گروه سیاسی دفاع‌پرس ـ رحیم محمدی؛ زمانی که جنگ تحمیلی عراق علیه ایران به اتمام رسید خیلی‌ها تصور می‌کردند که دیگر نمی‌توان دوران دفاع مقدس را برای نسلی که جنگ را درک نکرده روایت کرد، اما فردی مثل آوینی «پای در رکاب» می‌گذارد و برای انتقال روایت‌های مستند از دفاع مقدس به جامعه تلاش خود را آغاز می‌کند که نتیجه آن «روایت فتح» می‌شود؛ لذا مستند‌هایی که در قالب این برنامه پخش شد مورد تحسین خیلی‌ها از جمله رهبر معظم انقلاب اسلامی قرار گرفت.
زیرا رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با خانواده شهید آوینی عنوان کردند: «من با فرزند شما نشست و برخاست زیادی نداشتم. شاید سه جلسه که در آن سه جلسه هم ایشان هیچ صحبتی نکرده بود. من با ایشان خیلی کم هم‌صحبت شدم. منتها آن گفتار‌های تلویزیونی را از سال‌ها پیش می‌شنیدم و به آنها علاقه داشتم؛ هرچند نمی‌دانستم که ایشان آنها را اجرا می‌کند».
حتی آیت الله جوادی آملی نیز در خصوص شهید آوینی اظهار داشته که: «روایت فتح را با درایتِ شهادت آمیختن و هنر تصویر را با ظفر تحقیق هماهنگ ساختن و دو قوس نزول و صعود را با منحنی تام هنر اسلامی دور زدن و معقول را با عبور از بستر خیال، محسوس کردن و محسوس را با گذر از گذرگاه تخیل، معقول نمودن و تجرد تام عقلی را در کسوت خیال کشیدن و از آنجا به جامه حس درآوردن و سپس از پیراهن حس پیراستن و کسوت خیال را تخلیه نمودن و به بارگاه تجرد کامل عقلی رسیدن و رساندن و در لفافه هنر، سه عالم عقل و مثال و طبیعت را به هم مرتبط جلوه دادن و کاروان دلباخته جمال محبوب را از تنگنای طبیعت به‌درآوردن و از منزل مثال رهایی بخشیدن و به حرم امن عقل رساندن که عناصر اصلی هنر اسلامی را تشکیل می‌دهند، در سلاله سلسله سادات و دوده شجره طوبای شهادت یعنی شهید سعید سیدمرتضی آوینی (ره) و دیگر هنرمندان متعهد دینی تبلور یافت و می‌یابد.»
با نگاه به این جملات می‌توان درک کرد که شهید آوینی در زمان حیات با تهیه و پخش مجموعه مستند «روایت فتح» توانست گامی مهم در راه بیان آنچه در دفاع مقدس گذشته بردارد؛ به عبارت دیگر تلاش‌هایی که آوینی در تهیه مستند مورد اشاره انجام داد الگویی شد تا دیگران با استناد به آن در پی فعالیت در این حوزه برآیند.
رهبر معظم انقلاب اسلامی در سخن دیگر به لحن کلام آوینی در زمان پخش «روایت فتح» هم اشاره داشتند؛ آنجا که بیان کردند «ما خیال می‌کنیم صدای جنگی باید صدای کلفت و نخراشیده‌ای باشد. اما ایشان آن‌طور صدایی نداشت. صدایی بود معصوم و نجیب و در عین حال استحکامی ویژه داشت.»
جایگاه شهید آوینی در نزد رهبر معظم انقلاب اسلامی در حدی است که ایشان را به عنوان الگو به جامعه معرفی می‌کنند: «ما خوشبختانه در محیط زندگی خودمان امروز الگو داریم، الگو‌های برجسته‌ای داریم. ما دیگر امروز دچار فَقدِ الگو نیستیم که برویم سراغ فلان آدم تاریخی بیگانه؛ امروز در زندگی خودمان، جلوی چشم خودمان [الگو داریم]. شهدای هسته‌ای ما یکی از الگو‌های بزرگند؛ شهید آوینی یک الگو است».
البته ایشان در خصوص گرامی داشت شهید آوینی هم تاکیداتی داشتند: «در زمینه‌های فرهنگی [هم]کاری که شهید آوینی پیشاهنگش بود و در این اواخر [هم]مرحوم سلحشور -که اینها پیشروان کار انقلابی در این کشورند- اینها را باید ترویج کرد، اینها را باید تقدیر کرد و نام اینها را باید گرامی داشت. کار انقلابی این است. اینکه من بار‌ها تکرار می‌کنم که نیروهای انقلابی را و نیروهای حزب‌اللهی را باید گرامی بداریم و باید نگه بداریم، به‌خاطر این است؛ کار وقتی با روحیه انقلابی شد، پیشرفت خواهد کرد.»
بنابراین علاوه بر گرامی داشت شهید آوینی باید راهی که می‌رفت ادامه یابد؛ «من حدس می‌زنم اگر ایشان زنده می‌ماند و ادامه می‌داد، این کار خیلی اوج پیدا می‌کرد. حالا هم باید این برنامه دنبال شود. تازه در همین میدان هم منحصر نیست. یعنی بازآفرینی آن فضا از راه خاطره‌ها یکی از کارهاست. در باب جنگ و ادامه «روایت فتح» کار‌های دیگری هم شاید بشود انجام داد.»
از این روی زمانی که امام خامنه‌ای قرآنی را به خانواده شهید آوینی اهدا کردند در صفحه اول آن این عبارت را به دست‌خط خود نوشتند: «به یاد شهید عزیز، سید شهیدان اهل قلم، آقای سیدمرتضی آوینی که یادش غالباً با من است...» لذا این که رهبر معظم انقلاب اسلامی نام شهید آوینی را به دفعات مختلف ذکر کردند برای این است که بگویند نامش و راهش نباید فراموش شود.
انتهای پیام/ 231
