دین مبین اسلام و به تبع آن، انقلاب اسلامی در تاریخ معاصر ایران است که با تکیه بر جمهوریت و اسلامیت نظام، زمینه بسیار مناسب و تعیین‌کننده‌ای برای شرکت مردم در فرآیند تصمیم‌گیری و تعیین سرنوشت ملی فراهم کرده است. در این راستا به صورت دو وجهی، نظام اسلامی علاوه بر اینکه شرایط تحقق سازوکار‌های مشارکت در ابعاد مختلف را در جامعه فراهم می‌کند، جامعه نیز از این حق و تکلیف در جهت اصلاح و رشد نظام اسلامی استفاده بهینه می‌کند.
انتخابات در ایران را می‌توان مهم‌ترین جنبه عینی و عملیاتی مردمسالاری دینی در نظام سیاسی کشور دانست که با جنبه مهم دیگر آن یعنی اسلامیت نظام، پیوندی عمیق و ناگسستنی دارد. این اهمیت، از سویه‌ها و ابعاد مختلف، قابل ردیابی و ارزیابی است. در واقع، انتخابات در جمهوری اسلامی ایران، فقط یک کنش سیاسی عام برای تعیین ریاست جمهوری در یک دوره چهارساله (که بخش مهمی از سرنوشت و مقدرات کشور را در ابعاد مختلف مشخص می‌کند) نیست؛ بلکه این انتخابات یک عامل اساسی در مشخص شدن وزن و جایگاه جریان‌ها و گروه‌های سیاسی مدعی قدرت و مدیریت کشور در رقابتی جدی و فراگیر است؛ رقابتی است که در آن، بسیاری از مسائل و مشکلات کلان کشور مورد بحث و گفت‌وگو قرار می‌گیرد و دیدگاه‌های مختلفی که در این‌خصوص مطرح شده، ارزیابی می‌شود.
انتخابات، محملی اساسی برای آشکار شدن دیدگاه‌ها و نظرات گروه‌ها و اقشار مختلف مردم درخصوص گفتمان‌های مطرح در زمینه مدیریت عالی و راهبردی نظام و مسائل و چالش‌های کلیدی کشور است.
تأثیرات عمیق انتخابات در ایران از بعد سیاست خارجی نظام هم بسیار قابل توجه است و برگزاری انتخاباتی باشکوه و با مشارکت آحاد مردم و گروه‌های سیاسی، در عرصه‌های بین‌المللی، پیام‌آور مقبولیت نظام است.
یکی از مؤلفه‌های قدرت نرم، مشارکت سیاسی است که عینی‌ترین و گویاترین نوع آن حضور در پای صندوق رأی می‌باشد که از مؤثرترین‌ها هم محسوب می‌شود. رأی مردم در انتخابات، برای دشمنان کشور یک شاخص انسجام و همراهی ملی و حساسیت نسبت به سرنوشت خود و کشورشان محسوب شده و قدرت آنان را برای مواجهه و رویارویی با هر نوع تهدید و خطر می‌رساند؛ به عبارت دیگر، میزان آرا در انتخابات، پشتوانه حمایت مردمی از کشور را به دشمنان و فرصت‌طلبان نشان داده و همچنین بر بدخواهان معلوم می‌سازد که این میزان از مردم نسبت به سرنوشت کشورشان بی تفاوت نبوده و در شرایط خطر حامی منافع و مصالح جامعه و کشورشان خواهند بود.
با چنین کارکردی است که مشارکت یا رأی دادن در انتخابات به عنوان یک شاخص قدرت ملی به حساب می‌آید که چشم طمع دشمنان را برای اقدام به زورگویی و تهدید، دور ساخته و امنیت ملی را تقویت و زمینه برقراری تعاملات و مناسبات عزتمندانه با دیگر کشور‌ها و حتی چانه‌زنی و مذاکره برای دستیابی به منافع را بر سر میز مذاکرات سیاسی فراهم می‌سازد و به عنوان برگه قدرت برای مجاب ساختن دشمن، رقیب یا حریف بیرونی محسوب می‌شود.
