گروه استانهای دفاعپرس ـ هوشنگ نوبخت؛ جنگ تحمیلی اخیر علیرغم ضررها، زیانها و آسیبهایی که به زیرساختها و از دست دادن نیروهای انسانی ما از جمله نخبگان نظامی و دانشمندان هستهای مان منجر شد، اما لبریز از عبرتهایی بود که شاید سالها از آن غافل بودیم.
به جرات میتوان گفت که شاید اولین جنگ ترکیبی خاورمیانه و شاید دنیا که معادلات پیچیدهای در آن به کار رفته بود. استفاده از جنگندههای پیشرفته، بهره گیری از هوش مصنوعی در ترور شخصیت ها، به کار بردن ابزارهایی نوین به نام تراشههای انفجاری، بهره گیری از پهپادهای شناسایی و عملیاتی، آفند و پدافند شدید رسانهای و مجازی، استفاده از هکرها و سرمایه گذاری روی نیروهای نفوذی تنها گوشهای از ابعاد جنگ اخیر دهها کشور پرقدرت دنیا علیه کشورمان بود.
صد البته تجربه گرانبهای ما از جنگ تحمیلی و البته سنتی ۸ ساله، معجزه وار همراه مان بود و نیروهای مسلح ما را بعد از یک غافلگیری چند ساعته به صحنه بازگرداند و معادلات را عوض کرد، اما این اندوخته در این برهه تنها برای این هجم از عملیاتهای مختلف، کفایت نمیکند.
در جنگ اخیر، توان موشکی و پهپادی ما توانست دشمن را از رسیدن به اهداف دو هفتهای خود باز دارد و حتی آنها را وادار به ارائه طرح آتش بس کند، اما تنها اکتفا کردن به این توان و ظرفیت ما را در تهدیدهای آینده دچار مشکل خواهد کرد.
این که دنیا به سمت جنگهای الکترونیک، ترکیبی و هوشمند میرود را نباید از معادلات مان در تقویت نیروهای مسلح از یاد ببریم و ضرورت دارد که دانشگاههای افسری و نظامی ما از همین امروز با اضافه کردن چند رشته فنی، تخصصی و نظامی نوین به ساختارهای آموزشی خود و جذب نیروهای مستعد و جوان در رشتههایی همچون هوش مصنوعی و الکترونیک به سمتی حرکت کنند که در آیندهای نزدیک بتوانیم یک ارتش هوشمند آفندی و پدافندی برای مقابله با بدخواهان کشور عزیزمان داشته باشیم.
انتهای پیام/