گروه ساجد دفاعپرس: وصیتنامههای شهدا چراغ راهی است که این روزها پس از گذشت حدود ۳۵ سال از پایان جنگ تحمیلی، همچنان راه را برای کسانی که میخواهند پای خود را جای پای شهدا بگذارند، مشخص میکند. در این راستا، یکی از شهدایی که در وصیتنامه او نکات ارزندهای مییابیم، بسیجی شهید «محمدحسن هدایت» است که او فروردین سال ۱۳۴۳ متولد شد و ۲۲ فروردین سال ۱۳۶۲ در فکه به شهادت رسید.
وصیتنامه شهید «محمدحسن هدایت»
«امام را دعا کنید»
بسم رب الشهداء و الصالحین
إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُمْ بُنْيَانٌ مَرْصُوصٌ
خدا آن مومنان را که در صف جهاد با کافران مانند سد آهنین همدست و پایدارند، بسیار دوست میدارد...
با سلام به مهدی موعود امام زمان و سلام به امام خمینی رهبر کبیر انقلاب اسلامیمان و سلام به پدر و مادر گرامیم و سلام به همه دوستانم و آشنایانم.
امروز که دارم وصیتنامه مینویسم، عازم به سوی دیدار با معبودم میباشم؛ چون تشخیص دادهام که فعلاً تنها جای دیدار با معبود آنجا است، من میروم تا اینکه شاید سهمی داشته باشم در ریشهکن کردن ضدانقلاب؛ و بیرون کردن متجاوزین از کشورمان، میروم تا شاید سهمی داشته باشم در احیاء کردن اسلام، میروم تا شاید کمکی کرده باشم به انقلاب.
در این لحظه خون در رگهایم میجوشد و عجیب میترسیم و نمیتوانم درست خبر بنویسم، مسئولیت بر دوشم سنگینی میکند. شاید بتوانم کمی از مسئولت سنگینی که بر دوشم هست، ادا کنم؛ هرچند که میدانم لیاقت شهادت را ندارم؛ امید دارم خدا لیاقت شهادت را به من عطا کند.
خدایا چه کنم که این جور که باید و شاید بود بندگی طاعتت را نکردم. تو ای پوشاننده گناهان، ببخش گناهانم را. خدایا قلبهای ما را پاک کن که تمام کارهای ما برای تو و رسیدن به رشد و کمال باشد.
خدایا بعد از اینکه مقدمات جبهه رفتن را برایم فراهم کردی، چیز دیگری که از تو درخواست میکنم شهادت است، خدایا من عاشق شهادتم، هر چند میدانم که لیاقتش را ندارم.
«خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگه دار»
شهادت یک انتخاب است. مرگ نیست، حیات است
ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیلا... اموتا بل احیا...
وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ
و شهید شاهد است و سمبل است و به انسانهای دیگر درس میدهد که راه شهید را انتخاب کنند و راه او را ادامه دهند تا به سعادت برسند. پس از شهادت لقاءالله است. رویت است و دیدار او.
دوستان، برادران از شما میخواهم که قلب پاک اماممان را ناراحت نکنید، قلب او را نیازارید، این امام امت یک موهبتی الهی است که خدا بر ما منت نهاده است و او را به ما داده و حال ما هستیم که باید از او مواظبت کنیم؛ بر این صورت که حرفها و سخنان او را الگویی در کارهایمان بر خود قرار دهیم.
دوستان در کاری و راهی که پیش گرفتهاید، متوقف نشوید و ادامه دهید کارتان را. در آخرین توان خود در انجمن اسلامی کار کنید، فعالیت نمایید که اگر نکردید، به خدا قسم مسئولید. حزب جمهوری اسلامی را و راه و خط او را تا هنگامی که در خط امام است، رها نکنید که راه حزب یعنی راه بهشتیها و اگر حزب را رها کردید، یعنی راه بهشتی را رها کردهاید. خداوند به همه شما توفیق دهد تا بتوانید هر چه بیشتر برای اسلام کار کنید. از پدر و مادر عزیزم که برای بزرگ کردنم رنجها کشیدند، بسیار متشکرم و میدانم که خدا اجرشان را خواهد داد و با رفتن من خدای نخواسته ناشکری نکنند و فقط بگویند خدایا ما راضی هستیم به رضای تو.
حرف بخصوص دیگری ندارم. خداوند همه ما را بیامرزد و مورد رحمتش قرار دهد.
خدایا، کاری کن که به فکر عمل کنیم و عقبگرد نداشته باشیم. الهی آمین
محمدحسن هدایت
۲۰/٤/۶۱
انتهای پیام/ 113