گروه فرهنگ دفاعپرس ـ رسول حسنی ولاشجردی: نقش رهبری امام خمینی (ره) در طول جنگ تحمیلی تا تحقق پیروزی ایران اسلامی در این جنگ نیاز به بررسی فراوانی دارد، چرا که نقش بیبدیل امام راحل (ره) در دفاع مقدس دارای ابعاد بسیاری است که باید مورد بررسی همه جانبه قرار بگیرد. در سلسله گزارشهای «نقش امام خمینی در دفاع مقدس» در نظر داریم به بررسی بخشی از وجوه و زوایای این حضور مدبرانه بپردازیم، قسمت هفتم این گزارش را در ادامه میخوانید:
نبض عراق در دست ایران
«ویلیام بیمن» استاد دانشگاه براون که فاصله سالهای ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۹ در ایران به سر برده است طی گزارشی در تاریخ دهم مهر ۱۳۵۹ با عنوان «نبض عراق در دست ایران» در روزنامه نیویورک تایمز با اشاره به نفوذ رهبران مذهبی ایران در عراق و هم مذهب بودن شیعیان ایران و عراق به بررسی خطر این موضوع برای رژیم بعث عراق میپردازد. به عقیده وی اگر امام خمینی میگوید رژیم صدام کافر و فاسد است و سربازان عراقی باید وی را سرنگون کنند، گفتههایش ناشی از تعصب یک شخص لجوج نیست و با گذشت دو هفته از جنگ میتوان دریافت که جنگ بیش از آنکه برای ایران خطرناک باشد برای عراق خطرناک شده است.
به نظر وی سیاستهای آیتالله خمینی (ره) در قبال عراق از سیاستهای شاه در این زمینه ظریفتر است. وی بیشتر در صدد صدور انقلاب خود است و از آنجا که به مدت ۱۶ سال در عراق زندگی کرده است و از جو حاکم بر شهرها و روستاهای کوچک عراق و مخالفت آنها با رژیم بعث عراق آگاهی دارد خواستار شورش مردم علیه صدام و سرنگونی وی شده و معتقد است عراق بیش از جاهای دیگر شرایط پذیرش انقلاب ایران را دارد؛ از سوی دیگر ایران میداند که عراق از این سیاست آیتالله خمینی (ره) درباره سرنگونی صدام ناخشنود است و عراق در گذشته حتی به هنگام برتری کامل نظامی از تجاوز به ایران خودداری میکرد؛ زیرا از بروز جهاد در داخل کشور خود وحشت داشت. بنابراین اعتقاد ایرانیها مبنی بر اینکه کشورهای خارجی صدام را وادار به تجاوز به ایران کردهاند منطقی است. رهبران ایران معتقدند مهمترین عامل تحریک کننده عراق برای تجاوز به کشورشان برژینسکی، مشاور امنیتی کارتر است که این اقدام خود را از طریق کشورهای عربستان فرانسه و اردن به اجرا در آورده است.
بروس لودن در تاریخ بیست و سوم مهر ۱۳۵۹ در دیلی تلگراف مینویسد: «آیتالله خمینی (ره) رهبر انقلاب ایران اکنون آشکارا مسلمانان شیعه عراق را که در اکثریت قرار دارند به قیام علیه رژیم در اقلیت صدام حسین بر میانگیزد. امام بانگ برآورد و از همه مردم عراق و نیروهای نظامی که تحت سلطه کفر هستند خواست تا به پا خیزند و خود را از سلطه این رژیم جنایتکار نجات دهند.»
به نوشته وی: «ایشان با صدایی رسا گفت: «اگر فرمان جهاد بدهم هیچ قدرتی در زمین نمیتواند در برابر نیروی آن ایستادگی کند؛ چون سلاح اصلی ایمان به خدا و احکام قرآن است.» از نظر نگارنده هدف مستقیم دعوت امام ۶۰ هزار شیعه عراقی است که امسال از عراق اخراج شدهاند. به گفته رهبران مذهبی نزدیکتر، وی عقیده دارد که آنها میتوانند هسته یک قیام مردمی را علیه رئیس جمهور عراق تشکیل دهند.
دیوید هلد طی مقالهای در نشریه گاردین مینویسد: «ظهور آیت الله خمینی (ره) برای عراق تهدیدی بزرگتر از شاه به وجود آورده است.» به عقیده نویسنده: «قدرت آیتالله خمینی (ره) در تبلیغات است و قدرت او در کشورداری و نیروهای مسلح به تحلیل رفته است و صدام میخواهد از همین وضعیت نهایت استفاده را ببرد؛ زیرا جنگ برای عراق مسئله مرگ و زندگی است. این جنگ پاسخی نظامی به چالشهای سیاسی از ناحیه یک رهبر مذهبی است که همواره تودهها را به شورش علیه حکام ضد خدایی بغداد فراخوانده است. همانها که نوکران شیطان بزرگاند. این جنگ در عین حال فاقد جاهطلبیهای ژئوپلیتیک هم نیست.»
نشریه «هرالد تریبون» در تاریخ بیست و پنجم اردیبهشت در گزارشی با عنوان «امام خمینی (ره) چگونه میتواند این جنگ را علیه عراق قدرتمندانه و با موفقیت هدایت کند؟» مینویسد: «امام خمینی (ره) با چیزی کمتر از سرنگونی صدام حسین راضی نمیشود، ممکن است بر آزادسازی عراق از رژیم بعث پافشاری کند که آن مستلزم تحولی عمیق در سیستم سیاسی عراق میباشد؛ از آنجا که شیعیان عراق حدود ۶۰ درصدند این کار امکان پذیر و آسان خواهد بود.»
منبع: بررسی مواضع نظامی امام خمینی (ره) در جنگ ایران و عراق
انتهای پیام/ 161