به گزارش خبرنگار فرهنگ دفاعپرس، مراسم چهارمین بزرگداشت «محمد سرور رجایی» مجاهد فرهیخته جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی با عنوان «روایت خونشریکی» بهمنظور بزرگداشت یاد و خاطره این پژوهشگر و ادیب برجسته افغانستانی با حضور حجتالاسلام والمسلمین عبدالحسین خسروپناه، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی در حسینیه هنر برگزار شد.
حجتالاسلام خسروپناه، گفت: مرحوم رجایی شخصیت کم نظیر در جامعه اسلامی به شمار میآید، انسانی دغدغهمند و انسانی که دغدغه فرهنگی و اجتماعی را به هم پیوند میزد. یاد این عزیزان باید زنده بماند و درباره شخصیت مخلصانه و مومنانه عزیزانی مثل رجایی باید تلاش کرد و فعالیتهای چندرسانهای را برای نسل جوان انجام داد.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی تصریح کرد: اقتضای وضعیت کنونی که متاسفانه استعمار هم پدید آورد این است که مرزی بین ایران و افغانستان شکل گرفت. مرز جغرافیایی و سرزمینی به لحاظ فرهنگی اصلا مرزی بین بخشهای ایران با افغانستان نبود.
وی افزود: علت اینکه مرزی نبود وحدت فرهنگی بود که در این مرز و بوم وجود داشت. ادبیات عرفانی، عرفان خراسان بزرگ و وجود عارفان و بزرگان اهل عرفان و طریقت و معرفت در این سرزمینها بودند در ایران قدیم که افغانستان هم شامل میشد نشان میدهد که ما مرزی نداشتیم.
حجتالاسلام خسروپناه ادامه داد: همچنین یکی از شخصیتهایی است که اهل افغانستان است هر چند مزارش در لاهور پاکستان قرار دارد و بسیاری از شخصیتهای دیگری که در ایران قدیم بودند در این منطقه خراسان بزرگ به سر میبردند و فرهنگ ایران اسلامی را ترویج میکردند. گرایش به توحید یکی از ویژگیهای مهمی است که برای این منطقه است. ویژگی دوم خردگرایی است؛ وقتی شاهنامه فردوسی را میبینید که بخشی از آن توصیف این منطقه است از خرد و خرد ناب و جایگاه خرد سخن میگوید و تاکید میکند که این مرز و بوم، مرز و بوم خردگرایی است.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی تاکید کرد: حتی سازهای موسیقی در خراسان و افغانستان، مثل ساز دوتار خراسان یا ساز رباب دقیقا سازی است که با آن میتوان دستگاههایی را به کار گرفت که معنا و خرد را با هم جمع کند. اگر از مرزهای جغرافیایی که عامل آن استعمار است و مناطق ایران بزرگ را از هم جدا کردند و عهدنامهها و انعقادات ننگین که باعث جدایی آذربایجان و افغانستان شد. این جدایی سبب شده که نسلهای بعدی این در ذهنشان باشد که ایران یک کشور و افغانستان کشور دیگری است، در حالی که فرهنگ شان یکی است و اندیشه حکمت بنیان که خرد و معنا را با هم یکی است.
وی افزود: هر چند مع الاسف در اثر جنایاتی که شوروی سابق وآمریکا داشتند توطئه اسلام افراطی و خوارجی را ایجاد کرد سبب شد که افغانستانی که مهد تمدن و علم و حکمت و شعر و ادب و عرفان بوده دچار جنگ و بحران شده و آرامش را از مردم این مرز و بوم گرفته است. این مصیبتی است.
خسروپناه تاکید کرد: امیدواریم یک روزگاری عقل مسلمانان آنقدر به بلوغ برسد که یک اتحادیه جهان اسلامی شکل بگیرد که هم آسایش و آرامش و حکمت و عقلانیت با هم جمع شود و ایرانی و افغانی نداشته باشیم و اگر هم مرزها بجا مانده به لحاظ فرهنگی ایرانی و افغانی نشویم. مرحوم رجایی در کتاب خود شخصیتی مثل احمدرضا سعیدی را که در افغانستان تلاش کرده و به شهادت رسیده مخاطب قرار میدهد. اگر قائل ایشان به تفکیک بود نباید این کار را میکرد.
رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: مرحوم رجایی تا قبل از سال ۷۳ در افغانستان اسلحه دست داشت و میجنگید. بعد که به ایران آمد اهل سکون نبود اهل مبارزه و جهاد بود و فعالیتهای فرهنگی و رسانهای داشت. ما ایشان را فراموش نکردهایم و هنگامی که در بهشت زهرا (س) توفیق حضور پیدا میکنم بر سر مزار ایشان حاضر میشویم. کارهای بزرگی کردهاند و جا دارد شخصیت ایشان به صورت یک فیلم سینمایی دربیاید و نسل جوان و نوجوان ایرانی و افغانی ببینید چقدر قرابت فرهنگی وجود دارد و مرزبندی فرهنگی بین این دو کشور وجود ندارد.
