به گزارش گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، حسین سامی‌مقام، شهید والامقام نیروی زمینی ارتش، در نهم خردادماه سال ۱۳۱۵ در شهرستان آبادان استان خوزستان دیده به جهان گشود. وی تحصیلات خود را تا پایان مقطع دیپلم طبیعی (رشته علوم تجربی) در آن شهر به پایان رساند و از جمله ورزشکاران توانمند استان بود که در تیم «شاهین» آبادان به عنوان فوتبالیست، نقش‌آفرینی کرد.
مدتی نیز به عنوان کشتی‌گیری قهار و پرتلاش، به رقابت بر روی تشک‌های این ورزش پهلوانی پرداخت تا آن‌که در سال ۱۳۳۷ به جمع دلاورمردان دانشکده افسری ارتش پیوست. وی با پایان دوره دانشجویی، به نیروی دریایی ارتش رفت و در ادامه، دوره‌های تفنگداری دریایی و رزم آبی - خاکی را در کشور انگلستان آموزش دید.
شهید سامی‌مقام بعد از مدتی به علت اعتراض به فساد در نیروی دریایی طاغوت، به ساواک احضار شد تا آن‌که نهایتاً به نیروی زمینی ارتش منتقل و در لشکر ۲۸ پیاده کردستان مشغول به خدمت شد. وی در این اثنا، همواره با اخلاص و اعتقاد، در راه آرمان‌ها و ارزش‌های اسلامی، به تقوای نفس و تقویت معرفت دینی و ایمانی خود، مبادرت ورزید.
پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، در نبرد‌های داخلی با منافقین و ضدانقلاب، دوشادوش دیگر همرزمان مؤمن، مخلص و انقلابی خویش، از بذل جان و ایثار در راه وطن دریغ نکرد و در صحنه‌های نبرد علیه دشمنان و معاندان، حماسه‌ها آفرید. این شهید بزرگوار، با ایمان، اعتقاد و شجاعت وصف‌ناپذیر خود از وطن عزیز و پرگهر ایران اسلامی دفاع کرد و به علت لیاقت و فداکاری‌های متعدد در نبرد با نیروهای ضدانقلاب، به شش ماه ارشدیت مفتخر شد.
این دلاورمرد ارتشی، سال ۱۳۵۹ با درجه سرگردی و سمت فرماندهی گردان، برابر ابلاغ تیپ ۲ لشکر ۶۴ ارومیه، به همراه ۱۰ نفر دیگر از جانبرکفان ارتش اسلام و فرزندان وطن، حین الحاق به یگان سازمانی خود، در محور فیض‌آباد سنندج، جهت نجات سرهنگ «نصرت‌زاد» که در محور سنندج - دیوان‌دره با گروهک‌های منحله و ضدانقلاب کومله و دموکرات درگیر بود، شتافت که نهایتاً ۳۱ فروردین سال ۱۳۵۹، به اسارت گروهک منحله دموکرات به سرکردگی «عبدالرحمن قاسم‌لو» درآمد و به زندان «دولتو»، واقع در منطقه «آلواتان» شهرستان «سردشت»، منتقل شد.
سرگرد سامی‌مقام پس از تحمل شکنجه‌های فراوان و رد پیشنهادات تطمیع، مبنی بر همکاری با عناصر بیگانه و ضدانقلاب، پانزدهم مرداد سال ۱۳۵۹، همزمان با بیست و سوم ماه مبارک رمضان و پس از چند هفته روزه‌داری و اعتصاب غذا به جهت احقاق حقوق گروگان‌های زندانی، به بهانه آزادسازی به جنگلهای منطقه آلواتان برده و در سن ۴۴ سالگی، توسط جوخه‌های اعدام به درجه رفیع شهادت نائل آمد و به خیل همرزمان انقلابی شهید و میهن‌دوستش پیوست.
بنای یادبود این شهید سرافراز ارتش تا قبل از تفحص، در زادگاه پدرش در گلستان شهدای شهرستان «سمیرم» استان اصفهان نصب شده بود که در نهایت، پس از گذشت ۴۴ سال از شهادت وی، پیکر مطهرش بیست و چهارم تیر سال ۱۴۰۳، در منطقه شمال غرب کشور در حوالی زندان دولتو سردشت، تفحص و هویت وی پس از طی مراحل احراز هویت با کارت شناسایی، مشخص شد.
انتهای پیام/ 112
