گروه استان‌های دفاع‌پرس_ «سیده معصومه حسینی»؛ هر واژه‌ای در بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی، بار معنایی خاص خود را دارد؛ اما آن‌جا که صحبت از ایرانِ با این تاریخ، با این فرهنگ، و با این عزم پولادین می‌شود، مخاطب با تصوری فراتر از یک کشور سیاسی مواجه است ایران به‌مثابه‌ی یک هویت تمدنی، نه صرفاً یک واحد در نقشه ژئوپلیتیک.
رهبر معظم انقلاب اسلامی با تأکید بر «تمدن کهن» و «ثروت فرهنگی چندبرابری نسبت به غرب»، گفتمانی را بازمی‌سازند که برتری ایران را نه در نیروی نظامی یا دستاورد فناورانه، بلکه در عمق تاریخی و قدرت نرمش ریشه‌یابی می‌کند. در این دیدگاه، تقابل ایران و آمریکا، نزاع دو قدرت صرف نیست؛ بلکه رویارویی دو نگرش به انسان، فرهنگ و استقلال است.
همچنین، ارائه‌ی ایران به‌عنوان کشوری که «تسلیم‌ناپذیر» است، نه از منظر تعصب سیاسی، بلکه از بستر تمدنیِ آن تحلیل می‌شود ملتی که قرن‌ها ایستادگی، دیپلماسی، و علم‌آفرینی در تار و پودش تنیده شده، طبیعتاً تن به انقیاد نمی‌دهد. چنین تصویری، در ذهن مخاطب جهانی نیز تأثیرگذار است: روایتی که ایران را صاحب شأن فرهنگی و اندیشه‌ای می‌داند، نه تابع قدرت‌های زودگذر.
نکته‌ی درخشان دیگر آن‌جاست که مفهوم عزت، فراتر از پیروزی مقطعی یا قدرت سیاسی مطرح می‌شود؛ عزت، در این بیانات، یک جایگاه تاریخی است که باید حفظ شود، نه کسب و این، زبان یک تمدن است، نه یک حکومت.
در مجموع، آن‌چه از این بیانات استنباط می‌شود، نوعی بازتعریف میدان بازی است: ایران در لایه‌ی تمدن وارد می‌شود و دشمنانش را از سطح تاکتیک به سطح معنا فرا‌می‌خواند. اینجاست که فرهنگ، تاریخ، و هویت، به سلاحی نافذتر از هر تجهیزاتی بدل می‌شود.
انتهای پیام/
