به گزارش دفاع پرس از سمنان،در ساعت 21:30 روز 17/11/1361 پس از اعلام رمز مبارک یاالله، یاالله، یاالله عملیات از پنج محور شمال و جنوب رشیده، صفریه و ارتفاعات چرمر و خاک آغاز شد و نیروها در تاریکی مطلق شب به منظور پاکسازی میادین مین و شکستن خطوط دفاعی دشمن و رخنه در این خطوط پیشروی کردند.
وسعت و عمق موانع و استحکامات دشمن و وجود کانال های متعدد که دشمن برای ایجاد آن ها تلاش بسیاری متحمل شده بود، سرعت لازم را از نیروها گرفت. در نتیجه، اگر چه خط اول دشمن شکسته شده بود، لیکن به دلیل عدم پاکسازی منطقه – در حالی که تاریکی شب رو به پایان بود – طبیعی به نظر می رسید که امکان استقرار کامل وجود نداشته باشد.
در واقع تاریکی مطلق شب، عدم الحاق نیروها و پاکسازی منطقه، عمق و وسعت زیاد میادین مین، هوشیاری و اطلاع قبلی دشمن نسبت به وقوع عملیات، عوامل بازدارنده ای بودند که به عدم تامین کامل اهداف مرحله اول عملیات منجر شدند.
به رغم وضعیت موجود به خاطر موقعیت خاصی که به تبع آغاز عملیات در میان مردم ایجاد شده بود و از طرفی به دلیل امیدواری مسئولین و نیز تبلیغات سوء دشمن و ... مرحله دوم عملیات در ساعت 21 روز 20/11/1361 به منظور انهدام نیرو و تجهیزات دشمن آغاز گردید. اما این بار نیز عدم هماهنگی در نیروهای عمل کننده و هم چنین هوشیاری دشمن و احاطه او بر راه کارهای خودی، مانع از پیشرفت رزمندگان گردید.
نقش رزمندگان استان سمنان در عملیات غرور آفرین والفجر مقدماتی
پس از عملیات محرم تیپ 17 قم به لشگر علی ابن ابیطالب (ع) به فرماندهی سردار شهید مهدی زین الدین ارتقاء یافت. رزمندگان استان با توجه به سنوات قبل به این لشگر اعزام که در این عملیات دارای سه گردان پیاده رزمی مستقل به نام های گردان کربلا، گردان امام موسی بن جعفر (ع) ، گردان امام صادق (ع) و نیروهایی از دامغان در گردان امام هادی (ع) سازماندهی و حضور داشتند. باتوجه به توجیه فرماندهان گردان برای عملیات پیش رو و شرایط منطقه برای آمادگی جسمانی نیروها راهپیمایی طولانی روزانه و شبانه ، در دشت رملی ، کیلومترها راهپیمایی را با تجهیزات تجربه می کردند.
مقر اولیه نیروها در پادگان دو کوهه بود که با برگزاری دعای کمیل ، ندبه ، توسل و زیارت عاشورا به راز و نیاز با خدا می پرداختند و پس از صبحگاه هر روز نیرو ها در حال دویدن طولانی با سرودها و با استفاده از آیات الهی با هم خوانی و یا به برادرهای مقابل روحیه معنوی می بخشیدند. مانند صبح بخیر دلاور ، صبح بخیر برادر ، اگر خسته جانی بگو یا علی و ... و با آمدن شخصیت ها و سخنرانان کشوری و استانی به جهت دیدار و سرکشی از رزمندگان و یا خواندن سرود توسط حاج صادق آهنگران روحیه نیروها دو چندان می شد.
