گروه حماسه و جهاد دفاعپرس ـ مهدی مقاری؛ هفته دفاع مقدس که روزهای بزرگداشت رشادت و پایمردیهای ایرانیان عزتمند برای دفاع از حقانیت و صیانت از کیان و ناموس کشور در برههای هشت ساله و یادآور عزتآفرینی رزمندگان بی ادعا و مظلوم است را در حالی پاس میداریم و ارج مینهیم که در چهل و پنجمین سال تکریم آن، دشنه دشمن قریب یکصد روز پیش از چنگال خونآشام رژیم پلید و عنود صهیون، جنگی دیگر را به ملت قهرمان و پویای ایران تحمیل کرد؛ نبردی که هرچند کوتاه بود و فقط ۱۲ روز به طول انجامید ولی از زوایای مختلف قابل واکاوی و بررسی است و اتفاقا از جوانبی هم به نبرد و دفاع هشت ساله با رژیم بعث عراق شباهتهایی دارد که در این مجال، به برخی از آنها، پرداخته میشود.
شباهتهای جنگ ایران و عراق یا همان جنگ تحمیلی هشت ساله و دفاع مقدس و جنگ دوازده روزه رژیم صهیونسیتی علیه کشورمان را میتوان در چهار محور بررسی کرد و مورد تدقیق قرار داد.
ابتدا اینکه هر دو جنگ در حالی شروع شدند که ایران آغازگر نبوده و تمایلی به باز کردن جبهه مستقیم نبرد نداشت و حتی تمایلی هم از خود نشان نداد؛ در جنگ ایران و عراق، رژیم صدام با حمایت گسترده شوروی سابق، کشورهای عربی، غربی و آمریکای جنایتکار در تاریخ ۳۱ شهریور سال ۱۳۵۹ به ایران تازه از سلطه پهلوی رها شده حمله کرد، در حالی که ایران تنها و در انزوای راهبردی به دلیل نوپایی جمهوری اسلامی قرار گرفته بود. در جنگ ۱۲ روزه نیز ایران تنها بود و فقط حمایت لفظی برخی کشورها را داشت، اما صهیونیستها مورد حمایت مستقیم تسلیحاتی و کامل آمریکا، ناتو و حتی برخی کشورهای منطقه به صورت علنی و غیرعلنی قرار داشتند.
دیگر اینکه هر دو جنگ با هدف ساقط کردن نظام جمهوری اسلامی ایران، تحریک مردم علیه نظام و تجزیه کشور طراحی شدند، اما در هیچیک از آنها دشمنان به اهداف شوم از پیش طراحی و تمرین شده خود نرسیدند و ایران از نظر تاریخی و عملی به اذعان و گواه اسناد و مدارک به حسب آن چیزی که صدام و نتانیاهو هر دو قائل به آن بودند که در روزهای ابتدایی، بر ایران چیره خواهند شد و جمهوری اسلامی را نابود میکنند، خیالی که هیچگاه محقق نشد و نخواهد شد، ایران، پیروز این دو میدان شناخته شد.
موضوع بعدی اینکه در هر دو جنگ، حمایت مردمی از جمهوری اسلامی ایران نقش مهمی در پیروزی و ادامه مقاومت داشت و این حمایت، شگفتی و تحسین تحلیلگران را برانگیخت؛ تا جایی که این چند روز به نماد همبستگی آگاهانه اجتماعی و اتحاد مقدس در بین ایرانیان با هر دیدگاه فکری و سلیقه سیاسی مبدل شد.
در پایان تشابهات باید گفت که نگرانیهای امنیتی پس از پایان هر دو جنگ ادامه یافت؛ ایران در جنگ با عراق حتی پس از شکست صدام، آماده مقابله با حملات مجدد بود و در جنگ ۱۲ روزه نیز نشانههای حمله مجدد رژیم پوشالی صهیونیستی وجود دارد و ایران باید آمادگی کامل داشته باشد که شرایط کشور نه جنگ، نه صلح است که در این بین نقش دستاندرکاران اجرایی کشور برای تزریق نشاط و امید به جامعه، بسیار پررنگ و حائز اهمیت است و نباید از آن غفلت ورزید و به سادگی از کنارش گذشت.
این شباهتها اشارههایی مستقیم به تکرار الگوهای تاریخی در سیاست منطقهای و نقش انکارناپذیر رهبری در مدیریت کشور به همراه دولتمردان که در جنگ صدام علیه ایران، رهبری حضرت امام خمینی (ره)، رهبری داهیانه مقام معظم رهبری، حمایت مردمی و دیپلماسی عملگرایانه در موفقیت جمهوری اسلامی ایران در مواجهه با تجاوزات خارجی دارد که بیشک، نقش مهم و راهبردی حمایت مردمی از نیروهای نظامی و حفظ انسجام و وحدت ملی که رهبری معظم انقلاب اسلامی از آن به «اتحاد مقدس» یاد کردند بسیار مهم و کاربردی است و باید تلاش کرد که همه مولفههای حفظ این وحدت و یکپارچگی، تقویت شده و در فضای سیاسی و اجتماعی کشور مانده و میدانداری کند.
انتهای پیام/ 112