گروه استانهای دفاع‌پرس_«سیده معصومه حسینی»؛ پیروزی قهرمانان کشتی ایرانی در عرصه‌های بین‌المللی، تنها یک دستاورد ورزشی نیست؛ بلکه نمایش عینی و مجسمِ فرمولی ناب است که رهبر فرزانه انقلاب اسلامی در متن تبریکشان بر آن تأکید کردند: «آمیزه قدرت و معنویت، آفریننده ارزش‌های والاست.» جالب آنکه قرآن کریم، قرن‌ها پیش، این فرمول را در آیاتی کوبنده و به هم‌پیوسته، ترسیم کرده است. آیات ۶۰ تا ۶۲ سوره انفال، نقشه راهی است برای هر فرد و ملتی که می‌خواهد پیروزی‌اش «عزتمندانه» باشد، نه صرفاً «قهرمانانه».
گام اول: فرمان به تأمین حداکثری قدرت (آیه ۶۰)
قرآن کریم در آیه ۶۰ سوره انفال، بدون هیچ تعارف و پرده‌پوشی، فرمان می‌دهد: «وَأَعِدُّوا لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَیلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّکُمْ»
«و هر چه در توان دارید از نیرو [و انواع امکانات]و اسبان آماده [و ساز و برگ نظامی] بسیج کنید تا بدین وسیله، دشمن خدا و دشمن خودتان را بترسانید.»
این آیه، سنگ بنای «قدرت» است. اینجا، قرآن هرگونه انفعال، ضعف و سستی را نفی می‌کند و بر آماده‌سازی حداکثریِ «قدرت» در تمام اشکال ممکن (علمی، نظامی، اقتصادی، ورزشی) تأکید می‌ورزد. این، همان «قدرت بدنی» و «فنی» کشتی‌گیر است که باید تا حد «استطاعت» تقویت شود.
گام دوم: شرط معنوی شکست‌ناپذیری (آیه ۶۱)
اما قرآن بلافاصله و در همان سیاق، پس از فرمان به قدرت، هشدار می‌دهد که این قدرت، به خودی خود می‌تواند خطرناک باشد؛ بنابراین در آیه بعد، شرط معنوی حفظ و هدایت این قدرت را بیان می‌کند: «وَإِن جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا وَتَوَکَّلْ عَلَی اللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ» «و اگر [دشمن] به صلح گرایید، تو نیز بدان بگرای و بر خدا توکل کن، که او خود شنوای داناست.»
این آیه دو رکن معنوی را معرفی می‌کند:
۱. عدالت و انعطاف‌پذیری اخلاقی: قدرت، نباید باعث جزمیت خشن و جنگ‌طلبی کور شود. فرد و ملت قدرتمند، باید اهل صلح و عدالت باشد که حتی به درخواست دشمن برای صلح، پاسخ مثبت دهد. این، تجلی «معنویت» در عرصه عمل است.
۲. توکل: پایه و اساس روانیِ هر حرکت بزرگی، توکل بر خداست. توکل، به قدرت، معنای الهی می‌دهد و آن را از استکبار و خودبرتربینی نجات می‌دهد. یک قهرمان متوکل، پیروزی را از جانب خدا می‌داند و در نتیجه، مغرور نمی‌شود.
گام سوم: نتیجه نهایی: پیروزی با اذن الهی (آیه ۶۲)
در نهایت، قرآن نتیجه این آمیزه (قدرت + معنویت) را اعلام می‌کند: «وَإِنْ یُرِیدُوا أَنْ یَخْدَعُوکَ فَإِنَّ حَسْبَکَ اللَّهُ هُوَ الَّذِی أَیَّدَکَ بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِینَ»
«و اگر بخواهند تو را فریب دهند، [بدان که]خدا برای تو کافی است. او همان کسی است که تو را با یاری خود و با مؤمنان تأیید کرد.»
وقتی قدرت، با معنویت (عدالت، توکل، پشتیبانی از مؤمنان) آمیخته شد، نتیجه آن «نصرت الهی» است. خداوند خود، حامی و تأییدکننده چنین قدرتی می‌شود. اینجاست که یک تیم یا یک ملت، شکست‌ناپذیر می‌شود؛ نه به خاطر اینکه هرگز ضربه نمی‌خورد، بلکه به خاطر اینکه پشتوانه‌اش، قدرت بی‌پایان الهی است.
نتیجه‌گیری:
رفتار قهرمانان ما در میادین جهانی، عینیت بخشیدن به این آیات بود. آنان:
طبق آیه ۶۰: تا حد «استطاعت» خود را به «قدرت» (توان بدنی و فنی) مجهز کردند.
طبق آیه ۶۱: این قدرت را با «معنویت» (توکل بر خدا در لحظات سخت، و بزرگ‌منشی و اخلاق پس از پیروزی) آمیختند.
و در نهایت طبق آیه ۶۲: مظهر «نصرت الهی» شدند و باعث سربلندی تمام مؤمنان شدند.
این، همان «ارزش والا» یی است که از آمیزه قدرت و معنویت خلق می‌شود. این فرمول، تنها مختص میدان ورزش نیست، بلکه نقشه راهی قرآنی برای کسب عزت در تمام عرصه‌های فردی و اجتماعی است.
انتهای پیام/
