گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: جفری اپستین، سرمایه‌دار یهودی و چهره جنجالی آمریکا، به دلیل فعالیت‌های گسترده‌اش در شبکه‌های فساد جنسی، به‌ویژه سوءاستفاده از دختران کم‌سن‌وسال و قاچاق انسان، به نمادی از پیوند سرمایه، قدرت و فساد اخلاقی تبدیل شده بود. او با استفاده از ثروت هنگفت خود، املاک لوکسی از جمله جزیره خصوصی «سنت جیمز کوچک» در جزایر ویرجین آمریکا، قصری در پالم بیچ، و آپارتمان‌هایی در نیویورک و پاریس را در اختیار داشت که همگی مجهز به دوربین‌های مداربسته بودند. این دوربین‌ها، طبق اسناد پلیس و شهادت‌های متعدد، برای ثبت تصاویر و ویدیو‌هایی از اعمال شیطانی و تبه‌کارانه مهمانان قدرتمند او استفاده می‌شد.
اپستین با سیاستمداران، سرمایه‌داران و شخصیت‌های برجسته‌ای از جمله بیل کلینتون، دونالد ترامپ، پرنس اندرو (پسر ملکه انگلستان)، و ایهود باراک (نخست‌وزیر و وزیر جنگ پیشین اسرائیل) روابط نزدیک داشت. این ارتباطات که در اسناد افشاشده و شهادت‌های قربانیان ذکر شده، نشان‌دهنده شبکه‌ای گسترده از نفوذ و فساد است که اپستین از طریق تاکتیک «دام عسل» (Honey Trap) برای اخاذی یا کنترل افراد بانفوذ به کار می‌برد. بنا بر ادعای آری بن‌مناشه، مأمور پیشین موساد، اپستین و شریک نزدیکش، ژیزلن ماکسول، با سرویس جاسوسی اسرائیل (موساد) همکاری داشتند و از این فیلم‌ها برای پیشبرد منافع سیاسی و مالی استفاده می‌کردند.
در ژانویه ۲۰۲۴، یک قاضی فدرال دستور افشای بخش قابل توجهی از سوابق دادگاه را صادر کرد که شامل نام ۱۵۳ نفر مرتبط با پرونده قاچاق جنسی اپستین بود. این افشاگری شامل بیش از ۱۰۰۰ صفحه از شهادت‌ها و سایر سوابق می‌شد. باید تأکید شود که صرف ذکر نام یک فرد در این اسناد لزوماً به معنای مشارکت او در فعالیت‌های جنایی اپستین نیست. این اسناد شامل نام‌های شناخته‌شده‌ای از جمله روسای جمهور سابق بیل کلینتون و دونالد ترامپ، پرنس اندرو بریتانیا (که پرونده‌ای را با ویرجینیا جوفری، قربانی اپستین، حل و فصل کرد)، شعبده‌باز دیوید کاپرفیلد، بازیگر کوین اسپیسی، معاون رئیس‌جمهور سابق ال گور و نخست‌وزیر سابق اسرائیل ایهود باراک است. این فهرست نشان‌دهنده گستردگی ارتباطات اپستین در بالاترین سطوح طبقه برتر است.
وزارت دادگستری (DOJ) و اداره تحقیقات فدرال (FBI) در ژوئیه ۲۰۲۵ به طور قاطع اعلام کردند که جفری اپستین هرگز «لیست مشتریان» (client list) به معنای فهرستی از افراد درگیر در فعالیت‌های مجرمانه خود را نداشته است. آنها همچنین تأیید کردند که تحقیقات گسترده آنها به کشف هیچ مدرک مجرمانه جدیدی که بتواند افراد ثالث متهم‌نشده را درگیر کند، منجر نشده است. این موضع در تناقض با وعده‌های قبلی دادستان کل پم باندی، از منصوبین ترامپ، مبنی بر وجود چنین لیستی و افشای «هزاران صفحه» و «کامیون کامیون» مدرک بود.
وزارت دادگستری همچنین اعلام کرده است که افشای بیشتر اسناد «مناسب یا موجه» نخواهد بود. این تصمیم بر این اساس است که بخش قابل توجهی از این اسناد توسط دادگاه برای محافظت از قربانیان مهر و موم شده است و تنها بخش کوچکی از آن در صورت محاکمه اپستین علنی می‌شد. این اظهارات ضد و نقیض در صورتی منتشر شد که پیش از این وزارت دادگستری آمریکا وعده افشای این اطلاعات را داده بود. این اقدامات نه‌تنها به حفظ اسرار افراد بانفوذ کمک کرد، بلکه به تداوم ابهامات و گمانه‌زنی‌ها درباره مرگ اپستین نیز دامن زد. بسیاری از تحلیلگران معتقدند که خودکشی اپستین، اگر واقعی باشد، به روشی مشابه با عوامل دیگر موساد انجام شده تا شبکه گسترده‌تری از فساد و نفوذ محافظت شود.