از پادگان دو کوهه به جهت آموزش و آشنایی بیشتر نیروها با شرایط منطقه به مقری در فکه منطقه ای به نام جنگل عمقر انتقال و در آنجا نیروها و آموزش های تخصصی ( نقشه خوانی ، جهت یابی ، انواع مین ، حرکت در رمل ، راهپیمایی طولانی با تجهیزات و ... ) را گذراندند و بالاخره روز موعود فرا می رسد نیروها با آمادگی کامل در پشت خاکریز ( نقطه رهایی ) مستقر و پس از شنیدن رمز عملیات یا الله ، یا الله، یا الله در ساعات اولیه شب به خطوط دشمن هجوم می برند . گردان امام هادی (ع) که با فاصله پانصد متر به دنبال گردان خط شکن حرکت می کند با دو گروهان در جناحین در حالی که 700 متر با یکدیگر فاصله داشتند و یک گروهان در وسط وارد عمل شده و تا 2 کیلومتری جاده آسفالت را پاکسازی می کند و دشمن زبون را به عقب می راند . این عملیات را بایستی عملیات موانع نامید چون دشمن با ایجاد میادین مین گسترده و کانال های عمیق ( 3 تا 4 عمق و عرض 6 متر ) و ... باعث شد تا از سرعت عمل رزمندگان کاسته شود .
سومین گردان ( موسی بن جعفر (ع) ) وارد عمل می شود که مأموریت انهدام نیرو ، تعاقب دشمن و پاکسازی تا جاده آسفالت ( اتوبان غزیله – فکه ) را به عهده دارد نیروهای گردان با عبور از معابر باز شده در میدان مین به سختی از روی کانال رد می شوند به طوری که یکی از پل ها می شکند و بچه ها داخل کانال می افتند . عبور از روی پل به هم پیوسته شدن برانکارد و یا نردبانی آلومینیومی در شب تاریک آن هم در زیر آتش سنگین دشمن کار خطرناک و دشواری بود . اما هیچ مانعی بچه ها را متوقف نکرد . آنها به داخل کانال رفته و با کمک به یکدیگر و استفاده از چفیه و طناب هایی که بعضی افراد به همراه داشتند ، از سمت دیگر بیرون می آمدند همه به هم کمک می کردند شهید محمدرضا خالصی جانشین گردان که مجروح شده و چیزی هم به کسی نگفته بود قلاب می گیرد و بچه ها از روی دست ها و شانه هایش بالا می روند ، در بالای کانال هم فرماندهان رشید ( اخلاقی ، ترحمی و ... ) تمام قد ایستاده و در زیر آتش دشمن نیروها را هدایت می کنند ، نیروها هم با دیدن آنها روحیه شان دو چندان می شود و به راه خود ادامه می دهند . جاده آسفالت علامتی بود که به عنوان شاخص برای نیروها معین شده بود . اما نیروها قبل از رسیدن به آن به سمت چپ منحرف شده و مسیر را اشتباه رفته بودند که با دقت و هوشیاری فرماندهان و تماس بی سیمی و شلیک هماهنگ گلوله های رسام مجدداً نیروها هدایت شده و مأموریت خود را به طرف جاده ادامه می دهند .
طبق دستور فرمانده لشگر یک گروهان سمت راست جاده مستقر و بقیه نیروها به سمت چپ جاده آسفالت اقدام به پاکسازی ادامه مسیر و پاکسازی و انهدام سنگرهای کمین و اجتماعی را تا 2کیلومتر می نمایند .
عراقی ها باتوجه به فرمان عملیات در دهه فجر کاملاً از عملیات خبر داشتند لکن رزمندگان با عبور از موانع دشمن و انهدام سنگرهای گروهی و کمین تعدادی تانک و خودرو حامل مهمات که ساعت ها آتش آن منطقه را روشن کرده بود به اهداف خود دست یافتند و به دلیل عدم الحاق یگان های چپ و راست با لشگر 17 و گیر کردن در موانع دشمن و تیراندازی از سمت چپ به نیروها در ساعت 15/5 صبح .
طبق دستوراز رده مافوق برگشتن به نقطه رهایی صادر می شود و از مابقی گردان ها استفاده نمی شود از اطلاعات و مشاهده برخی از امکانات به کار برده شده در حواشی کانال ها مشخص شده بود که کانال ها و موانع موجود مذکور توسط شرکت های خارجی ایجاد و احداث گردیده بود در این عملیات باتوجه به فداکاری و دلاوری تمامی نیروهای شرکت کننده استان سمنان با تقدیم تعداد 30 نفر از بهترین عزیزان به نظام مقدس جمهوری اسلامی پیروزمندانه درعملیات واللفجر مقدماتی می درخشید.