گروه بین‌الملل
دفاع‌پرس: خبرنگار برجسته شبکه الجزیره و یکی از شناخته‌شده‌ترین چهره‌های رسانه‌ای در این منطقه، به همراه ۴ همکارش در حمله هوایی ارتش رژیم صهیونیستی به شهادت رسید. حمله شامگاه یکشنبه در چادر خبرنگاران واقع در بیمارستان الشفا رخ داد و در مجموع هفت نفر را کشت. الشریف ۲۸ ساله بود و همراه با «محمد قریقع» -دیگر خبرنگار الجزیره- و سه تصویر بردار به نام‌های «ابراهیم زاهر»، «محمد نوفل» و «موامن علیوا» به قتل رسیدند. این تیم خبری از هفت اکتبر تا کنون نقش کلیدی در پوشش اخبار جنگ ایفا کرده بود.
ارتش رژیم صهیونیستی، ضمن پذیرش مسئولیت این حمله مدعی شد: «الشریف رهبر یکی از یگان‌های حماس بوده و مسئولیت پیشبرد حملات راکتی علیه نیرو‌های ارتش اسرائیل را بر عهده داشته است اطلاعات و اسنادی از غزه به دست آوردیم که این مساله را اثبات می‌کند».
الجزیره این حمله را تلاشی مذبوحانه برای ساکت کردن صدای غزه و الشریف را شجاع‌ترین خبرنگار توصیف کرد. آخرین گزارش ارسالی انس از غزه دقایقی پس از شهادت او در شبکه الجزیره منتشر شد.
ماه گذشته «آویچای آدرایی» سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی ویدیویی از الشریف در شبکه اجتماعی ایکس منتشر و او را به عضویت در شاخه نظامی حماس متهم کرد. گزارشگر ویژه سازمان ملل در حوزه آزادی بیان، این اتهام را بی‌اساس و حمله‌ای آشکار به خبرنگاران خواند. الشریف اندکی پیش به کمیته حفاظت از خبرنگاران گفته بود که با «احساس بمباران شدن و شهادت در هر لحظه» زندگی می‌کند.
«سارا قوداح» از مدیران این کمیته در واکنشی بسیار محتاط، به ذکر این مقدار اکتفا کرد که الصاق برچسب شبه‌نظامی به خبرنگاران بدون ارائه مدرک معتبر، سؤال‌های جدی درباره نیات اسرائیل و مسئله احترام به آزادی رسانه‌ها ایجاد می‌کند.
وی افزود: «خبرنگاران غیرنظامی هستند و نباید به اهداف نظامی قلمداد شوند. اسرائیل باید پاسخگوی این جنایت باشد».
انس الشریف سمبل تعهد و شرافت روزنامه‌نگاران در دل بحران بود. او دقایقی پیش از آنکه به شادت برسد، در شبکه اجتماعی ایکس از بمباران شدید و متمرکز اسرائیل و ایجاد کمربند‌های آتشین بر مناطق شرقی و جنوبی شهر غزه خبر داد.
وی خاطرنشان کرد: «من تمام درد‌های زندگی را تجربه کرده و رنج از دست دادن را بار‌ها چشیدم، اما در انتقال حقیقت بدون تحریف و جعل هرگز تردید نکرده‌ام. خداوند گواه است بر کسانی که سکوت کردند، کسانی که قتل ما را پذیرفتند، کسانی که نفس ما را بند آوردند، کسانی که دلشان از دیدن بقایای پراکنده کودکان و زنان ما تکان نخورد و هیچ کاری برای جلوگیری از قتل عامی که مردم ما بیش از یک سال و نیم با آن روبهرو بوده‌اند، انجام ندادند.»
زندگی شخصی الشریف آکنده از تراژدی بود. از او همسر و دو فرزند کوچک برجای مانده است. پدر انس در حمله هوایی سال ۲۰۲۳ به اردوگاه پناهندگان جبالیا در شهر غزه کشته شد. الشریف در آن زمان اعلام کرد که گزارشگری را ادامه خواهد داد و شمال غزه را ترک نمی‌کند. او در اردوگاه جبالیا بزرگ شده و آرزوی بازگشت به شهر مادری‌اش، عسقلان اشغالی را داشت.
پس از شهادت الشریف، وصیت نامه او منتشر شد. انس از مردم خواسته تا در غیاب او از دخترش «شمس»، پسرش «صلاح»، همسرش «بیّان» و مادرش حمایت کنند. وی با ابراز عشق و علاقه به همسرش، او را زنی استوار و وفادار توصیف کرده که در غیاب او با صبر و ایمان مسئولیت‌ها را به دوش کشیده است. انس همچنین با طلب آمرزش از خدا، ابراز امیدواری کرده که ریختن خونش، راه آزادی مردم فلسطین را هموار کند.
این حمله تنها یک هفته پس از اتهام‌زنی مستقیم یک مقام نظامی اسرائیلی به الشریف و راه اندازی کمپینی رسانه‌ای علیه الجزیره و خبرنگارانش رخ داد. جرم این خبرنگاران روایت بی‌وقفه گرسنگی، قحطی و سوءتغذیه در غزه بود.
رژیم صهیونیستی اجازه ورود خبرنگاران خارجی به غزه راه نمی‌دهد و خبرنگاران محلی را با ارتکاب جنایت متعدد جنگی، هدف قرار می‌دهد. طبق گزارش دفتر رسانه‌ای دولت غزه، از آغاز جنگ در ۷ اکتبر ۲۰۲۳، ۲۳۷ خبرنگار توسط اسرائیل به قتل شهادت رسیده‌اند. اوج وقاحت اسرائیل را می‌توان در پذیرش رسمی مسئولیت این جنایات مشاهده کرد.
کشته شدن الشریف و همکارانش از محدودتر شدن آزادی بیان در رسانه‌های جهان حکایت می‌کند و نشان می‌دهد که در غزه، قلم و دوربین به اندازه پیشرفته‌ترین سلاح‌ها تاثیرگذار است.
انتهای پیام/ 944