مشارکت بالا در انتخابات و افزایش آرا می‌تواند به اعتبار دولت برآمده از انتخابات برای اجرای برنامه‌ها و حل مشکلات کشور کمک کرده و رضایتمندی در مردم را بالا برده و به این ترتیب امنیت داخلی کشور را نیز تقویت کند. با این نگاه است که رهبر معظم انقلاب اسلامی (مدظله العالی)، بار‌ها در آستانه برگزاری انتخابات، خطاب به ملت شریف ایران اسلامی اعلام کرده‌اند که تمام کسانی که دل در گرو پیشرفت کشور و آینده آن دارند (ولو با نظام سیاسی و مسئولان آنهم مسئله و دلخوری داشته باشند) در انتخابات شرکت نمایند؛ چراکه حفظ امنیت کشور و فراهم کردن زمینه‌های پیشرفت و عزت ملی در برابر دشمنان و رقبای آن، جزو اهداف مشترک تمام ایرانیان بوده و باغیرت و غرور آنان پیوند خورده است؛ لذا همان‌گونه که در مسابقات جهانی، تمامی ایرانیان غیرتمند پای تشویق و حمایت از تیم‌های ایرانی و ورزشکاران خود بوده و موفقیت آنان را برای خود غرورآفرین و افتخار می‌دانند، باید از فرصت انتخابات نیز برای افزایش قدرت و امنیت کشور استفاده و آرای خود را پشتوانه حرکت کشور در مسیر پیشرفت قرار داده و طمع دشمنان و بدخواهان ایران سربلند را برای هرگونه فتنه‌گری و آتش‌افروزی، دور سازند.
مشارکت و رأی دادن در انتخابات در عین اینکه برای مردم بسیار کم‌هزینه است، اما در تأمین قدرت و امنیت ملی بسیار اثربخش و پرفایده بوده و کارکرد آن شبیه همان ایثار و فداکاری رزمندگان و لشکریان مدافع مرز‌ها و امنیت کشور است که گاه برای تأمین آن باید از جان بگذرند و شهادت بپذیرند.
مشارکت حداکثری در انتخابات در واقع نوعی مقاوم‌سازی حداکثری کشور در مقابل تهدید‌ها و خطر‌هاست و وظیفه آحاد مردم تلاش برای رسیدن به ایران قوی و قدرتمند در همه عرصه‌ها بوده و پرواضح است که تلاش دشمنان ملت ایران درست نقطه مقابل، یعنی ضعیف کردن ایران عزیز در همه عرصه‌هاست.
تحمیل هشت سال جنگ سخت نظامی و سپس جنگ فرهنگی، تحریم اقتصادی و اکنون جنگ شناختی همگی در جهت تضعیف ایران اسلامی توسط دشمنان ملت ایران بوده است. نظام سلطه در رویکرد نبرد شناختی از طریق مشروعیت‌زدایی، اعتبارزدایی، اعتمادزدایی، قداست‌زدایی، ناامیدسازی و ناکارآمدنمایی و سیاه‌نمایی، دنبال یک چیز بوده و آن از بین بردن سرمایه اجتماعی و پشتوانه مردمی نظام است.
بر کسی پوشیده نیست که مهم‌ترین مؤلفه امنیت ملی هر کشوری، سرمایه اجتماعی و پشتوانه مردمی آن کشور است که برای آن در برابر دشمنان، امنیت‌آفرین است و از طرفی، با وجود امنیت است که کشور رو به جلو و در مسیر پیشرفت و تعالی و رسیدن به قله‌ها قرار می‌گیرد. ازجمله عواملی که عیار سرمایه اجتماعی هر نظام و کشوری را عیان می‌کند، میزان مشارکت مردم در انتخابات است. هرچه میزان مشارکت بیشتر، سرمایه اجتماعی بیشتر و هرچه سرمایه اجتماعی بیشتر، امنیت ملی بیشتر و به تبع آن، مسیر رشد و پیشرفت هموارتر.
در همین رابطه رهبر معظم انقلاب اسلامی (مدظله العالی) در دیدار نوروزی با کارگزاران نظام در فروردین امسال، ضمن اشاره به مسئله انتخابات پایان سال، فرمودند: «این انتخابات (انتخابات مجلس دوازدهم) خیلی مهم است. انتخابات می‌تواند مظهر قوت ملی باشد. اگر انتخابات درست برگزار نشود، ضعف کشور و ضعف ملت را نشان می‌دهد؛ ضعف دولت را، ضعف مسئولین را، ضعف آحاد مردم را و هرچه ما ضعیف بشویم، تهاجم و فشار دشمنان ما بیشتر خواهد شد. اگر می‌خواهید جلوی فشار دشمن گرفته بشود، باید قوی بشویم. یکی از ابزار‌های مهم قوتِ کشور همین انتخابات است»؛ بر اساس این منطق، انتخابات ۸ تیر ۱۴۰۳ چنانچه با مشارکت حداکثری برگزار شود، می‌تواند مظهر اقتدار کشور شود و امنیت‌آفرین و دشمنان را در طراحی نقشه‌های خصمانه ناامید کند و اگر هم خدای ناکرده با مشارکت ضعیف برگزار شود، آن‌ها را امیدوار می‌کند به اقدامات خصمانه علیه کشور. توجه داشته باشیم که مشارکت حداقلی یعنی ضعف مشروعیت و مشارکت در کف انتظار یعنی ضعف مقبولیت و مشارکت بالا یعنی انسجام ملی و یده واحده.
انتخابات از بحران‌های پنجگانه مشروعیت، مشارکت، اقتدار، توزیع و نفوذ پیشگیری و در صورت بروز به رفع، کاهش و مدیریت آن‌ها کمک می‌کند؛ زیرا در اثر مشارکت حداکثری مردم، مشروعیت نظام افزایش یافته و به تبع آن اقتدار و نفوذ آن نیز ارتقاء می‌یابد؛ مؤلفه‌هایی که امنیت ملی را تقویت و تعمیق می‌کنند. انتخابات عادلانه و آرام، باعث افزایش روحیه ملی، به معنای میزان حمایت ملت از مجلس منتخب و ارجحیت منافع ملی بر منافع فردی، گروهی، حزبی و جناحی می‌شود.
انتخابات به واسطه تأمین مشارکت فراگیر مردم، وحدت و انسجام ملی را تقویت می‌کند و انتخاباتِ رقابتی مبنی بر اراده ملی به انسجام، همکاری و هم افزایی قوای سه گانه حاکمیت کمک می‌کند. انتخابات از طریق ارائه راه حل‌های بهینه برای مسائل و مشکلات کشور توسط نامزدها، باعث کاهش آسیب پذیری‌های داخلی در سطوح مختلف می‌شود.
در فرآیند انتخابات با برگزیده شدن نامزد‌هایی که طرح و برنامه برتری برای قوه مقننه دارند و عملی شدن آن‌ها پس از شکل‌گیری مجلس جدید، کارآمدی نظام افزایش و ارتقاء می‌یابد.
انتخابات، با این کارکردها، موجب افزایش اعتماد ملی و سپس ارتقاء سرمایه اجتماعی می‌شود و نقش تعیین‌کننده‌ای در کسب و افزایش اعتبار و عزت ملی کشور در سطح بین‌المللی ایفا می‌کند؛ عاملی که خود قدرت چانه‌زنی و توان دیپلماسی کشور را افزایش می‌دهد. در اثر انتخابات به عنوان تجلی اراده ملی، حاکمیت و استقلال ملی تحکیم و تقویت می‌شود. انتخابات، گفتمان انقلاب اسلامی مبنی بر آرمان‌گرایی واقع‌بینانه در سطوح داخلی و خارجی را بازتولید و بازتوزیع می‌کند.
انتخابات با کاهش و درمان آسیب‌پذیری‌های داخلی و دفع و بازداشتن تهدیدات خارجی کارکردی بازدارنده دارد که می‌توان آن را «بازدارندگی انتخاباتی» نامید.
انتخابات به غیرامنیتی کردن بسیاری از مسائل و موضوعات می‌انجامد و آن‌ها را به حوزه سیاسی بازمی‌گرداند که با سازوکار‌ها و ابزار‌های عادیِ سیاسی می‌توان مدیریت کرد؛ بر این اساس، می‌توان با قاطعیت گفت که حضور فراگیر مردمی در انتخابات از الزامات قطعی پیشرفت و صیانت کشور در مقابل تهدیدات دشمنان است و دشمن را از طمع ورزیدن به کشور و فکر ضربه زدن به آن منصرف می‌کند. بنابراین هم حق و هم تکلیف است که آحاد ملت در انتخابات ۱۱ اسفند ۱۴۰۲ شرکت کنند. باید توجه داشت که انتخابات در نظام جمهوری اسلامی اهمیت حیاتی دارد و مشارکت به عنوان یک ضرورت دینی و نیاز اجتماعی مطرح است.
مشارکت و حضور در صحنه‌های مختلف مظهر و نمادی از عزت و اقتدار ملی و بازدارنده از تهدیدات خارجی است و حضور و حمایت مردمی است که کشور را در برابر دشمنان بیمه کرده است.
مشارکت و حضور مردم در صحنه یکی از مهم‌ترین نماد‌های احقاق حق و ادای تکلیف برشمرده می‌شود و مشارکت مردم در انتخابات به معنی حمایت از جمهوری اسلامی و نظام اسلامی است.
شرکت مردم در انتخابات باعث اقتدار نظام اسلامی و ابهت ایران اسلامی، و مشارکت و حضور مردم در انتخابات زمینه‌ساز تضمین و تثبیت عزت، اقتدار و امنیت همه‌جانبه نیز می‌شود.
انتهای پیام/ 271
