به گزارش خبرنگار فرهنگ دفاعپرس، مرحوم آیتالله «احمد مجتهدی تهرانی» از علمای بزرگ اخلاق و حدیث بود که جلسات وعظ وی به دلیل سادگی بیان و گفتار همواره مورد استقبال عموم مردم بود و همه مخاطبان میتوانستند از آن بهره بگیرند. با وجودی که این عالم ربانی از عبارات ثقیل و سنگین حوزوی عاری بود، اما از غنای بالایی برخوردار بود چنان که عمیقترین معانی را چنان بیان میکرد که هنوز حاوی نکات ارزشمندی است.
به مناسبت ایام ماه مبارک رمضان شرح دعای هر روز ماه مبارک آیتالله مجتهدی تهرانی منتشر میشود که قسمت اول آن را در ادامه میخوانید.
انواع روزه
روزه عام؛ همان روزهای است که عموم مردم میگیرند؛ نمیخورند و نمیآشامند ولی متأسفانه به نامحرم هم نگاه میکند؛ گناه هم میکند؛ حجابش را هم مراعات نمیکند؛ بنابراین روزۀ عام روزهای است که انسان تنها از اموری که روزه را باطل میکند خودداری مینماید و روزهاش هم درست است.
روزه خاص؛ روزهای است که روزهدار علاوه بر اینکه از خوردن و آشامیدن خودداری میکند اعضاء و جوارحش هم روزه دارد؛ چشمش را هم از معصیت میبندد؛ سحر که روزه میگیرد نیت میکند که خدایا من همۀ اعضاء و جوارحم روزه است؛ گوشم غیبت نمیشنود، آواز حرام نمیشنود، زبانم غیبت نمیکند، نامحرم نگاه نمیکند و... این روزۀ خاص است.
وقتی روزه میگیری باید گوش تو هم روزه باشد (روزۀ خاص)، چشمت هم باید روزه باشد، پوستت بدنت، صورت زنان هم باید روزه باشد؛ موی سرت هم باید روزه داشته باشد؛ خانمها موی سرشان، یعنی خانمها وقتی روزه میگیرند باید حجابشان را رعایت کنند از مرجع تقلیدشان هم بپرسند که حجاب چطوری است. مرجع باید حجاب را معلوم کند. نه رئیسجمهور، رئیسمجلس و یا مسئولین مملکت، آنها نمیتوانند بگویند حجاب چیست اگر بگویند آن درست نیست. مسئله با مرجع تقلید است. استفتاء کنند خانمها، ببینند حجاب چیست آن حجاب را مراعات کنند. روزهشان درست است؛ اما روزۀ خاص نیست. خانمها که میخواهند ماه رمضان روزه بگیرند، باید از مرجع تقلیدشان بپرسند، حجاب چه حجابی است، ماه رمضان آن حجاب را مراعات کنند.
روزه خاص الخاص؛ این روزه، بالاتر از روزۀ عام است، روزهای است که غیر از خدا هیچچیز دیگری در دل روزهدار نباشد؛ اگر در ماه رمضان، غیر خدا کس دیگری در دلمان نباشد، روزۀ خاصالخاص تحقق مییابد و از این رو در دعا از خدا میخواهی خداوندا روزۀ مرا روزۀ خاصالخاص قرار بده.
باید دلهای خود را برایخدا خالی کنیم، ملائکه شب احیاء فرود میآیند ولی فرودگاه دلمان را پیدا نمیکنند دل اگر خالی باشد آن وقت «تنزل الملائکة و الروح» تحقق مییابد و اگر اینگونه نباشد ملائکه در شب احیاء بر دل شما فرود نمیآیند.
قائمین آنهایی هستند که در نماز از خوف خدا گریه میکنند. باید نماز شب، نماز شبی باشد که از روی عشق باشد؛ «قیام ما را قیام قائمین قرار بده»؛ یعنی نماز مرا نماز عاشقانه قرار بده. گناه نکنیم هر لحظه ممکن است مرگ از راه برسد؛ مرگ که خبر نمیکند و اینها غفلت است. خدایا ما را از خواب غفلت بیدار کن.
متن سخنرانی آیتالله مجتهدی تهرانی را در ادامه میشنوید.
انتهای پیام/ 161