به گزارش خبرنگار فرهنگ دفاع‌پرس، «محمدرضا سنگری» کارشناس حوزه ادبیات پایداری و منتقد این حوزه در «نشست تخصصی بایسته‌ها و نبایسته‌های خاطره‌نگاری آزادگان» که به همت موسسه پیام آزادگان در سالن جلسات امام خمینی رحمه‌الله علیه در بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس و مقاومت برگزار شد، با طرح این سوال که چرا یک ملت خاطره می‌گوید و ملت مقابل خاطره نمی‌گوید؟ و چرا اجساد کشته‌شدگان یک طرف را با شکوه و با حضور مردم تجلیل می‌کنند، اما در طرف مقابل کشته‌شدگانشان برایشان مهم نیست، اظهار داشت: قطعا تفاوتی در محتوا و ریشه وجود دارد، اینکه برخی ادعا کنند یک مدیریت پنهان وجود دارد که بخش‌هایی از این ماجرا را سانسور کند، غلط است.
سنگری افزود: امروز آثاری که وجود دارد بیان حقایق ماجرا است، هنوز با گذشت سه تا چهار دهه ما که در بطن ماجرا بودیم زنده‌ایم و این را شهادت می‌دهیم. وقتی با یک جریان بزرگ و قالب مواجه هستیم، قطعا حاشیه به اندازه وزن متن نمی‌تواند مورد توجه قرار گیرد، حتی اگر تلاش هم کنیم باز این اتفاق رخ نمی‌دهد.
وی ادامه داد: اینکه برخی در خاطره‌نگاری اسارت ادعا می‌کنند سانسور رخ داده، کم لطفی است، ما داریم از اتفاقات بی‌نظیر سخن می‌گوییم که هنوز بخش‌های زیادی از آن بیان نشده، آن وقت مدعی می‌شوند حواشی اینچنینی سانسور می‌شود.
سنگری تصریح کرد: خاطرات جزوی از تاریخ است؛ بیان رویداد‌های تاریخ‌ساز است، اما نباید دچار حجاب معرفت شویم، خصوصا در دفاع مقدس و حوادث و تاریخی وابسته به آن. ما عظمت روزگار دفاع مقدس و انقلاب اسلامی را درک نکردیم، در کل گذشته تاریخی تا امروز هیچ دوره تاریخی حضور مردمی در میدان اینگونه نبوده است؛ در جنگ‌های دوره روس، شکایت معدودی از شعرا این است که مردم کجا هستند؟ در مشروطه شکایت نخبگان و ادیبان این است مردم کجا هستند. الان شعرا می‌گویند من کجا هستم در مقابل این مردم و خوداتهامی نسلی در میان شاعران و نویسندگان وجود دارد.
سنگری افزود: در بحث همسانی روایت‌ها باید گفت که این همسانی تا حدی قابل قبول است، چون وقتی یک حادثه بیان می‌شود، نمی‌توان از یک حادثه و اتفاق چند نوع روایت را برداشت کرد، پس این که فرموده شد دچار سانسور و روایت واحد مبتنی بر قدرت قالب شده‌ایم، غیر منصفانه است.
وی تاکید کرد: مراقب باشیم عظمت استقامت آزادگان در اسارت، با حاشیه‌ها رنگ نبازد، البته تلخی‌ها هم باید بیان شوند، حالا کسانی نمی‌آیند بگویند ایرادی ندارد، اما اینطور نیست که همه خاطره‌نگاری‌ها در این حوزه دچار معضل عدم بیان رنج‌ها باشد.
انتهای پیام/ 119
