استاندار سیستان و بلوچستان:

«دشتیاری» در مسیر توسعه؛ پیوند راهبردهای ملی با توان بومی

سیستان و بلوچستان سال‌ها با چالش‌های مزمن توسعه مواجه بوده که استاندار این استان با رویکردی متفاوت به میدان آمده؛ مدلی که حکمرانی میدانی، مشارکت اجتماعی و سیاست‌گذاری مبتنی بر ظرفیت‌های بومی را به هم پیوند زده و نویدبخش الگویی تازه برای توسعه متوازن و پایدار در جنوب شرق بویژه دشتیاری است.
کد خبر: ۷۴۷۰۵۰
تاریخ انتشار: ۲۷ ارديبهشت ۱۴۰۴ - ۱۲:۲۶ - 17May 2025

به گزارش دفاع‌پرس از زاهدان، سفر اخیر «منصور بیجار» استاندار سیستان و بلوچستان به مناطق جنوبی سیستان و بلوچستان به‌ویژه شهرستان دشتیاری، بار دیگر نگاه راهبردی دولت به توسعه متوازن در این منطقه کمتر برخوردار را پررنگ کرد. حضور میدانی منصور بیجار در جمع مردم، نخبگان، بانوان و شوراهای محلی، تنها یک بازدید رسمی نبود؛ بلکه نشانه‌ای از تغییر رویکرد در حکمرانی منطقه‌ای و تمرکز بر توسعه بومی‌محور بود.

«دشتیاری» در مسیر توسعه؛ پیوند راهبردهای ملی با توان بومی

در این سفر، دشتیاری به‌عنوان یکی از نقاط مهم توسعه جنوب سیستان و بلوچستان مطرح شد؛ جایی که ظرفیت‌های اقتصادی، مرزی و طبیعی آن، در قالب یک برنامه جامع و با مشارکت فعال مردم، به نقشه راهی برای آینده‌ای متفاوت تبدیل شده‌اند.

در سال‌های اخیر، توسعه در سیستان و بلوچستان از یک شعار کلی به یک دستور کار منسجم و برنامه‌ریزی‌شده تبدیل شده؛ یکی از کانون‌های این تحول، شهرستان دشتیاری، منطقه‌ای با موقعیت راهبردی، ظرفیت‌های بی‌نظیر در جنوب استان است که اکنون، جایگاهی محوری در نقشه توسعه دولت دارد.

منصور بیجار استاندار سیستان و بلوچستان، در سخنانی صریح و هدفمند، دشتیاری را جلوه‌گاه «حکمرانی میدانی» و نمونه‌ای بارز از «توسعه برنامه‌محور» معرفی می‌کند تعبیری که اگرچه پرمفهوم به‌نظر می‌رسد، اما ریشه در مجموعه‌ای از تحرکات و اقدامات ساختاری در سطح شهرستان دارد.

نکته کلیدی در این الگو، فاصله گرفتن از تمرکزگرایی و اتکای صرف به تصمیم‌گیری‌های مرکز است در سند توسعه سیستان و بلوچستان، شهرستان‌ها از وضعیت تابع صرف خارج و به کانون تصمیم‌سازی بدل شدند دشتیاری یکی از نخستین مناطقی است که این مدل را به‌صورت عملی تجربه می‌کند.

«دشتیاری» در مسیر توسعه؛ پیوند راهبردهای ملی با توان بومی

سه محور کلیدی شامل توسعه زیرساخت‌های راهبردی، تقویت کشت میگو و فعال‌سازی تجارت مرزی، ساختار اجرایی برنامه‌ها در دشتیاری را شکل داده‌اند اما آنچه این مدل را متمایز می‌کند، تأکید بر مشارکت اجتماعی و گفت‌وگوهای میدانی با مردم در تمام مراحل سیاست‌گذاری و اجراست.

استاندار سیستان و بلوچستان با صراحت اعلام کرده که بدون مشارکت مردم، توسعه واقعی اتفاق نمی‌افتد تشکیل شورای توسعه شهرستان دشتیاری با حضور نخبگان، بانوان، جوانان و معتمدان، نخستین گام در نهادینه‌سازی این الگو است اولویت‌گذاری پروژه‌ها نیز در همین فضا و با تکیه بر مشارکت واقعی صورت می‌گیرد.

در کنار بعد ساختاری، برنامه‌ریزی برای توسعه اقتصادی دشتیاری با بهره‌گیری از ظرفیت‌های بومی نیز آغاز شده؛ اختصاص ۱۵ هزار هکتار از اراضی دشتیاری و چابهار به کشت موز صادرات‌محور، نمونه‌ای از این نگاه جدید است که مزیت‌های اقلیمی منطقه را به فرصتی ملی بدل می‌سازد.

