به گزارش گروه سایر رسانه های دفاع پرس، تمام داراییاش را روی چرخدستیاش خلاصه کرده است. کنار قوطیهای واکس، فرچه و کفی کفش، یک قاب عکس دارد که برایش به اندازه یک دنیا ارزش دارد. یک قاب عکس که تصویر برادر شهیدش هوشنگ منصوری، روی آن نقش بسته است. علاوه بر این عکس، تصویر حرم امام حسین(ع) و چند عکس یادگاری از شهید را هم به گوشه چرخش سنجاق کرده تا هر لحظه که فارغ از کار میشود، با تماشای این تصاویر، حال و هوایی تازه کند. امیرحسین منصوری، کاسب 50 ساله خیابان میعاد جنوبی و محله خانیآبادنو است. گاهی با چرخدستیاش در کوچهها پرسه میزند و گاهی هم کنار یک مغازه تعمیرگاه خودرو خستگی در میکند. کاسبان این محله هوای او را دارند و دوستان صمیمی با هم هستند. دقایقی کنارش مینشینیم و از حال و هوای کاسبی و خاطراتش از برادر شهیدش جویا میشویم.
یادش را زنده نگه میدارم
امیرحسین منصوری از ماجرای همراه کردن عکس برادرش با خود میگوید: «عکس هوشنگ همیشه روی طاقچه بود و مادرم روزی چند بار عکس را بر میداشت و با گوشه روسریاش پاک میکرد. هیچوقت ندیدم روی عکسش گرد و غباری بنشیند. پدر و مادرم همیشه از هوشنگ برای ما صحبت میکردند اما وقتی پدر و مادرم فوت کردند، در خانه پدریام برای همیشه بسته شد. تصمیم گرفتم عکس هوشنگ را با خودم هر جا که هستم همراه کنم تا گردی روی عکس ننشیند.»
او زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا را برکت روزیاش میداند و میگوید: «ما نباید فراموش کنیم چه جوانهایی برای آرامش این مملکت شهید شدهاند. شهدا هم میتوانستند مثل دیگران زندگی راحت و بیدغدغه را انتخاب کنند اما آنها دفاع از کشور را واجبتر از زندگی و آرامش خود دانستند و به جبهه رفتند. اینکه آنها را فراموش کنیم و بگوییم گذشتهها گذشته، بیانصافی است.»
اعتبار کاسبی
تمام کوچهها را با یاد هوشنگ و عکس او پرسه میزند. از میان صدها خودرو و موتورسیکلت، چرخ دستی چوبیاش را با افتخار حرکت میدهد و میگوید: «درست است که دارایی من چیز زیادی نیست اما با داشتن هوشنگ انگار تمام دنیا را دارم. هوشنگ به کار و کاسبی من اعتبار داده است. وقتی به او و هدف او فکر میکنم بیشتر در کارم به کسب رضایت مشتری توجه میکنم.»
او در ادامه به کسب روزی حلال تأکید میکند و میگوید: «بهکاری که دارم افتخار میکنم زیرا دنبال یک لقمه نان حلال هستم و برکت روزی حلال تمامشدنی نیست.»
کار کردن و تعمیر کفش اهالی بیرون از مغازه و کنار چرخدستی، کار ساده و آسانی نیست اما منصوری با تمام این سختیها کنار آمده است. میگوید: «دشواریهای کار ما زیاد است و در سرما و گرمای هوا، پرسه در خیابانها خیلی سخت است اما ناشکری نمیکنم و راضیام به رضای خدا.»
او را به اهالی معرفی میکنم
گاهی مشتریان بیتفاوت از کنار عکس شهدا عبور میکنند اما بیشتر اوقات درباره عکسهایی که در بساطم دارند از من میپرسند و من با حوصله از شهیدان برای آنها صحبت میکنم. منصوری این جمله را میگوید و ادامه میدهد: «بسیاری از مادران و پدران شهدا زندهاند و درباره آنها خاطرات زیادی تعریف میکنند. این پدران و مادران تا زمانی که زنده هستند نمیگذارند یاد و خاطره شهیدشان فراموش شود. اما شهدایی هم هستند که پدران و مادران آنها خیلی زود از دنیا رفتهاند و حالا کسی نیست یادی از آنها کند. هیچ کوچهای به نام آنها نمیشود و هیچ کجا عکسی از آنها نیست. کمکم از خاطره اطرافیانشان هم پاک میشوند اما من نمیگذارم این اتفاق برای برادر شهیدم بیفتد و تا حد امکان او را به فرزندان و اطرافیانم معرفی میکنم.»
کوچههایی محروم از نام شهید
این کاسب به نکته جالبی در ارتباط با نامگذاری کوچههای محلهشان اشاره میکند و میگوید: «زنده نگه داشتن یاد شهدا ارزشمند و زیباست زیرا نسلهای بعدی ما هم باید با این فرهنگ ایثار و شهادتطلبی آشنا باشند. البته در این راستا شهرداری کوچه و خیابانهای زیادی را به نام شهدا مزین کرده است. با اینحال در محله خانیآبادنو جنوبی، کوچههای زیادی هستند که فقط با شماره نامگذاری شدند و از نام شهدا محروماند. این درحالی است که در این کوچهها خانوادههای شهدا هم سکونت دارند. امیدوارم مسئولان به این موضوع رسیدگی کنند و کوچهها را به نام شهدا تغییر دهند.»
وی در پایان از نصب تصاویر شهدا در ابتدای کوچهها و مقابل در منزل خانوادههایشان هم تشکر میکند و میگوید: «این کار بسیار ارزشمند است اما افسوس خانه پدری نداریم که عکس برادرم را بر سر در آن یا در کوچه نصب کنیم.»
اهالی محله
یادآوری یاد شهدا
مدتهاست این کفاش را میشناسم. او کنار تعمیرگاه ما کار میکند و به نوعی با هم همکار و دوست هستیم. منصوری علاقه زیادی به شهدا و بهویژه برادرش دارد و تلاش میکند تا حد توان، آنها را به ما معرفی کند. او دنبال جلب توجه نیست و فقط دوست دارد به ما یادآوری کند که چه جوانهایی برای آرامش ما پر کشیدند. به هر حال کار جالبی انجام داده است.
محرم اسدی از ساکنان محله
برخلاف رفتار شهدا عمل میکنیم
متأسفانه بسیاری از ما به عکس شهدا نگاه ولی برعکس آنها عمل میکنیم. راه شهدا را گم کردهایم و غافل از اهداف آنها شدهایم. کاری که این فروشنده انجام میدهد بسیار زیباست و ما باید در همه کارها، تصویر شهدا را مقابل چشممان داشته باشیم و راه آنها را ادامه دهیم. فرقی نمیکند زن یا مرد، پیر یا جوان، هر کسی در هر شرایطی باید پیرو شهدا باشد. برای ما بانوان بهترین کار که موجب خشنودی شهدا میشود، حجاب و عفاف است.
منبع:همشهری محله
