گروه ساجد دفاع‌پرس: عملیات «کربلای ۳»، دهم شهریور سال ۱۳۶۵ با هدف تصرف و انهدام سکو‌های البکر و الأمیه، و با رمز مبارک «حسبنا الله و نعم الوکیل» آغاز شد و رزمندگان اسلام موفق شدند به این دو سکوها، خسارات جدی وارد سازند؛ اما به‌دلایلی نظیر عدم پشتیبانی هوایی و دریایی از رزمندگان، اختلال در فرکانس و قطع تماس نیرو‌ها با فرماندهان، رزمندگان از این سکوها عقب‌نشینی کردند.
سندی که در ادامه مشاهده می‌کنید؛ از اسناد به‌جای مانده دوران دفاع مقدس است که در آن دلایل و اهمیت تسخیر سکوی «الأمیه» در عملیات «کربلای ۳» تشریح شده است:
۱- از شروع عملیات والفجر ۸ دشمن به شدت سکو‌های البکر و الأمیه را تقویت نمود؛ به‌طوری‌که در حال حاضر حدود ۱۸۰ نفر پرسنل کماندو در هر سکو مستقر می‌باشند و تعداد تجهیزات هشداردهنده سکوها نیز چندبرابر قبل از شروع عملیات گردیده است. از این رو تسخیر سکو بدون اجرای آتش تهیه سنگین و همچنین چند روز بمباران هوایی قبل از تک، کار مشکلی خواهد بود.
۲- سلاح‌های آتش پشتیبانی نزدیک تکاوران نداجا و سپاه پاسداران که در قایق‌ها سازماندهی شده‌اند، به‌علت کوچک بودن کالیبر و عدم هدایت راداری بر علیه سلاح‌های در سنگر روی سکو به‌هیچ وجه مؤثر نمی‌باشند و نمی‌توانند یک آتش تهیه سنگینی را تأمین نمایند.
۳- برای تأمین آتش‌تهیه قبل از تک می‌توان از سه فرورند ناوچه موشک‌انداز (بدون موشک) نیروی دریایی استفاده نمود که با توپ ۵۶ م‌م خود آتش تهیه را تأمین نمایند؛ لیکن این ناوچه‌ها به‌محض خروج از خورموسی در برابر دو تهدید مؤثر قرار خواهند گرفت. اول ناوچه‌های اوزا دشمن که به موشک اپتیکی مجهز هستند و معمولا در کنار سکوی الأمیه و البکر استقرار یافته‌اند. دوم هواپیما‌های میراژ و هلی‌کوپتر سوپر فرلون مجهز به موشک اگزوست. به‌هر حال نداجا با توجه به تهدیدات موجود، در عملیات تسخیر سه فروند ناوچه توپدار به کار خواهد گرفت.
۴- به‌منظور تقلیل تهدید‌های فوق‌الذکر، می‌توان با استفاده از سواحل جنوبی آبادان در سمت شمال تهدیدات را خنثی و با به‌کارگیری هدف کاذب نیز تهدیدات از جنوب نیز تا حدودی تقلیل داده در صورتی که در عملیات، بر روی البکر خنثی‌سازی این تهدیدات بر علیه ناچه‌های خودی امکان‌پذیر نخواهد بود.
۵- با استقرار یک فروند کاتیوشا و یک فروند توپ ۱۳۰ م‌م در روی کشتی تجاری، می‌توان حجم آتش‌تهیه را بر روی سکوی العهد بیشتر نمود.
۶- پس از تسخیر سکوی الأمیه می‌توان از آن به‌عنوان پناهگاهی استفاده نمود و ناچه‌ها را در پناه هدف‌های کاذب به کنار الأمیه آورد و استقرار چند فروند هدف کاذب بین الأمیه و البکر از ناوچه‌های کنار الأمیه با تأمین برای گلوله‌باران البکر استفاده نمود و پس از اجرای آتش‌تهیه سنگین البکر را نیز تسخیر کرد.
۷- برای هرگونه عملیاتی بر روی سکو‌های البکر و الأمیه نیاز حیاتی به پوشش و پشتیبانی نهاجا می‌باشد که پشتیبانی نزدیک هوایی را برای مدت عملیات تأمین نمایند و همچنین از چند روز قبل از عملیات، با بمباران‌های متوالی، قسمتی از سلاح‌ها و مواضع روی سکو را منهدم نماید. حیاتی است نیروی هوایی، آتش‌تهیه هوایی سنگینی را قبل از تک تأمین نمایند؛ چون پیش‌بینی می‌شود دشمن از حداکثر توان رزمی خود (هوایی و دریایی) در مورد جلوگیری از اجرای عملیات و یا پدافند از سکو به‌کار بسته و مانع اجرای عملیات نیرو‌های خودی گردد.
انتهای پیام/ 113
