به گزارش خبرنگار فرهنگ دفاع‌پرس، نشست تخصصی مستندسازی تاریخ شفاهی در مانایی فرهنگ دفاع مقدس و مقاومت با حضور سردار سرتیپ دوم بسیجی «عباس بایرامی» رئیس سازمان اسناد و مدارک دفاع مقدس و مقاومت، «امیرمحمد عباس‌نژاد» نویسنده و پژوهشگر دفاع مقدس، حجت‌الاسلام والمسلمین «سعید فخرزاده» نویسنده و پژوهشگر دفاع مقدس، «غلامرضا عزیزی» پژوهشگر و کارشناس تاریخ و اسناد و «محمود اکرامی‌فر» نویسنده، پژوهشگر و شاعر دفاع مقدس صبح امروز (چهارشنبه) در غرفه بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس و مقاومت در نمایشگاه کتاب برگزار شد.
سردار بایرامی در ابتدا اظهار داشت: ما بر اساس اسناد بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس و مقاومت کار تاریخ شفاهی دفاع مقدس و مقاومت را در کشور دنبال می‌کنیم و سعی کرده‌ایم کار را به‌صورت علمی جلو ببریم. در مجموعه کشوری مصاحبه‌های انباشت‌شده داریم که از ضعف‌های ماست، اما کار را متوقف نکرده‌ایم.
سردار بایرامی گفت:در ۱۱ مجموعه‌ای که کار تاریخ شفاهی انجام می‌دهند، با هزار و ۶۳۹ ایثارگر مصاحبه شده است و در بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس و مقاومت هم ۱۷ هزار و ۳۴۳ نفر مصاحبه شده و ۲۵۲ عنوان کتاب در این مورد منتشر شده است.
در ادامه حجت‌الاسلام والمسلمین «سعید فخرزاده» نویسنده و پژوهشگر دفاع مقدس اظهار داشت: خاطره‌نویسی و خاطره‌گویی یکی از ژانرهای دفاع مقدس است.
وی افزود: جنس منبع در تاریخ هنوز راستی‌آزمایی و بررسی نشده است. ویژگی متن تاریخی این است که می‌تواند فرازی از شروع یا پایان را نقل کند که می‌تواند از اسناد مختلف استفاده کرده باشد.
حجت‌الاسلام والمسلمین فخرزاده ادامه داد: خاطره از لحاظ شکلی شبیه به تاریخ شفاهی است و در فرایند گفت‌وگو ثبت می‌شود. هرچقدر اطلاعات مصاحبه‌کننده و مصاحبه‌شونده بالاتر باشد، روایت به واقعیت نزدیک‌تر می‌شود.
پس از آن «غلامرضا عزیزی» پژوهشگر و کارشناس تاریخ و اسناد اظهار داشت: هر جنگی که برگزار می‌شود، خاطرات تلخی از خود به‌جای می‌گذارد؛ حتی در مورد دفاع مقدس هم اینگونه بوده است. برای مثال اگر دوست فردی مجروح و یا شهید می‌شود، این امر، تأثیر منفی روی آن فرد می‌گذارد و در اینجا حافظه برای حفاظت از فرد بخشی از خاطره را دستکاری می‌کند.
وی افزود: اگر تدوین‌گر اطلاعات نداشته باشد، نمی‌تواند راستی‌آزمایی کند. شبهات زمانی اتفاق می‌افتند که با تک‌روایت طرف هستیم و بررسی ۳۶۰ درجه‌ای انجام نداده‌ایم. برای راستی‌آزمایی در مورد موضوعی با افراد دیگر هم گفت‌وگو کنیم.
عزیزی گفت: نسبت رویداد با تاریخ شفاهی مشکلی ندارد؛ بلکه نسبت روایت است. ما در اینجا یک روایت پسینی داریم. بهترین کار، گویاسازی بعد از مصاحبه است. ما دو نوع مستندسازی حین و بعد از مصاحبه داریم که مستندسازی حین مصاحبه یافتن پاسخ شش سؤال چه کسی، کجا، چگونه، چرا، چه زمانی و چه چیزی است.
وی افزود: گام دوم مستندسازی آن است که بعد از مصاحبه اتفاق می‌افتد که بعد از تدوین و از طریق گویاسازی انجام می‌شود. هدف مستندسازی چه در زمان مصاحبه و چه بعد از آن، این است که اصالت را حفظ کند، واقع‌گرایی را بالا ببرد و اطمینان ایجاد کند.
پس از آن «محمود اکرامی‌فر» نویسنده، پژوهشگر و شاعر دفاع مقدس اظهار داشت: یکی از راه‌های مستند کردن، نوشتن است. در مترادف‌نویسی و در انتخاب واژه باید بسیار دقت کرد که استفاده از هر واژه‌ای برای کدام موقعیت مناسب است. ویراستاری برای این است که متن ما درست خوانده و فهمیده شود. یا برای دفاع مقدس کاری نکنید یا متعهدانه و محققانه بنویسید و قلم خود را به‌خاطر خوشامد کسی بالا و پایین نکنید.
انتهای پیام/ 118
