گروه ساجد دفاع‌پرس: رسانه‌های جهان همزمان با آغاز نخستین عملیات برون‌مرزی جمهوری اسلامی ایران در دوران هشت سال دفاع مقدس تحت عنوان «رمضان» که در راستای راهبرد «تنبیه متجاوز» انجام شد، به پوشش اخبار این عملیات مهم پرداختند؛ چراکه فرماندهان ایرانی، این عملیات را تعیین‌کننده سرنوشت جنگ تلقی می‌کردند و انتظار می‌رفت تا با اجرای موفقیت‌آمیز آن، جمهوری اسلامی ایران دست بالا را به‌عنوان پشتوانه مذاکرات سیاسی پیدا کرده و بتواند دولت عراق را وادار به پذیرش شرایط ایران در خاتمه دادن به جنگ کند و از سوی دیگر نیز با انهدام بخشی از ارتش عراق، از تهدید‌های آینده آن بکاهد.
خبرگزاری جمهوری اسلامی از واشنگتن، اول مرداد سال ۱۳۶۱ اعلام کرد که مجله آمریکایی طی مقاله‌ای تحت عنوان جنگ ایران و عراق ضمن اینکه ادعا کرده است امام خمینی طرح‌هایی برای سراسر جهان عرب دارند، نوشته است: اشغال عراق توسط ایران خطر و تهدیدی بسیار بزرگ‌تر از اشغال لبنان توسط اسرائیل برای منافع آمریکا در خاورمیانه دارد. در این مقاله از قول مقامات آمریکایی آمده است: در حال حاضر برای خنثی کردن اولین اقدام امام خمینی جهت صدور انقلاب اسلامی ایران به دیگر کشور‌های مسلمان توسط زور تسلیحات نظامی، همکاری از عهده‌شان ساخته نیست و با دو ارتش صد هزار نفری رو در رو در جبهه خلیج فارس، آمریکا خود را برای اقدامات مقابله دفاعی اجتناب‌ناپذیر آماده می‌کند.
این مجله می‌افزاید: یکی از مهم‌ترین نگرانی‌های آمریکا احتمالا این است که اگر امام خمینی در رسیدن به اهداف خود مبنی بر سرنگون کردن صدام، موفق شود، می‌تواند به‌عنوان نخستین قدرت نظامی در منطقه حساس خاورمیانه پدیدار شود و کشور‌های طرفدار غرب حوزه خلیج فارس در این نگرانی شریک می‌باشند. مجله مذکور ادامه داده است: اگر این اتفاق روی دهد، ذخیره حیاتی نفت خلیج فارس به آمریکا و دیگر کشورها غربی و ژاپن به‌خاطر هوی و هوس حاکم هشتاد و دو ساله ایران به مخاطره خواهد افتاد.
در قسمت دیگری از این مقاله آمده است: بسیاری از کشور‌های خاورمیانه از این نگرانند که نیرو‌های مسلح عراق در مقابل پیشروی ایران زانو بزنند؛ زیرا پس از متحمل شدن تلفات ناشی از عقب‌نشینی‌های سرسخت و جدی نیرو‌های عراق از ایران گفته می‌شود که قدرت اصلی ارتش عراق برای ادامه مقاومت از بین رفته است. در این مقاله همچنین به تهدید ایران جهت آزادسازی قدس اشاره شده و نوشته شده است، آمریکا که هیچگونه نفوذ اطلاعاتی در ایران و عراق ندارد، مجبور است بدون هیچ اختیار و قدرتی در کنار بایستد و از طریق کشور‌های ثالث، نقطه نظر‌های خود را اعلام کند.
