به گزارش گروه فرهنگ دفاع‌پرس، «علی‌محمد مؤدب» شاعر و فعال فرهنگی شاعران را مهمترین نگهبانان خاکریز‌های هویت ایرانی در طول تاریخ توصیف کرد و نسبت شعر‌های تولید شده در مورد حوادث اخیر منطقه با اهمیت رویداد را متناسب ارزیابی نکرد.
وی در گفت‌وگو با ستاد خبری نهمین کنگره ملی شعر و داستان ایثار اظهار داشت: یکی از کارویژه‌های مهم شعر در دین و سرزمین ما بازیابی «هویت» و «خود» در بحران‌هاست. این بحران‌ها هم شامل هویتی، فکری و فرهنگی هستند و هم بحران‌های اقتصادی، اجتماعی و وقایعی شبیه جنگ.
مؤدب افزود: در تاریخ اسلام ذکر شده است که وقتی در غزوه «اُحد» شکست در اردوی مسلمانان اتفاق افتاد، در آن وضعیت نگرانی و پریشانی مصراع‌هایی به‌صورت شعار، نظم را به اردوی ذهنی لشکر اسلام بازگرداند.
این شاعر با اشاره به نقش و کارکرد‌های شعر در تاریخ ایران اضافه کرد: در وقایع پس از ورود اسلام به ایران، فردوسی بحران هویتی و فرهنگی را مشاهده و هویت ملی را با هویت دینی تلفیق کرد و اسطوره‌های ایرانی را با اسوه‌های اسلامی آمیخت و شاهنامه را آفرید که به بستری برای بازیابی هویت ایرانی و پذیرش آیینی جدید تبدیل شد و به‌نوعی ایرانی جدید در حوزه فرهنگ و هنر شروع شد.
این شاعر با بیان اینکه در عصر مغول هم با همه جنگ‌ها و کشتارها، شاعران ما به‌خوبی عمل کردند، اضافه کرد: تا امروز، می‌بینیم که ما از شعر شاعران برجسته بعد از حمله مغول، آرامش و نشاط و امید و میل به پایداری در شرایط سخت را دریافت می‌کنیم.
وی در مورد ارزیابی خود از میزان موفقیت شاعران در ثبت رویداد‌های پرشتاب منطقه و جبهه مقاومت در آثارشان گفت: با توجه به این تبار تاریخ، وقتی به صحنه امروز بنگریم، احساس می‌کنیم باید خیلی بیش از این کار شود البته باید برای اتفاقاتی که افتاده است، شکرگزار باشیم؛ چراکه شعر در شاخه‌های مختلف خود در خدمت موسیقی، مداحی و نوا‌های آیینی و سرود بسیار فعال است و خیلی خوب دارد کار می‌کند.
مؤدب افزود: جریان شعر اصیل و اصلی ما هم در این زمینه کار کرده است، ولی واقعه، واقعه تازه‌ای است و دشمن ما با ابزار‌ها و شگرد‌های تازه و بی‌نظیری به میدان آمده است و سزاست شاعران به‌عنوان کسانی که مهمترین خاکریز‌های هویت ایرانی را در دست دارند، بیش از این فعال و هشیار باشند و کار کنند و امیدواریم شاهد تولد آن‌به‌آن شعر‌هایی که روایتگر درست وضعیت ما در این واقعه جدید هستند، باشیم.
این شاعر در ارزیابی خود در مورد نقش و تأثیر جشنواره‌ها و کنگره‌های ادبی گفت: قطعاً فرصت‌هایی که نهاد‌ها برای دور هم جمع شدن، همفکری و ارائه آثار عزیزان شاعر پیش می‌آورند، فرصت‌های مبارکی است، ولی نتیجه این رویدادها بستگی به نوع رویکرد برگزارکنندگان دارد. گاهی با پدیده‌ها، برخورد‌های دم دستی می‌شود.
وی با تأکید بر اینکه ما شاعران کار را جدی می‌گیریم و با عزمی درخور وارد عرصه می‌شویم، اظهار داشت: من در تجربه‌ای به چشم خود دیدم که استاد «یوسفعلی میرشکاک» با مطالعه‌ای درخور، شعری جدید سروده بود. البته گاهی هم می‌بینیم که شب شعر‌هایی هستند که به تفنن می‌گذرند. بعضی از شاعران از دل این شب شعرها، شعر‌هایی می‌گویند که برای شعر فارسی می‌مانند، اما برخی از شاعران هم شعر‌های دم دستی و شعاری می‌گویند. من دیدم که «فاطمه عارف‌نژاد» دختر عزیز شاعر جوان در همین وقایع بار‌ها و بار‌ها شعر‌های بسیار زیبایی گفته است که برای یک شاعر جوان جای امیدواری بسیاری است. همین شعرها در مناسبت‌های اخیر گفته و احتمالاً در مناسبت‌ها و شب شعرها قرائت شده‌اند، ولی ممکن است که برخی شعرها هم حق ماجرا را ادا نکرده باشند.
گفتنی است؛ مراسم اختتامیه نهمین کنگره ملی شعر و داستان ایثار به دبیری علمی «محمد مرادی» اواخر ماه دی سال جاری در شیراز برگزار می‌شود.
انتهای پیام/ 118
