نگاهی به فعالیت‌های امام باقر (ع) در کتاب انسان 250 ساله؛

ایجاد تشکیلات تشیع کاری بسیار خطرناک بود/ مبارزه با فرهنگِ اسلامیِ ضداسلامی

پدرش- امام سجاد (علیه السلام)- در آخرین لحظات عمر، او را به پیشوای شیعه و جانشینی خود بر می‌گزیند و این منصب را برای او در حضور دیگر فرزندان و وابستگانش مسجل می‌کند.
کد خبر: ۷۶۹۴۸
تاریخ انتشار: ۲۲ فروردين ۱۳۹۵ - ۱۱:۴۸ - 10April 2016

ایجاد تشکیلات تشیع کاری بسیار خطرناک بود/ مبارزه با فرهنگِ اسلامیِ ضداسلامی

به گزارش گروه فرهنگ و هنر دفاع پرس، کتاب انسان 250 ساله که برگرفته از بیانات رهبر معظم انقلاب درباره ائمه و زمانه ی آنهاست، توسط نشر صهبا سال هاست که مورد توجه و علاقه ی خوانندگان و پژوهشگران قرار گرفته است. به مناسب ولادت حضرت امام محمدباقر (ع) خلاصه ای از بخش مربوط به این امام همام در ادامه آمده است.

زمان، زمان فرهنگی است که سعی می کنند فرهنگ حاکم بر ذهن های مردم را عوض کنند تا راه را برای حکومت الهی هموار کنند و راه را بر حکومت طاغوتی و شیطانی ببندد و امام محمد باقر (علیه السلام) این کار را شروع کرد.

باقرالعلم الاولین یعنی این؛ حضرت شکافننده ی حقایق قرآنی و دانش های اسلامی بود. واقعاً قرآن را برای مردم تبیین می کرد. لذا بود که هر کسی که نفس امام محمدباقر (علیه السلام به او می خورد و او را وابسته نبود. سر سپرده نبود، سرش در آخور جایی بند نبود، این یقیناً نسبت به وضع حاکمیت زمان، نظرش بر می گشت. لذا بسیاری از مردمی که افراد متوسطی هم بودند در زمان امام باقر (علیه السلام) گرایش پیدا کردند به مکتب اهل بیت (علیه السلام) به مکتب امامت، به همان چیزی که در عرف رایج امروز ما را به او «تشیع» گفته می شود.

پوستر منتشر شده در khamenei.ir با موضوع سازماندهی پنهانی در زمانه امام محمدباقر (ع)

تشیع یعنی این، یعنی پیروی از مکتب اهل البیت برای ایجاد حاکمیت حقیقی اسلام، برای اعلای حقیقی کلمه ی قرآن و برای روشن کردن و پیاده کردن معارف قرآنی در میان مردم هر کس که امام باقر (علیه السلام) با او ارتباط پیدا می کرد و مطالب را به او می گفت ذهنیت او تغییر پیدا می کرد و عوض می شد. این کار اول امام باقر (علیه السلام) بود که یک کار بسیار مهم و اساسی بود و بیشترین کار امام محمد باقر (علیه السلام) هم این بود.

ایشان صاحبان شاگرد و دوستان فراوان بودند. و شاگردان ویژه ایشان در سرتاسر دنیای اسلام آنها را به عنوان یک قطبی، یک رکنی، به عنوان وکیل خود، نایب خود بگذارد که آنها کار آن حضرت را دنبال کنند و ادامه ی تبلیغات و تعلیمات آن حضرت را به گردن بگیرند و به عهده بگیرند. این سازماندهی پنهانی امام محمد باقر (علیه السلام) بود، که از زمان قبل از امام باقر(علیه السلام) شروع شده بود، اما در زمان آن حضرت یک هیجان بیشتری پیدا کرد. و البته در زمان امام صادق (علیه السلام) و امام موسی بن جعفر (علیه السلام) به اوج خودش رسید؛ این هم کار دیگر بود، که کاری بود بسیار خطرناک.

یکی از صفحات کتاب انسان 250 ساله که به امام محمدباقر (ع) پرداخته است

پدرش- امام سجاد (علیه السلام)- در آخرین لحظات عمر، او را به پیشوای شیعه و جانشینی خود بر می گزیند و این منصب را برای او در حضور دیگر فرزندان و وابستگانش مسجل می کند. صندوقی را که به زبان روایات، انباشته از دانش یا حاوی سلاح رسول الله است. بدو نشان می دهد و می فرماید: «ای محمد (صلی الله علیه و آله و سلم)! این صندوق را به خانه ات ببر».

سپس خطاب به دیگران می گوید: «در این صندوق از درهم و دینار چیزی نیست، بلکه انباشته از علم است.» و گویا به دین ترتیب و با این زبان، میراث بر رهبری علمی و فکری- دانش- و فرماندهی انقلابی- سلاح پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) را به حاضران معرفی می کند.

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار