گروه سیاسی دفاع‌پرس: پس از حمله اولیه رژیم صهیونیستی به خاک جمهوری اسلامی ایران، به‌ویژه در ساعات ابتدایی عملیات و مورد اصابت قرار گرفتن برخی اهداف در مناطق مرکزی و غربی ایران، ارتش و سپاه با انجام ارزیابی‌های سریع میدانی، توانستند حملات دشمن را مهار و مسیر نفوذ را مسدود کنند و سپس با آغاز عملیات تهاجمی گسترده، تحت عنوان عملیات «وعده صادق ۳» وارد فاز پاسخ قاطع شوند؛ عملیات موشکی که در چندین مرحله علیه مراکز حساس نظامی در سرزمین‌های اشغالی اجرا شده و بازتابی گسترده در محافل امنیتی و رسانه‌ای بین‌المللی به‌دنبال داشته است.
حملات موشکی که با دقت بالا و در موج‌های متوالی انجام شد، برخی از پایگاه‌های مهم نظامی اسرائیل در جنوب و مرکز فلسطین اشغالی را هدف قرار داد؛ شدت حملات موشکی جمهوری اسلامی ایران در قالب عملیات وعده صادق ۳، شرایط امنیتی و روانی بی‌سابقه‌ای را بر رژیم صهیونیستی تحمیل کرده است، زیرا بواسطه عملیات مورد اشاره مراکز حساس نظامی، پایگاه‌های هوایی، سامانه‌های دفاعی و حتی زیرساخت‌های راهبردی این رژیم هدف قرار گرفته‌اند، به‌گونه‌ای که رسانه‌های عبری‌زبان از بروز اختلال گسترده در زندگی روزمره و مهاجرت معکوس ساکنان شهر‌های جنوبی و مرکزی سرزمین‌های اشغالی خبر داده‌اند و این وضعیت، فشار سنگینی بر ساختار سیاسی و نظامی اسرائیل وارد کرده و به گفته برخی تحلیل‌گران برای نخستین بار در تاریخ تقابل‌های منطقه‌ای رژیم صهیونیستی، این بار ابتکار عمل به‌طور کامل در دست تهران قرار گرفته است.
شدت حملات ایران علیه مراکز نظامی و صنعتی رژیم اشغالگر قدس و فشار افکار عمومی داخلی این رژیم موجب شده تا موجی از تلاش‌های میانجی‌گرانه به‌منظور جلوگیری از تشدید تنش آغاز شود به نحوی که کشور‌های مختلفی از جمله امارات متحده عربی، فرانسه، قطر، عمان و قبرس با استفاده از کانال‌های دیپلماتیک، پیام‌هایی را به تهران منتقل کرده‌اند که حاوی درخواست برای پایان دادن به درگیری و جلوگیری از گسترش آن است.
البته این تلاش‌ها بیش از آن‌که اقدامی برای جلوگیری از تشدید درگیری‌ها باشد، بازتابی از نگرانی جامعه جهانی نسبت به ناتوانی این رژیم در مدیریت جنگ و پیامد‌های فرامرزی آن است. زیرا از نگاه بسیاری از بازیگران منطقه‌ای، تداوم این وضعیت می‌تواند به بی‌ثباتی گسترده‌تری در منطقه منجر شود، خصوصاً با درنظر گرفتن ضربات سهمگینی که اسرائیل در روز‌های اخیر متحمل شده است.
بررسی سوابق نظامی رژیم صهیونیستی در جنگ‌های گذشته، از جمله جنگ‌های ۳۳ روزه، ۲۲ روزه و نبرد‌های نوار غزه نیز به‌روشنی نشان می‌دهد که اسرائیل فاقد توانایی لازم برای ورود به یک جنگ فرسایشی و بلندمدت است. چون ساختار اجتماعی شکننده، اقتصاد آسیب‌پذیر در برابر تهدید‌های امنیتی و نارضایتی داخلی از عملکرد نظامی دولت، عواملی هستند که همواره تل‌آویو را مجبور به پایان سریع درگیری‌ها می‌کند براین اساس در شرایطی که عملیات وعده صادق ۳ وارد مراحل راهبردی شده و ارتش اسرائیل در موقعیتی کاملاً تدافعی قرار گرفته، این رژیم به صورت غیر مستقیم به دنبال آتش‌بس یا مصالحه آن هم نه از موضع قدرت، بلکه از سر ناچاری و برای جلوگیری از فروپاشی داخلی و استیصال است؛ به همین جهت همان گونه که اشاره شد کشورهایی واسطه این کار شدند.
البته مقام‌های نظامی کشورمان هم اعلام کرده‌اند که در صورت تداوم هرگونه تجاوز یا تهدید از سوی رژیم صهیونیستی، فاز‌های جدیدی از عملیات وعده صادق ۳ در راه خواهد بود و تأکید کردند که پاسخ‌های ایران «هوشمند، هدفمند و مرحله‌مند» است و تا مادامی که تهدید باقی باشد، پاسخ نیز ادامه خواهد داشت؛ لذا ناظران بین‌المللی با تداوم این روند نسبت به آغاز دوره‌ای تازه از بازدارندگی فعال ایران سخن می‌گویند؛ دوره‌ای که در آن جمهوری اسلامی نه‌تنها قادر به پاسخ‌گویی مؤثر به هرگونه تجاوز است، بلکه می‌تواند زیرساخت‌های حیاتی دشمن را نیز به شکل مستقیم و مؤثر هدف قرار دهد.
انتهای پیام/381
