«استاد تمام» به نمایشگاه کتاب آمد/ روایتی همسرانه برای دانشمند هسته‌ای

در بخشی از این کتاب که در ۱۰۴ صفحه به نگارش در آمده است، می‌خوانیم؛ «یادم می‌آید توی یکی از نامه‌هایش از شیراز برایم نوشته بود: «گاهی اون‌قدر دلم برات تنگ می‌شه که سوار موتور می‌شم و توی خیابون فریاد می‌کشم و می‌گم خدایا من رو از دلتنگی نجات بده، درحالی که می‌دونم با اتوبوس و تحمل پونزده، شونزده ساعت انتظار به تو می‌رسم. منصوره، همسران شهدا چی می‌کشند؟!»؛ حالا من هر چقدر هم فریاد بکشم به مسعود نمی‌رسم، ولی می‌دانم که این بار او می‌داند من چه می‌کشم!»