به گزارش دفاع‌پرس از خراسان شمالی، شهدای مدافعان حرم که در میدان جنک با دشمنان اهل بیت و نظام اسلامی به مقابله می‌پرداختند، مدافعان مرز‌های اعتقادی و امنیت ملی ایران اسلامی هستند که در کشوری دیگر از کیان ایران اسلامی پاسداری کردند. همان گونه که رهبر معظم انقلاب اسلامی در بیانات خود و در تجلیل از مقام شهدای مدافع حرم فرمودند: «اینها رفتند با دشمنی مبارزه کردند که اگر اینها مبارزه نمی‌کردند این دشمن می‌آمد داخل کشور... اگر جلویش گرفته نمی‌شد ما باید اینجا در کرمانشاه و همدان و بقیه استانها با اینها می‌جنگیدیم و جلوی اینها را می‌گرفتیم».
شهید فیروز حمیدی زاده در تاریخ ۱۳۵۷/۰۷/۳۰ در شهرستان بجنورد به دنیا آمد. تحصیلات خود را تا مقطع لیسانس مدیریت در شهرستان بجنورد گذراند و پس از عضویت در بسیج به همراه اعضاء سپاه در سال ۱۳۷۸- ۱۳۷۷ برای مقابله با اشرار به مطقه تایباد اعزام شد و فعالیت و تلاش‌های وی در این عملیات ستودنی و در خور تحسین بود. پس از بازگشت وی به عنوان بسیجی ویژه با مأمورین نیروی انتظامی به مدت ۴ سال فعالیت و همکاری داشته و در عملیات نیروی انتظامی حضوری فعال داشت.
وی در سال ۱۳۸۳ به سازمان تأمین اجتماعی پیوست و همکاری وی با این سازمان تا زمان شهادت ادامه داشت. ایشان در سال ۱۳۸۲ ازدواج کرد که ثمره آن ۳ فرزند پسر به نام‌های رضا، مرتضی و مجتبی می‌باشد.
فرهنگ شهادت و ایثار در خانواده حمیدی‌زاده یک اصل بود چرا که برادر ارشدش شهید «نریمان حمیدی‌زاده» و دایی ایشان شهید «عقیل حمیدی‌پور» از شهدای دفاع مقدس بودند و دفاع از اسلام و اهل بیت در نهاد وی عجین شده بود.
وی با شنیدن جنگ نیابتی از سوی دشمن بویژه داعشی‌ها و تکفیری‌ها که کشور سوریه را به اشغال خود درآورده بودند غیرت دینی شهید او را به سمت آن دیار کشانده تا از حرم اهل بیت دفاع نماید لذا در تاریخ ۲۰ دی ماه سال ۹۴ به این کشور عزیمت نمود و با از خود گذشتگی و ایثار سرانجام در عملیات آزادسازی منطقه نبل و الزهرا در تاریخ ۱۲ بهمن سال ۹۴ به درجه رفیع شهادت نائل گردید.
وصیت نامه شهید به شرح ذیل است:
حال که عنایت خاص خداوند متعالی شامل حال اینجانب «فیروز حمیدی‌زاده» گردیده از همه عزیزان ملتسمانه آرزوی حلالیت می‌طلبم و امیدوارم قصور و کاستی‌های اینجانب را ببخشایند. در این مدت در مورد مادر و پدر و برادران و خواهرانم کوتاهی‌های زیادی داشته ام که امید است مورد حلالیت واقع گردم. در نبودم مادرم را به صبر دعوت نمایید. همانگونه که حضرت زینب (س) بزرگترین و با وفادارترین بانوی اسلام در خصوص مسائب عاشورا صبر پیشه نمودند. از همسرم می‌خواهم فرزندانم را باید آنگونه که باعث افتخار اطرافیان و جامعه گردند تربیت نمایند، و ایشان نیز کوتاهی‌های این جانب را حلال کنند.
از دایی و زندایی عزیزم حلایت می‌طلبم و امیدواریم قصور اینجانب را ببخشند، پدر و مادرم مصیبت دیده هستند هوایشان را داشته باشید در خاتمه از همه عزیزان طلب بخشش دارم.
یاحق التماس دعا فیروز حمیدی زاده