اصرار ترامپ بر توقف بر اسناد اپستین
نکته قابل توجه، حضور نام دونالد ترامپ در اسناد افشا شده است. «کتاب سیاه» اپستین، یک فهرست تماس شامل چندین شماره تلفن و آدرس برای ترامپ، از جمله دفتر، خانه و اقامتگاه مارئه‌لاگو بود. گزارش‌های پرواز همچنین نشان می‌دهد که ترامپ حداقل هفت بار بین سال‌های ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۷ با جت شخصی اپستین پرواز کرده است، گاهی اوقات همراه با اعضای خانواده‌اش. علاوه بر این، ویرجینیا جوفری، یکی از قربانیان اصلی اپستین، در سن ۱۶ سالگی در مارئه‌لاگو، اقامتگاه ترامپ در فلوریدا، به شبکه اپستین جذب شد. این نشان‌دهنده یک ارتباط اولیه، هرچند غیرمستقیم، با محیطی است که اپستین در آن فعالیت می‌کرد.
از این رو، دونالد ترامپ به دلایل متعددی از افشای کامل اطلاعات مرتبط با پرونده جفری اپستین هراس دارد. وجود فیلم‌های ضبط‌شده توسط دوربین‌های مداربسته در املاک اپستین که به گفته «آری بن‌مناشه» و «دیوید بویس» شامل شواهدی از حضور افراد سرشناس در موقعیت‌های غیرقانونی یا غیراخلاقی است، می‌تواند به اعتبار سیاسی و شخصی ترامپ آسیب جدی وارد کند. این فیلم‌ها، که احتمالاً در اختیار اپستین و شریکش ژیسلن ماکسول بوده‌اند، ابزار قدرتمندی برای اخاذی یا کنترل سیاسی فراهم می‌کردند.
علاوه بر این، ارتباط اپستین با سرویس‌های جاسوسی، به‌ویژه موساد، و سرمایه‌گذاری او در شرکت‌های مرتبط با بخش نظامی اسرائیل، مانند شرکت «کارباین» متعلق به ایهود باراک، نشان‌دهنده پیوند‌های عمیق او با شبکه‌های اطلاعاتی خارجی است. افشای این ارتباطات می‌تواند ترامپ را در معرض اتهامات همکاری با نهاد‌های خارجی قرار دهد و پرسش‌هایی درباره تأثیر این شبکه‌ها بر تصمیمات سیاسی او ایجاد کند.
پرونده اپستین همچنین پرده از فساد عمیق سیستمی در ساختار‌های سیاسی و اقتصادی آمریکا برمی‌دارد، جایی که ثروت و قدرت به ابزاری برای اخاذی و کنترل تبدیل شده‌اند. افشای کامل اسناد این پرونده می‌تواند شبکه‌ای گسترده از روابط غیرقانونی میان سیاستمداران، سرمایه‌داران و سرویس‌های جاسوسی را آشکار کند، که این امر به بی‌اعتمادی عمومی به نظام سیاسی آمریکا دامن می‌زند. برای ترامپ، که خود بخشی از این سیستم است، افشای این اطلاعات می‌تواند به جایگاه سیاسی او، به‌ویژه در میان پایگاه هوادارن محافظه‌کار که شفافیت و مبارزه با فساد را انتظار دارند، آسیب برساند.
کنایه عراقچی به ترامپ
عباس عراقچی، وزیر امور خارجه ایران، در پیامی در پلتفرم ایکس، اشاره کرده بود که شاید نتانیاهو پرونده‌ای از قلب کاخ سفید در اختیار دارد که به دونالد ترامپ دیکته می‌کند که چه تصمیمی بگیرد. این اظهارنظر می‌تواندکنایه‌ای به پرونده اپستین باشد چرا که شواهد نشان می‌دهد که اپستین با موساد همکاری تنگاتنگی داشته است. این اطلاعات می‌تواند به عنوان ابزاری برای اعمال فشار بر سیاستمداران آمریکایی، از جمله ترامپ، استفاده شود.
اگر این فرضیه درست باشد، پرونده اپستین نه‌تنها یک رسوایی داخلی در آمریکا، بلکه بخشی از یک بازی سیاسی بین‌المللی است که در آن سرویس‌های جاسوسی از اطلاعات حساس برای پیشبرد منافع خود استفاده می‌کنند. این موضوع می‌تواند توضیح‌دهنده برخی تصمیمات غیرمنتظره یا بحث‌برانگیز ترامپ در سیاست خارجی، به‌ویژه در قبال اسرائیل، باشد. پرونده اپستین نه‌تنها نمادی از فساد سیستمی در آمریکا، بلکه کلیدی برای درک نفوذ خارجی در بالاترین سطوح قدرت در کاخ سفید است؛ جایی که اهرم‌های فشار، تصمیمات سیاسی را در مسیری هولناک هدایت می‌کند.
انتهای پیام/ ۱۳۴
