گروه بینالملل دفاعپرس: سخنان جنجالی «بزالل اسموتریچ»، وزیر دارایی رژیم صهیونیستی پیرامون محسوب کردن نوار غزه به عنوان یک ثروت عظیم در بخش املاک و مستقلات برای «اسرائیل» و قصد تلآویو برای تقسیم این ثروت بزرگ با آمریکا یک بار دیگر ماهیت اشغالگرانه و توسعه طلبانه رژیم صهیونیستی را برای مردم منطقه و جهان آشکار کرده است.
اما موضوع مهم و قابل توجه در این میان آن است که تلآویو تا پیش از این نگاهی امنیتی به نوار غزه داشت؛ سرزمینی که جمعیت فراوانی در آن به زندگی مشغول بودند و آن را به عنوان تهدیدی دائمی برای «اسرائیل» قلمداد میکرد و در تمامی این سالها همواره سعی میکرد تا از زاویه و نگاه امنیتی این باریکه و مردم آن را کنترل کند.
این در حالی است که با سخنان روز گذشته «بزالل اسموتریچ»، وزیر دارایی رژیم صهیونیستی شاهد حرکت تلآویو به سمت یک نگاه استثماری و اقتصادی در قبال نوار غزه هستیم. در واقع شاهد هستیم که رژیم صهیونیستی به این منطقه نه فقط به عنوان یک خطر که به عنوان یک «فرصت اقتصادی» نگاه میکند.
از طرف دیگر سخنان وزیر دارایی رژیم صهیونیستی را میتوان در امتداد سیاست همیشگی و دیرینه این رژیم اشغالگر و نامشروع یعنی «حداکثر زمین، حداقل اعراب» دانست. در واقع باید بگوییم که هدف نهایی، تخلیه اجباری فلسطینیان از غزه و تبدیل زمینهای آن به یک پروژه کلان اقتصادی است که با مشارکت شرکتهای آمریکایی اجرا خواهد شد.
در حقیقت باید گفت که این طرح عملاً تداوم طرح «اسرائیل بزرگ» است؛ جایی که اراضی اشغالی نه فقط بهعنوان قلمرو استراتژیک، بلکه بهعنوان سرمایه تجاری برای تلآویو تعریف و تفسیر میشوند. از این جهت کوچاندن اجباری مردم غزه از این باریکه و خالی کردن آن از فلسطینیان ساکن در این سرزمین از اهمیت و حساسیت بسیار بالای برای رژیم صهیونیستی برخوردار است.
اما در این میان نباید از نقش آمریکا در اشغال کامل و تقسیم نوار غزه با رژیم صهیونیستی غافل شویم. زیرا سخنان «بزالل اسموتریچ» و اشاره او به تقسیم نوار غزه با آمریکا به خوبی نشان میدهد که واشنگتن فراتر از حمایتهای سیاسی و نظامی به دنبال کسب سهم اقتصادی و سود مالی فراوان و حتی بلندمدت از اشغال نوار غزه است.
بر همین اساس اگر بخواهیم به نقش آمریکا در فردای بعد از اشغال کامل نوار غزه بپردازیم و آن را مورد بررسی و کنکاش قرار بدهیم باید از شرکتهای آمریکایی در بخشهای ساختوساز، املاک، گردشگری و انرژی به عنوان بازیگران اصلی آینده باریکه غزه نام ببریم.
حال با توجه به تمامی مسائل و موضوعاتی که به آن اشاره کردیم باید بگوییم که سخنان جنجالی «بزالل اسموتریچ»، وزیر دارایی رژیم صهیونیستی پیرامون محسوب کردن نوار غزه به عنوان یک ثروت عظیم در بخش املاک و مستقلات برای «اسرائیل» و قصد تلآویو برای تقسیم این ثروت بزرگ با آمریکا نشان میدهد که اشغال غزه نه فقط یک پروژه اسرائیلی، بلکه بخشی از منافع مشترک صهیونیستی ـ آمریکایی است.
البته اشغال کامل نوار غزه توسط رژیم صهیونیستی و اخراج فلسطینیان ساکن این باریکه پیامدهای سیاسی و اجتماعی فراوانی را نیز با خود به همراه دارد. بر همین اساس باید گفت که نگاه استثماری و اقتصادی تلآویو به غزه، این سرزمین را از یک سرزمین فلسطینی به کالایی برای معامله میان قدرتهای بیگانه تبدیل میکند.
بر همین اساس، باید گفت که سخنان «بزالل اسموتریچ» بهنوعی اعلام رسمی پاکسازی قومی است. زیرا برای تبدیل غزه به یک «بهشت سرمایهگذاری»، حضور جمعیت فلسطینی مانعی جدی به حساب میآید. ضمن اینکه این نگاه میتواند باعث تشدید مقاومت فلسطینیان شود، چراکه آنها در مییابند که هدف نهایی رژیم صهیونیستی نه امنیت، بلکه حذف کامل مردم و تصاحب زمین است.
و درآخر، چشم اندازه خطرناک وزیر دارایی رژیم صهیونیستی، افشاکننده نگاه استثماری و اقتصادی رژیم صهیونیستی به نوار غزه است. زیرا اگر این طرح اقتصادی پیش برود، غزه به نماد آشکار استعمار نوین تبدیل میشود؛ سرزمینی که ابتدا ویران شده و سپس با سرمایه خارجی ولی نه برای مردم بومی، بلکه برای اشغالگران و حامیان آنها بازسازی میشود. این روند میتواند معادلات منطقه را بیش از پیش متشنج کند و به رویاروییهای جدید میان مقاومت فلسطین و رژیم صهیونیستی دامن بزند.
انتهای پیام/ ۱۳۴