به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، شهید «قدرت‌الله خوشجام» در سنین نوجوانی و در حالی که تا سال دوم متوسطه درس خوانده بود، لباس رزم بر تن کرد و به‌عنوان بسیجی به جبهه‌های نبرد حق علیه باطل اعزام شد. وی در جبهه تخریب‌چی بود که سرانجام در روزهای پایانی جنگ تحمیلی، در منطقه بوکان توسط ضدانقلاب در روز تاسوعای حسینی مجروح شد و در روز عاشورای حسینی نیز به شهادت رسید.
ماجرا از این قرار است که در آخرین روزهای مرداد سال ۱۳۶۷، لشکر ۱۰ سیدالشهداء (ع) مأموریت یافت تا به مقابله با ضدانقلاب در غرب کشور که ارتفاعات اطراف جاده بوکان مهاباد را تصرف کرده بود، برود؛ بنابراین بخشی از نیرو‌های خود را از میاندوآب به منطقه رساند و بخشی دیگر هم از طریق هلیکوپتر‌های شنوک از پایگاه دزفول به منطقه درگیری سرازیر شدند و به دشمن حمله کردند.
گردان حضرت قاسم (ع) از تیپ عاشورای لشکر ۱۰ در اولین روز از عملیات به مصاف دشمن رفت و رزمندگان این گردان در روز تاسوعای حسینی بخشی از ارتفاعات منطقه را بازپس گرفتند و در روز دوم عملیات که مصادف با روز عاشورای حسینی بود نیز با ورود گردان حضرت زهیر (ع) به منطقه درگیری، ضدانقلاب، فرار را بر قرار ترجیح داد و با دادن تلفات فراوان از منطقه متواری شد؛ این درحالی است که با نفوذ ضدانقلاب به کادر درمانی بیمارستان شهر بوکان، تعدادی از مجروحین این عملیات به علت عدم رسیدگی، در محوطه بیمارستان آن هم در ظهر روز عاشورا به شهادت رسیدند که شهید «قدرت‌الله خوشجام» نیز یکی از این شهدا بود.
شهید «قدرت‌الله خوشجام» در روزهای پایانی عمر مبارک خود، یعنی در روز اول محرم، نامه‌ای را به خانواده خود نگاشه است که در ادامه تصویر و متن آن را مشاهده می‌کنید.
بسمه تعالی
با سلام و درود خدمت آقا امام زمان و نایب بر حقش امام خمینی و با سلام و درود خدمت شهدای جنگ تحمیلی و امت شهید پرور.
با سلام و درود بی‌کران خدمت پدر و مادر و برادران عزیز و گرامی و ارجمندم: پس از عرض سلام، امیدوارم که حال‌تان خوب بوده و باشد و در سلامت کامل به سر ببرید و در کار‌های روزمره‌تان موفق و موید باشید و اگر از حال اینجانب حقیر فرزند کوچک‌تان قدرت الهه خواسته باشید، به لطف و مرحمت ایزد متعال خوب هستم و به دعاگویی شما مشغولم.
الان که این نامه را می‌نویسم، ساعت ۹/۵ صبح در تاریخ ۶۷/۵/۲۳ و روز اول محرم می‌باشد. هنوز از شما نامه‌ای به دستم نرسیده است و این آخرین نامه است که برایتان می‌نویسم، چون دیگر جنگی و جبهه‌ای نیست. شما هم دیگر جواب نامه را ننویسید.
ببخشید که هم دست خطم بد است و هم نامه خط خطی است. خوب دیگر عرضی ندارم. به بچه‌ها سلام مرا برسانید. به امید پیروزی حق بر باطل.
دوستدار و ارادتمند هیشگی شما قدرت‌الله
۶۷/۵/۲۳
انتهای پیام/ 113
