به گزارش خبرنگار
دفاعپرس از گلستان، شهید «عبدالحسین منوچهری» یکم دی ۱۳۳۹، در شهرستان کردکوی به دنیا آمد. پدرش رجبعلی، برق کار بود و مادرش بی بی نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. کارمند کمیته امداد بود. سال ۱۳۶۰ ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. پانزدهم تیر ۱۳۶۵، در مهران توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت گلوله به سر، شهید شد. مزار وی در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد.
بخشی از وصیت نامه شهید عبدالحسین منوچهری
آنهایی که در راه خدا کشته شدند، مرده مپندارید بلکه آنها زندگانی هستند که در نزد خدا روزی میخورند.
خداوند را شاهد میگیرم به خاطر نه ریا و نه ریاست و نه برای مال دنیا راهی جبهههای حق علیه باطل اعزام نگرد، بلکه دیدم تنها و تنها با عقیده و انگیزه برای امام عزیز لبیک گفتم و معتقدم «من الطلاع الخمینی فقدا اطلاع الله» دشمنان میخواهند روحانیت و متعهد و فداکار را از ملت جدا کنند و یاران امام را خوب بشناسید و در مقابل دشمنان اسلام و از آنها دفاع کنید و هر چه اسلام ضربه خورده است از این انسانهای بی تفاوت بوده و روحانیت را تنها نگذارید، که هر چ داریم از این قشر داریم.
مبادا مثل بعد از شهادت بهشتی مظلوم رفت که من همواره از آن در طول زندگی رنج بردم، مساجد را تنها نگذارید و همیشه در نماز جماعت شرکت نمائید
اگر مسجدی که پایگاههای بسیج دارد، در آن عضو فعال بسیج شوید، که امروز کشور به جوانان مثل ما احتیاج دارد و تا در این مساجد مهیا شوید تا با دشمنان اسلام آمریکا، شوروی و اسرائیل کمک به محرومان و مستضعفین و جبههها را فراموش نکنید که امام میفرماید: مستضعفین ولی نعمت ما هستند و من خوشحال هستم؛ که به فیض شهادت که بزرگترین آرزوی من است رسیدم و از مرگ در بستر ننگی است، برای مسلمین.
در پایان از کلیه خانوادههای و فامیلها و دوستان میخواهم مرا ببخشند و عفو کنید.
انتهای پیام /