وی ادامه داد: ما باید بیشتر به فکر آینده باشیم. نوجوان و جوانی که آینده مملکت دست او ساخته میشود باید تاریخ تمدن ایران اسلامی و بزرگ را بخواند و بداند اگر یک شخصیتی مثل خواجه نصیرالدین طوسی توانست مغولها را آدم کند و وحشی گری آنان را به انسانهایی تبدیل کند بعد از افولی که در تمدن اسلامی ایجاد شد در مسیر تمدن سازی قرار گرفتند. خواجه نصیرالدین طوسی از بزرگان قرن هفتم بود و کار خواجه نصیر عقبهای دارد که بزرگانی مثل هجرینی هم در آن نقش داشتند؛ و عرفا و شعرا و ادبای منطقه افغانستان بودند هم در آن نقش داشتند. میراثی از این مرز و بوم دست خواجه نصیر رسید که توانست تاثیرگذار باشد.
حجتالاسلام خسروپناه عنوان کرد: ما باید دوباره به سمت تمدن اسلامی برویم که مسائل امروزی را پاسخ بدهد و به این بلوغ برسیم که همه مسلمانان مخصوصا ایران و افغانستان که نسل باهوش و بااستعدادی در افغانستان وجود دارد که عزیزانی که به ایران آمدند خیلی از آنان شاگردان ما در جامعه المصطفی بودند و طلبههای پرکار و زحمت کش بودند و نثر زیبایی داشتند. تمدن نوین اسلامی را تحقق ببخشیم باید حتما به گذشته بنگیریم.
رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: در گذشته این مرزها را نداشتیم. این مرز جغرافیایی نباید باعث شود گمان کنیم ما گمان کنیم که مرز فرهنگی هم داریم. در افغانستان زبانها و گویشهای مختلف است در ایران هم وجود دارد. در ایران اقوام ترک، کرد، عرب، بلوچ و ... خود را ایرانی میدانند و با فرهنگ ایرانی عجین هستند. در افغانستان هم زبانهای مختلفی است، اما در یک وجه فرهنگ تمدنی مشترک هستیم که باید جا بیفتند.
وی عنوان کرد: وقتی که آقای رجایی بر اثر کرونا مرحوم شد، همواره بر سر زبان مان شهید رجایی میآمد ظاهرا خداوند او را به مقام شهادت رسانده چون انسان دارای زیست شهیدوار بود. برخی ممکن است با امور غیر از درگیری با دشمن ظاهری از دنیا بروند ولی انشاالله آقای رجایی مقام شهید را دارند.
حجتالاسلام خسروپناه با طرح این سوال که اروپاییها با زبانهای مختلف چطور میتوانند اتحادیه اروپا تشکیل دهند، گفت: آن هم کشورهایی که قرنها با هم جنگیدند. جنگ جهانی اول و دوم نمونهای از دوره معاصر ماست. همیشه بین آنها جنگ و جنایت بوده است. چه شد که در سالهای اخیر اتحادیه اروپا تشکیل داده و واحد پولی مشترک دارند. اگر اتحادیه اروپا شکل نمیگرفت آمریکا کشورهای اروپایی را نابود میکرد. آنها به این نتیجه رسیدند که اتحادیه اروپا را برای حافظت از خود تشکیل دهند.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی ادامه داد: این بلوغ هنوز بین کشورهای اسلامی وجود ندارد و مایه تاسف است. باید تلاش کنیم این پیوند تمدنی را تقویت کنیم که نیازمند گفتوگو است. در گفتوگو حلم و صبر و شنیدن شرط است. به برکت ارتباط بین ایران و افغانستان دانشمندان عالم و فرهیخته و فاضل تربیت شدند. افغانستان کشوری غنی از حیث نرم افزاری است که باید این بلوغ حاصل شود که بجای جنگیدن با هم گفتوگو کنیم. روی اکثریت مشترکات نیندیشیم. آرزویم این است که زمانی اتحادیه جهان اسلام شکل بگیرد و از دانش یکدیگر بهره ببریم. میراث بزرگان افغانستان در ایران استفاده شود و یا مثلا ارتباط ایران با عربستان، مصر و ... تقویت شود و دیگر کشورهای اسلامی نیز با یکدیگر تعاملات و ارتباطات قوی داشته باشند.
انتهای پیام/ 121