آیت‌الله اراکی: فرمان‌پذیری از خدا مهمترین اختلاف دیدگاه اسلام با مکاتب الحادی است

به گزارش دفاع‌پرس از اصفهان، آیت‌الله «محسن اراکی» عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در هشتمین همایش مبلغان اصفهان اظهار داشت: پنج پیمان در قرآن وجود دارد.

وی با بیان اینکه اولین پیمان، پیمان فطرت است که تنها از خدا اطاعت کنیم، افزود: بین مکتب اسلام و مکاتب الحادی تفاوتی وجود دارد و از جمله اینکه بر اساس مکتب اسلام جامعه بشری با علم آغاز شده است و همه میثاق بسته‌ایم که از خدا اطاعت کنیم.

وی افزود: خداوند جهان را خلق کرد اما آن را رها نکرد، این یکی از تفاوت‌های ما با نگاه‌های غیرالهی به جهان آفرینش است، ما خدا را تنها خالق نمی‌دانیم که جهان را آفریده باشد و دیگر کاری به آن نداشته باشد، در خالقیت خدا کمتر نزاع وجود داشته و آنچه از نزاع در طول تاریخ است، مسئله امر است.

وی ادامه داد: حق فرمان بزرگترین اختیاری است که در عالم به کسی داده می‌شود، اگر امام معصوم ولی امر است به این معنا است که امام امانت‌دار خدا است که اوامر خدا در زمین اجرا شود و کسی که این حق را بگیرد غاصب ولایت است.

عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام عنوان کرد: از دیگر تفاوت‌ها این است که ما جهان هستی را دارای صاحب و مالک می‌دانیم، در بحث اقتصادی نیز نخستین تفاوت اقتصاد اسلامی و سایر مکاتب اقتصادی همین است، حرف ما این است که از همان ابتدا که خدای متعال موهبت استفاده از منابع آفرین طبیعی را به ما می‌دهد، این ممالک در ملک او محفوظ است.

آیت‌الله اراکی اضافه کرد: امروز بعضی طرح‌هایی که پیشنهاد می‌شود از اقتصاد سرمایه‌داری نشئت گرفته است، اقتصاد سرمایه‌داری یک کل منسجم است، نمی‌شود گوشه‌ای از آن را گرفت و تلاش کرد که در چهارچوب اسلامی عملی کرد، مشکل اصلی سیستم سرمایه‌داری است، وقتی منشأ مشکل اصل چیزی باشد نمی‌توان آن را اصلاح کرد.

وی تاکید کرد: عقل مسئولیت‌آفرین و کارخانه تولید آگاهی است، از سمع و بصر مواد آگاهی به عقل تحویل داده می‌شود و عقل از این ابزارها آگاهی می‌سازد، انسان مسئول است که با عقل به راه درست رهنمون شود و این هم یکی دیگر از میثا ها است.

عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام تأکید کرد: میثاق دیگر ایمان است، یعنی ایمان بیاوریم که خداوند واحد است و باید او را عبادت و رسولش را اطاعت کرد و از این میثاق سر باز نزنیم.

آیت‌الله اراکی گفت: از میان نعمت‌های بی شمار خداوند، نعمتی است که قرآن کریم آن را نعمت تامه می‌داند، مقام امامت را قرآن مقام اتمام نعمت می‌داند، در زیر سایه نعمت امامت است و نخستین وظیفه‌ای که ما در قبال این نعمت‌ها داریم محبت است، محبت به آل پیامبر و بغض با دشمنان ایشان؛ این محبت روح مشترک می‌سازد و این روح مشترک است که دیده‌های انسان‌ها را برای امام حسین (ع) بارانی می‌کند.

انتهای پیام/