به گزارش
دفاعپرس از کردستان، در دوم مردادماه ۱۳۷۲، در یکی از روزهای گرم تابستان، در روستای قروچای از توابع شهرستان دهگلان، در خانه فرهاد و شرافت حسینپناهی، دختری چشم به جهان گشود که نامش را «سمیرا» گذاشتند.
شادی و شعف تولد او فضای خانه را پر کرده بود؛ پدرش با شکرگزاری به درگاه خداوند سر به سجده شکر میگذاشت و مادرش لبریز از خوشحالی، فرزند دلبندش را در آغوش میفشرد.
سمیرا در خانوادهای مؤمن و سادهزیست رشد کرد و از همان کودکی علاقه فراوانی به درس و یادگیری داشت.
مادرش میگفت: «پیش از آنکه حتی به مدرسه برود، کتاب و دفتر خواهرش را برمیداشت و با دقت ورق میزد».
سرانجام، او در دبستان روستای خود ثبتنام کرد و تحصیل را با شوق آغاز نمود. هوش و پشتکارش باعث میشد هر سال با نمرات عالی به مقاطع بالاتر راه یابد.
اما این مسیر روشن دیری نپایید. در آن سالها، گروهکهای ضدانقلاب در منطقه دست به اقدامات خرابکارانه میزدند.
شبی از شبهای پاییز ۱۳۸۶، گروهک تروریستی کومله، یکی از این گروههای ملحد به قصد ترور عموی سمیرا به خانه آنها یورش بردند.
آنان با تیراندازی کور به داخل حیاط، فضای خانه را به خون و آتش کشیدند.
در این حمله ناجوانمردانه، سمیرا که در حیاط خانه حضور داشت، بر اثر اصابت پیاپی گلولهها، در ۲۲ آبانماه ۱۳۸۶ به فیض شهادت نائل آمد و مظلومانه به قافله شهیدان پیوست.
مزار شهیده «سمیرا حسین پناهی» در روستای قروچایی از توابع شهرستان دهگلان قرار دارد.
انتهای پیام/