به گزارش فضای مجازی دفاع پرس، شاه حسین پادشاه اردن کسی بود که شلیک اولین توپ قبل از صدام به سمت ایران در زمان جنگ تحمیلی را نصیب خود کرد و همواره به این موضوع افتخار می کرد وی از متحدان سرسخت رژیم بعث عراق بود.
شاه حسین پادشاه اردن، حدود پنج هزار از نیروهای خود را به عراق اعزام داشته تا وظایف امنیت داخلی را به عهده گرفته تا سربازان عراقی برای رفتن به جبهه جنگ با ایران آزاد باشند. اردن با اعزام گسترده این نیروها، بخش قابل توجه از نیروهای عراق که در شمال این کشور و در مناطق کرکوک و سلیمانیه مشغول سرکوبی با مخالفان دولت بعثی بودند، فرصت یافتند که به جبهه های جنگ با ایران سرازیر گردند.
اردن که پس از پیروزی انقلاب اسلامی، روابطه حسنه ای با ایران نداشت، روابط بسیار نزدیکی با عراق برقرار کرده بود. پس از کنفرانس سران کشورهای عربی در بغداد و تونس، روابط بین عراق و اردن روز به روز نزدیکتر و عمیقتر شد؛ تا آنجا که ملک حسین صراحتا به نفع عراق و علیه ایران موضعگیری کرده و با کمکهای سیاسی، اقتصادی و نظامی فراوانش از جمله اعطای وامهای چند میلیون دلاری به عراق، حمایت و پشتیبانی اش را از این کشور اعلام کرد. در طول جنگ هشت ساله بین ایران و عراق، تنها سیستم حمل و نقل به عراق از طریق اردن صورت میگرفت. در این چهارچوب شبکهی حمل و نقل وسیعی بین دو کشور ایجاد شد و بندر عقبه این کشور برای حمل و نقل سلاح و تجهیزات نظامی سبک و سنگین در اختیار عراق قرار گرفت. به علاوه ملک حسین که نظامیان اردن را برای سرکوبی مردم مسلمان ایران به عراق گسیل داشته بود، در نطقی اظهار داشته بود: ”اگر ضرورت ایجاب کند نیروهای بیشتری را به عراق اعزام خواهیم کرد.“
.
بی شک تنها توجه به گوشه هایی از اظهارات ملک حسین در جریان برگزاری جلسه ی عادی کابینه ی اردن در تاریخ ٢/١/١٣٥٩ (١٩٨٠) موضع آن کشور را در قبال جنگ در حال وقوع بین ایران و عراق، نشان میداد: ”وظیفهی اعراب است که برای وحدت خود و جلوگیری از سرایت خطرات، هرکجا که باشد همکاری کنند، ما وظیفه داریم که جهان اسلام را آرام و قرین همبستگی داشته باشیم؛ ما به عنوان کشوری عربی نباید اجازه دهیم هیچگونه تجاوزی از هر مصدر که باشد به هیچ جزیی از خاک عراق صورت گیرد.عراق کشور عربی و برادر ماست که نباید مورد هیچگونه تهدید خارجی قرار گیرد و یا آسیبی از هر منبع که باشد به آن برسد“.