به گزارش گروه فرهنگ دفاع‌پرس، فیلم «باشو غریبه کوچک» پس از مرمت و بازسازی از سوی استودیو روشنا، توانست جایزه شیر بهترین فیلم مرمت‌شده بخش «ونیز کلاسیک» جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز ۲۰۲۵ را دریافت کند.
بخش «ونیز کلاسیک» از بخش‌های رقابتی جشنواره ونیز به شمار می‌آید که از سال ۲۰۱۲ به ابتکار آلبرتو باربرا و با همکاری فدریکو جیرونی بنیان گذاشته شده و هدف آن درک بهتر تاریخ سینمای جهان و بهره‌مندی مخاطبان جوان از آثار شاخص سینماست.
کامران سحرخیز، مدیر گروه بازسازی و ترمیم این فیلم، در این‌باره گفت: بازسازی آثار شاخص سینمای ایران همواره برای من اهمیت داشته زیرا فرصتی تازه برای تماشای دوباره آنها ایجاد می‌کند.
اوی افزود: فیلم‌های بیضایی سرشار از جزئیات است و مرمت و نسخه دیجیتال آنها، دنیای اثر را روشن‌تر به نمایش می‌گذارد.
کوین توماس، منتقد نشریه لس‌آنجلس تایمز نیز در یادداشتی «باشو غریبه کوچک» را اثری شاعرانه توصیف کرده که با تصویرسازی‌های دقیق و روایت انسانی، هم لبخند بر لب می‌نشاند و هم اشک بر چشم.
وی نوشته است: جهان بیضایی در این فیلم نجوای صلح و برابری دارد و مرزها و رنگ‌ها را در برابر انسانیت کمرنگ می‌کند.
هشتادودومین جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز از ۵ تا ۱۵ شهریور ۱۴۰۴ برابر با ۲۷ اوت تا ۶ سپتامبر ۲۰۲۵ در شهر ساحلی ونیز ایتالیا برگزار شد.
به گفته عرب‌زاده داوران در این دوره با حجم بالایی از آثار روبه‌رو بودند؛ بالغ بر هزار اثر که کیفیت کلی آنها را قابل قبول و امیدوارکننده توصیف کرد.
عرب‌زاده با اشاره به سه دهه تجربه آموزشی در ایران و خارج از کشور گفت: «ما هر سال چند رویداد ویژه جوانان داریم و در این بازه سنی (۱۷ تا ۲۵ سال)، برخی چهره‌ها را بار‌ها در جشنواره‌های مختلف می‌بینیم. این تکرار نشان می‌دهد که جشنواره بستری برای پرورش استعدادهاست و میانگین آثار در این دوره نیز کیفیت خوبی داشت.»
استاد این کارگاه جشنواره هنر‌های تجسمی جوانان را در کنار جشنواره موسیقی جوان، مهم‌ترین رویداد وزارت فرهنگ برای کشف استعداد‌ها دانست و افزود: «این جشنواره‌ها علاوه بر استعدادیابی حرفه‌ای، ارتباط و معاشرت میان استادان و هنرجویان را شکل می‌دهند؛ ویژگی‌ای که در بسیاری از رویداد‌های دیگر وجود ندارد.»
وی در ادامه با یادآوری تجربه شخصی خود از شرکت در چندین دوره جشنواره در ابتدای دهه هفتاد، گفت: «من از شهرستانی دور به تهران می‌آمدم و آن زمان هیچ وسیله ارتباطی امروزی وجود نداشت. جشنواره برای من جایی بود که توانستم استادانی را ببینم که فقط نام یا تصویری از آنها در کتاب‌ها می‌شناختم. دیدار با استادان و معاشرت با هم‌سن‌وسالانی که دغدغه هنری داشتند، به من تصویر روشنی از آینده داد و مسیر حرفه‌ای مرا شکل داد.»
عرب‌زاده همچنین از اهمیت ارتباط جشنواره با بنیاد ملی نخبگان سخن گفت و تأکید کرد: «اینکه بنیاد ملی نخبگان به عرصه هنر و آن هم در این سنین ورود کرده، گامی ارزشمند است. این حمایت‌ها می‌تواند جایگزین حمایت‌هایی شود که خانواده‌ها به دلایل مالی قادر به تأمین آن نیستند. مهم‌تر از آن، رسمیت یافتن جایگاه خاص هنرمندان است؛ چراکه در نظام آموزشی و دانشگاهی، ارزش فعالیت‌های هنری اغلب نادیده گرفته می‌شود.»
وی درباره فرآیند انتخاب آثار توضیح داد: «داوری هنری از سخت‌ترین کارهاست، زیرا پشت هر اثر، احساس و تجربه انسانی وجود دارد. ما تلاش می‌کنیم عدالت را رعایت کنیم؛ هم از نظر کیفیت هنری و تکنیکی و هم پراکندگی جغرافیایی و جنسیتی. اگر فقط تکنیک را معیار قرار دهیم، طبیعی است که استان‌هایی با امکانات بیشتر، شانس بالاتری داشته باشند و این عادلانه نیست؛ بنابراین ما میان کیفیت و تنوع تعادل برقرار می‌کنیم.»
عرب‌زاده در پایان خاطرنشان کرد: «داوری در هنر مطلق نیست؛ ما فرصتی را میان جوانان تقسیم می‌کنیم. کسی که در جشنواره رد می‌شود، الزاما ارزش هنری کمتری ندارد؛ چه‌بسا بعد‌ها به هنرمند بزرگی تبدیل شود. هدف جشنواره این است که زمینه‌ای برای تجربه، یادگیری و پیشرفت جوانان فراهم کند.»
انتهای پیام/ 121
