مبادا از دعا کردن غافل شوید

 

ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً؛ بل هم أحیاء عند ربهم یرزقون.

 

با درود بیکران به امام امت خمینی بت‌شکن و با درود بر شهیدان صدر اسلام و شهیدان کربلای حسینی تا کربلای ایران، و با درود بیکران به خانواده‌های شهداء که با خون خود درخت اسلام را آبیاری کردند، و با درود به مهدی موعود (عج)، سلام به مردم شهیدپرور ایران و سلام به تک‌تک روحانیونی که برای اسلام جانفشانی می‌کنند.

 

سلام‌ای مادر و‌ای پدر مهربانم! می‌دانم مادر جان چه زحماتی به پای من کشیدی و پدرجان چه رنج‌ها تحمل کردی. نمی‌دانم با چه زبانی از شما تشکر کنم. مادر جان، تو خیلی حق بر گردن من داری و مرا به اینجا رساندی. پدر جان، می‌دانم با چه درآمدی خانواده ما را اداره کردی. پس هر چه بدی از من دیده‌اید، مرا به بزرگی خودتان ببخشید.

 

مادر جان، از تو خواهش می‌کنم بر مزار من گریه نکنید، و اگر گریه می‌کنید، برای مظلومیت حسین (ع) و علی اکبر و علی اصغر باشد. گریه نکردن شما بر مزار من خاری بر چشم منافقان است. باید کوردلان و این منافقان بدانند که مادری که با رنج فرزندش را بزرگ کرده و خود با دست خود آنها را به بسیج می‌دهد، سزاوار احترام است و دست از منافق‌بازی بردارد.

 

مادر جان، یک دانه برادرم را حزب‌الله بار بیاورید و سه دانه خواهرم را زینبی بار بیاورید. مادر و پدر جانم، همیشه در نمازی که می‌خوانید، امام، رزمندگان و ملت مسلمان ایران را دعا کنید و مبادا از دعا کردن غافل شوید.

 

من، به عنوان یک برادر کوچک، تذکری برای مادرانی که از رفتن پسرانشان به جبهه جلوگیری می‌کنند دارم:‌ای مادرانی که بچه‌هایتان را نمی‌گذارید به جبهه بروند، فردا در روز قیامت چگونه می‌خواهید به روی زینب کبری و حضرت زهرا (س) نگاه کنید؟ لطفاً این تذکر را از برادر کوچکتان بپذیرید و بچه‌هایتان را از رفتن به جبهه منع نکنید. خودتان و بچه‌هایتان را ثبت‌نام کنید و به جبهه بفرستید.

 

پس آخرین حرفم این است: امیدوارم اگر خداوند بخواهد مرا شهید کند، مرا قطعه‌قطعه کند تا فردای قیامت بتوانم به روی امام حسین (ع) نگاه کنم و خجالت نکشم.

 

دیگر شما را زحمت نمی‌دهم و پس از خداحافظی، به امید پیروزی لشکریان اسلام بر لشکر کفر.

 

والسلام.

 

سرباز کوچک رسول سلیمانی

 

انتهای پیام/