«ناصر باکیده» سینماگر و مدیرعامل اسبق انجمن سینمای جوانان ایران در گفت‌و‌گو با خبرنگار فرهنگ دفاع‌پرس، با اشاره به نقش پویش‌های فرهنگی و سینمایی در شرایط بحرانی همچون جنگ اظهار داشت: سینما آینه تمام‌نمای جامعه است و باید در برابر رویداد‌های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و به‌ویژه جنگ‌ها، واکنش نشان دهد. آنچه در جریان جنگ تحمیلی ۱۲ روزه اخیر رخ داد، مرا به یاد دوران هشت سال دفاع مقدس و همان فیلم‌سازانی انداخت که بعد‌ها به نام «چهل شاهد» شناخته شدند؛ افرادی که با دوربین‌های ۸ میلی‌متری به جبهه‌ها رفتند و تصاویر اولیه جنگ را ثبت کردند. حاصل کار آنان بعد‌ها به مجموعه مستندهایی، چون حقیقت و سپس روایت فتح شهید مرتضی آوینی بدل شد و امروز به‌عنوان گنجینه‌ای ارزشمند از دوران دفاع مقدس باقی مانده است.
سینماگر و مدیرعامل اسبق انجمن سینمای جوانان ایران افزود: جنگ تحمیلی ۱۲ روزه با دفاع مقدس به لحاظ شرایط و موقعیت‌ها تفاوت‌های فراوانی داشت، اما آنچه مایه خرسندی من شد این بود که فیلم‌سازان جوان ما در بطن این ماجرا حضور پیدا کردند و علیرغم همه دشواری‌ها توانستند آثار ارزشمندی تولید کنند. طبق آماری که دیدم، بیش از ۲۰۰ فیلم به دبیرخانه پویش رسیده است. حتی اگر برخی از این آثار معیار‌های سینمایی نداشته باشند، باز هم هر فریم آنها می‌تواند بعد‌ها به‌عنوان گنجینه‌ای تصویری مورد استفاده قرار گیرد.
وی با اشاره به سختی‌های فیلم‌سازی در شرایط بحرانی خاطرنشان کرد: فیلم‌سازی در چنین موقعیت‌هایی کار ساده‌ای نیست. از دشواری‌های اداری و محدودیت‌های امنیتی گرفته تا شرایط خاص میدان جنگ، همه موانعی هستند که فیلم‌ساز باید پشت سر بگذارد. اما مهم‌تر از همه، داشتن نگاه خلاقانه و جستجوگر است. فیلم‌ساز نباید صرفاً به نمایش موشک و سلاح محدود شود؛ بلکه باید زندگی مردم در بطن جنگ، مقاومت، همیاری و حتی رنج‌های آوارگی و ویرانی را نیز روایت کند.
باکیده ادامه داد: جنگ مقاطع مختلفی دارد؛ از فضای تبلیغاتی و رسانه‌ای پیش از آغاز آن، تا رخداد‌های میانه جنگ و سپس عوارض و پیامد‌های پس از آن. فیلم‌ساز جوان می‌تواند از هر کدام از این مقاطع زاویه‌ای تازه برای روایت پیدا کند. در فیلم کوتاه ما قرار نیست همه‌چیز را بگوییم؛ بلکه باید مانند یک رباعی یا یک تصویر موجز، یک موضوع مشخص را برجسته کرده و پیام خود را منتقل کنیم.
مدیر اجرایی و دبیر جشنواره‌های مختلف ملی و بین‌المللی همچنین درباره هدف و ذات پویش «وطن به روایت من» گفت: به نظر من پرداختن به موضوع وطن نباید محدود به دوران جنگ باشد. انجمن سینمای جوانان ایران به دلیل گستردگی در سراسر کشور و ارتباط با اقوام گوناگون، ظرفیت منحصر‌به‌فردی دارد. اگر این نگاه یکپارچه ایرانی با فرهنگ‌های متنوع کردها، بلوچ‌ها، لرها، مازندرانی‌ها و دیگر اقوام همراه شود، می‌تواند در قالب فیلم کوتاه رنگین کمانی از فرهنگ ایرانی را نمایش دهد. این همان انسجام و همدلی ملی است که می‌تواند در بزنگاه‌هایی، چون جنگ یا بحران، خود را نشان دهد.
باکیده در پایان تأکید کرد: نباید این حرکت‌ها مقطعی باشد. اگر تنها در یک برهه شوری ایجاد کنیم و سپس به فراموشی سپرده شود، راه به جایی نخواهیم برد. این نگاه باید تداوم یابد تا در طول زمان به یک جریان پایدار فرهنگی تبدیل شود. استمرار این حرکت و روایت وطن از زوایای گوناگون می‌تواند به هویت ملی ما غنا ببخشد.
انتهای پیام/ 121
