گروه ساجد دفاع‌پرس: پاسدار شهید «رحمت‌الله انصاری جوینی» از اعضای بسیج مسجد امام‌عصر (عج) واقع در خیابان جیحون تهران بود که در فراگیری دروس دینی و تفسیر قرآن همواره تلاش می‌کرد و روح آزادگی و شیفتگی به خاندان عصمت و طهارت (علیه‌السلام) در او موج می‌زد؛ بنابراین به‌عنوان معلم دروس دینی در مسجد انتخاب شد و از این راه شاگردان زیادی را در محله پرورش داد و برای شرکت در مراسم‌های مذهبی نظیر دعای کمیل و نماز جمعه مشوق دیگران بود و در مقابل نیز شاگرانش شیفته اخلاق او شده بودند؛ اما طولی نکشید که نوجوانان محله از نعمت معلم دلسوز خود محروم شدند؛ آری! «رحمت‌الله» درحالی که چندباری در جبهه‌ها حضور یافته بود، نهایتاً دهم اردیبهشت سال ۱۳۶۱ در عملیات «إلی‌بیت‌المقدس» پس از عمری مجاهدت، خونین‌بال سوی معبود خویش پرکشید.
دست‌خطی که در ادامه مشاهده می‌کنید، پیمان‌نامه جمعی از شاگردان شهید «رحمت‌الله انصاری جوینی» با این شهید والامقام در اولین ساگرد شهادتش است. آن‌ها در این پیمان‌نامه، با خدا و این شهید والامقام میثاق بسته‌اند که راه آن شهید را ادامه دهند و در ادامه از معلم خود پوزش خواسته‌اند که پس از شهادتش نتوانسته‌اند راهش را ادامه دهند.
ما شاگردان برادر عزیز و مونس و یارمان و معلم دلسوز «رحمت‌الله انصاری جوینی» در این اولین سالگرد، با خدای خود پیمان بسته و با «رحمت» خود میثاق می‌بندیم که راه آن شهید را ادامه بدهیم. رحمت جان! ما را ببخش که در این یک ساله تو را از خود رنجور کردیم. ما را ببخش که راهت را ادامه ندادیم. رحمت‌جان! تو و فرهاد و حسین و دیگران به‌خاطر ما خون دادید، که امیدتان به ما بود که ما راهتان را برویم و تا آخر برسانیم؛ ولی بدبختانه ما بدبخت‌های بیچاره و آدم‌های گناه‌کار هنوز به اول خط نرسیده‌ایم، که بتوانیم راه پاکت را تا آخر برسانیم. رحمت‌جان! یاد آن روزها به‌خیر که به ما استادانه سخن‌های فراوان آموختی، با ما صمیمانه سخن می‌گفتی با ما شوخی می‌کردی. مهربان و مهربان و مهربان و خیلی خیلی مهربان بودی. ما نمی‌توانیم خاطرات و مهربانی‌های تو را به قلم بیاوریم؛ ولی می‌دانیم تو بیشتر از آنی که در یک کتاب از تو تعریف کنیم. رحمت‌جان! تو با خونت درسی دیگر به ما آموختی. تو به ما آموختی که همیشه به فرامین امام گوش کنیم و راه شهیدان را برویم، و در جلسات قرآن شرکت کنیم، و در نماز جماعت شرکت کنیم؛ ولی رحمت‌جان ما هیچ کاری نکردیم؛ ولی دل تو را شکستیم، ما دیگر نه در مسجد و نه در کتابخانه پیدای‌مان می‌شود؛ ولی می‌خواهیم در این اولین سالگرد راهت را ادامه دهیم و امشب دعای توسل اجرا نماییم. رحمت‌جان ما را ببخش و از خدایمان طلب مغفرت نما. (از طرف شاگردان رحمت عزیز)
