به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از البرز، شهید «خداوردی اصفهانی»، رزمنده‌ای جان‌برکف و فداکار از نجم‌آباد ساوجبلاغ، در راه دفاع از میهن اسلامی به مقام والای شهادت نایل آمد.
این شهید بزرگوار در اولین روز آذرماه ۱۳۴۶ در نجم‌آباد چشم به جهان گشود و دوران کودکی خود را در آغوش گرم خانواده در روستا سپری کرد. پس از گذراندن تا سال دوم راهنمایی، به همراه خانواده به کشاورزی و اداره امور منزل پرداخت. او در نوجوانی به عضویت بسیج محلی درآمد و با انگیزه‌ای راسخ در راه حفظ ارزش‌های انقلاب اسلامی گام برداشت.
شهید «خداوردی اصفهانی» در هجدهم خردادماه ۱۳۶۶ به جبهه‌های جنگ اعزام شد و در عملیات نصر ۴ در منطقه ماووت عراق، در شانزدهم تیر همان سال، بر اثر اصابت ترکش به ناحیه پشت سر، به فیض شهادت نائل آمد. پیکر پاک این شهید والامقام در گلزار شهدای نجم‌آباد به خاک سپرده شد.
وصیت‌نامه شهید:
شهید «خداوردی اصفهانی» در وصیت‌نامه خود می‌نویسد:
«همانا آنان که در راه خدا کشته می‌شوند، مرده نیستند بلکه زنده هستند. پس اگر چنین است، چرا باید برای شهید گریه کنیم؟ من از مادر عزیزم می‌خواهم برای من زیاد گریه نکند، چون اگر منافقین ببینند، خوشحال می‌شوند.
من راه خود را آگاهانه انتخاب کردم و به حقانیت راه امام پی بردم. کمترین خدمتی که می‌توانستم به این انقلاب کنم، این بود که جان ناقابل خود را در راه آن فدا کنم.
از ملت شهیدپرور ایران می‌خواهم که همانطور که همیشه در صحنه بوده‌اند، باز در صحنه باشند و از رهبر کبیر انقلاب حمایت کنند. به برادرانم توصیه می‌کنم درس خود را ادامه دهند و اسلحه من را بردارند و از اسلام دفاع کنند.
از خانواده‌ام می‌خواهم برای من خرج نکنند و خودشان را به زحمت نیندازند. همچنین از دوستان و آشنایان می‌خواهم اگر از من بدی دیده‌اند مرا حلال کنند.
خدایا گناهان ما را ببخش و ما را از آتش دوزخ نجات بده. خدایا عمر رهبر کبیر انقلاب را زیاد گردان و رزمندگان اسلام را پیروز فرما. والسلام.»
شهید «خداوردی اصفهانی»، یادگاری است از ایثار و پایمردی که با جان خود، صفحه‌ای زرین در دفتر پرافتخار دفاع مقدس رقم زد و راهش چراغ راه نسل‌های آینده خواهد بود.
انتهای پیام/