افزون بر آن، توسعه بندر شهید بهشتی و افزایش ظرفیت انبار کالاهای اساسی، ریل‌گذاری و تکمیل زیرساخت‌های حمل‌ونقل، و طرح‌های انتقال آب از دریای عمان، همگی نشانه‌هایی از عزم دولت چهاردهم برای شتاب‌بخشی به توسعه متوازن در جنوب شرق کشور هستند.

اما مسیر پیش‌رو بدون چالش نیست از مساله فاقدان شناسنامه و کمبود زیرساخت‌های درمانی گرفته تا نرخ بیکاری و مهاجرت، نشان می‌دهد که توسعه دشتیاری نیازمند تعهدی چندلایه است؛ تأکید رهبر معظم انقلاب و رئیس‌جمهور بر آبادانی این منطقه، پشتیبان اصلی تحقق این اهداف محسوب می‌شود.

در نهایت، اگرچه سند توسعه سیستان و بلوچستان قرار است به زودی به هیات دولت ارائه و تصویب شود، اما تجربه دشتیاری می‌تواند به الگویی ملی تبدیل شود؛ الگویی که توسعه را از اتاق‌های بسته اداری به میدان‌های واقعی زندگی مردم برده و پیوند میان سیاست‌گذاری کلان و ظرفیت‌های محلی را مستحکم می‌سازد.

«دشتیاری» در مسیر توسعه؛ پیوند راهبردهای ملی با توان بومی

به گفته استاندار سیستان و بلوچستان، ۱۱ پروژه زیرساختی مهم که پیشتر به حالت تعلیق درآمده بودند، با پیگیری‌های صورت‌گرفته از رکود خارج شدند و تنها سه پروژه ریلی باقی مانده و بقیه وارد فاز اجرایی شده‌اند؛ امری که نشان از عزم استان برای رفع عقب‌ماندگی‌های تاریخی دارد.

بر اساس سند توسعه در حال نهایی‌سازی، دشتیاری در سه محور شامل ارتقای زیرساخت‌ها، توسعه پرورش میگو و تقویت تجارت مرزی، دارای برنامه‌های مشخص و زمان‌بندی‌شده است مرز ریمدان نیز در این میان، محور سیاست‌های جدید برای تجارت مردمی پایدار تلقی شده و قرار است به دروازه اقتصادی جنوب سیستان و بلوچستان تبدیل شود.

منصور بیجار تأکید دارد که توسعه در دشتیاری بدون مشارکت مردم ممکن نیست بنابراین تشکیل شورای توسعه شهرستان با حضور نخبگان، بانوان، دهیاران و معتمدان نیاز است چرا که این شورا نه نمادین بلکه واقعی و عملیاتی است و نقش محوری در اولویت‌بندی پروژه‌ها و تخصیص منابع ایفا می‌کند.

در راستای سیاست‌های اقتصاد مقاومتی، ۱۵ هزار هکتار از اراضی دشتیاری و چابهار برای کشت موز در نظر گرفته شده؛ علاوه بر این، ظرفیت بالای منطقه در حوزه پرورش میگو و آبزی‌پروری، بستری مناسب برای ایجاد خوشه‌های تخصصی و زنجیره ارزش در تولیدات دریایی فراهم کرده است.

با رشد ظرفیت انبار کالاهای اساسی بندر شهید بهشتی چابهار به ۲۰۰ هزار تن تا پایان سال ۱۴۰۴، این بندر نقشی کلیدی در تأمین امنیت غذایی و ثبات تجاری کشور ایفا می‌کند؛ چابهار همچنین در جایگاه مکمل بندرعباس، آماده پذیرش کشتی‌ها و تسریع در فرآیند ترخیص کالاها شده است.

بیجار به‌کارگیری سه فرماندار زن در سیستان و بلوچستان و حضور بانوان در سطوح مدیریتی دشتیاری را گامی نمادین و اثربخش برای مشارکت پایدار عنوان کرد و افزود: توسعه بدون زنان و جوانان ممکن و ماندگار نیست این مشارکت انسانی، بخشی از زیرساخت توسعه واقعی است.

«دشتیاری» در مسیر توسعه؛ پیوند راهبردهای ملی با توان بومی

به گفته وی، جلسات منظم با معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان برنامه و بودجه برای نهایی‌سازی سند توسعه ادامه دارد این سند طی هفته‌های آینده به هیات وزیران ارائه می‌شود و قرار است به‌عنوان نقشه راه اجرایی سیستان و بلوچستان تا پایان دولت چهاردهم، مورد استفاده قرار گیرد.

دشتیاری یکی از شهرستان‌های مرزی و ساحلی سیستان و بلوچستان و مرکز آن شهر «نگور» است و از شرق به کشور پاکستان و از جنوب به آب‌های آزاد دریای عمان ختم می‌شود.

این شهرستان در فاصله ۶۵ کیلومتری شرق چابهار و ۶۰۸ کیلومتری جنوب شرقی زاهدان (مرکز استان) واقع شده است.

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار