دانش، پارسایی و پرهیزگاری از ویژگی‌های امام رضا (ع) است

دانش، پارسایى و پرهیزگارى از ویژگی‌های امام رضا (ع) است که تمام مورخان درباره آن اتفاق نظر دارند.  
کد خبر: ۶۸۸۷۳۱
تاریخ انتشار: ۱۴ شهريور ۱۴۰۳ - ۱۲:۵۰ - 04September 2024

دانش، پارسایی و پرهیزگاری از ویژگی های امام رضا(ع) است. گروه استان‌های دفاع‌پرس- حجت الاسلام «سید امیر ابراهیمی» مسئول نشر آثار و ارزش‌های مشارکت روحانیت در دفاع مقدس لرستان؛ امام رضا (علیه السلام) هشتمین امام شیعه اثنا عشرى است و پیامبر (صلی الله علیه و آله) نام وى را به صراحت ذکر فرموده: على فرزند موسى، فرزند محمد، فرزند على، فرزند حسین، فرزند على، فرزند ابوطالب که درود خدا بر همه آنان باد. کنیه اش ابوالحسن است. برخى از لقب هایش عبارتند از: رضا، صابر، زکى، ولى ... نقش انگشتری‌اش: حسبى الله، یا به روایت دیگر: ماشاءالله، لا قوة الا بالله.

زادگاهش در مدینه به سال ۱۴۸ هجرى بود. یعنى در همان سالى که جدش امام صادق (علیه السلام) درگذشت و این نظر بیشتر علما و تاریخ‌نویسان است؛ و نیز گفته شده که تاریخ تولد حضرت امام رضا (علیه السلام) سال ۱۵۱ است. ولى بهر حال قول نخست از همه قویتر و مشهورتر است. تاریخ وفات امام رضا (علیه السلام)، بنا به گفته علما و مورخان بزرگ، سال ۲۰۳ هجرى در طوس بوده است.

دانش، پارسایى و پرهیزگارى امام (علیه السلام)، این از چیزهایى است که تمام مورخان درباره آن اتفاق نظر دارند. کوچکترین مراجعه به کتاب‌هاى تاریخى این نکته را بخوبى روشن مى گرداند. حتى مامون بار‌ها خود در فرصت‌هاى گوناگون آن را اعتراف کرده مى گفت: رضا (علیه السلام) دانشمندترین و عابدترین مردم روى زمین است. وى همچنین به رجاء بن ابى ضحاک گفته بود:

(... بلى اى پسر ابى ضحاک، او بهترین فرد روى زمین، دانشمندترین و عبادت پیشه‌ترین انسان‌هاست حضرت امام رضا علیه السلام طی سفر به طوس، در هر فرصتی که به او دست میداد، تلاش می‌کرد تا اصول اسلام، قرآن، مذهب تشیع، اخلاق اسلامی، راه و رسم دینی و تعالیم شرع را به مردم ساکن در شهر‌ها و روستا‌های بین مسیر بشناساند. یکی از ارزشمند‌ترین و مهمترین سخنان آن حضرت، هنگامی بود که کاروان حامل امام به شهر نیشابور رسیده و گفتار به یاد ماندنی ایشان در بین عده کثیری از مردم و محدثان آن دیار، بیان شد. پیدا کردن شناخت از این بیانات و معرفت به حدیث مذکور برای همه مسلمین قابل توجه می‌باشد.

این گفتار به سلسله الذهب معروف است. در ابتدای امر شما را با شرایط و نحوه بیان این حدیث، آشنا کرده و پس از آن به علت انتخاب چنین نامی برای آن می‌پردازیم.

دو نفر از راویان حدیث سرشناس و نام آور شهر نیشابور به حضور امام شرف یاب شده و گفتند: «اى بزرگوار! اى بازمانده از دودمان امامان! اى سلاله پاک پاکان! اى فرزند پیامبر! به حق پدران و اجداد پاک و نیاکان نیکومقام سوگندت مى دهیم که پرده را بردارى، رخسار خود را به ما نشان دهى و حدیثى از نیاکان خود را براى ما بازگو فرمایى … تا خاطره اى فراموش نشدنى از شما داشته باشیم.»

بنا به امر امام رضا علیه السلام، کاروان از حرکت باز ایستاد و ایشان پرده کجاوه را به یک طرف کنار زد. در این هنگام خیل کثیری از جمعیت حاضر، تلاش می‌کردند تا هر یک خودشان را به حضرت امام علیه السلام نزدیک گردانند.

افرادی که مهیای کتابت حدیث بودند، مردم را به آرامش دعوت کرده تا طنین صدای امام رضا علیه السلام به همه جمعیت رسانده شده و آن‌ها قادر باشند تا این عبارات ارزشمند را برای انسان‌های پس از خود در طول تاریخ درج کرده و در خاطر زنده کنند.

سپس امام رضا علیه السلام اینگونه بیان داشتند: پدرم بنده شایسته خدا، موسى بن جعفر، از پدرش جعفر بن محمد، و او از پدرش محمد بن على، و او از پدرش على بن الحسین، و او از پدرش حسین بن على، و او از پدرش على بن ابى طالب، نقل کرده که از پیامبر (ص) شنیده است، و پیامبر از جبرئیل دریافت کرده که خداوند فرموده است: کلمه لا اله الا الله دژ استوار من است. هر کس که وارد آن دژ شود از عذاب من ایمن خوهد بود.

اللَّه جَلَّ جَلَالُهُ یقُولُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ مِنْ عَذَابِی قَالَ فَلَمَّا مَرَّتِ الرَّاحِلَهُ نَادَانَا بِشُرُوطِهَا وَ أَنَا مِنْ شُرُوطِهَا
ابن بابویه، کتاب التوحید، صفحه ۴۹

در این حین حاضرین همه وجودشان گوش شده و حدیث مذکور را با همه وجود شنیده و قلم‌ها یادداشت کردند. پس از آن در بین مردم هیاهو ایجاد شد. ده‌ها هزار نفر از مردان و زنانی که این سخنان را درک کردند، آن را برای دیگری نقل می‌نمودند. پس از آن کاروان امام مجدداً به حرکت درآمد، ولی آن حضرت صدا زده و امر به توقف نموده و در ادامه فرمود: «شنیدم پدرم موسی بن جعفر فرمود: شنیدم پدرم جعفر بن محمّد فرمود: شنیدم پدرم محمّد بن علی فرمود: شنیدم پدرم علی بن الحسین فرمود: شنیدم پدرم حسین بن علی فرمود: شنیدم پدرم امیرمؤمنان علی بن ابیطالب فرمود: شنیدم رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمود: شنیدم جبرئیل می‌گفت: شنیدم خدای عزّوجل فرمود: توحید قلعه من است، هرکه وارد قلعه من شد از عذابم ایمن گشت. این حدیث شریف را فرمود و حرکت کرد، چون شتر به راه افتاد، ما را خواند و فرمود: بِشُرُوطِها وَأَنَا مِنْ شُرُوطِها.

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها