یاران خراسانی (۱۴۵)؛

از پا نخواهم نشست

دانشگاه جنگ و دفاع مقدس از شهید «علی‌اکبر حمامی» نیروی توانمندی ساخته بود و هیچ چیز مانع حضور «علی‌اکبر حمامی» در جبهه‌های دفاع نمی‌شد و همواره اذعان داشت تا پیروزی نهایی هیچگاه از پا نخواهم نشست.
کد خبر: ۷۸۱۲۴۰
تاریخ انتشار: ۰۶ مهر ۱۴۰۴ - ۰۷:۳۸ - 28September 2025

گروه استان‌های دفاع‌پرس‌- «ابوالقاسم محمدزاده» پیشکسوت دفاع مقدس؛ در روستای بحرآباد به دنیا آمده بود. درست ۱۸ شهریور ۱۳۲۷، در اوج کمبود امکانات روستا. آن هم در خانواده‌ای مذهبی که لقمه حلال سر سفره‌اش بود.

از پا نخواهم نشست

با تمام کمبود‌هایی که در روستا بیداد می‌کرد تا ششم ابتدایی درس خواند و به دلیل عدم امکانات تحصیلی و کار، راهی شهر مشهد شد و با حضور در جلسات مذهبی از آلوده شدن در محیط آن روز‌های مشهد خودش را بیمه کرد.

بزرگتر که شد با تجربیاتی که از حضور در هیئت بدست آورده بود «هیئت کودکان حسینی» را تشکیل داد و روح و اندیشه‌اش را در حال و هوای امام حسین (ع) تطهیر کرد و خود مُبلغی برای راهنمایی و هدایت هم سن و سال‌های خودش شد.

با شروع حرکت مردمی و شکل‌گیری انقلاب اسلامی در سطح مشهد، جزو فعالین تظاهرات و راهپیمائی‌های مشهد بود و در هیئت به ترویج افکار انقلابی پرداخت و همواره می‌گفت: «حالا وقت حرکت است. حالا وقت عمل است»؛ و خود در امور مربوط به روشنگری مردم، دعوت به حضور در راهپیمائی‌ها، توزیع اعلامیه‌های حضرت امام خمینی (ره) و دست‌اندرکاران تظاهرات پیشقراول و جلودار بود.

با پیروزی انقلاب اسلامی، عضو فعال بسیج بود و با فعالیت در ناحیه ۵ بسیج مشهد درگیر مبارزه با افراد فاسد و قاچاقچی گردید و در این راه سختی‌های زیادی را متحمل شد.
با شروع جنگ تحمیلی درصدد حضور در جبهه برآمد و از طریق بسیج راهی مناطق جنگی شد. ابتدا در واحد تخریب مشغول گردید و پس از عملیات بیت‌المقدس و آزادی خرمشهر می‌گفت: «من لیاقت شهادت را نداشتم. من چطور در چشم خانواده شهدا نگاه کنم.»

دانشگاه جنگ و دفاع مقدس از او نیروی توانمندی ساخته بود و در راه حضورش در خطوط مقدم هیچ چیز مانع حضور «علی‌اکبر حمامی» در جبهه‌های دفاع نمی‌شد و همواره اذعان داشت: «تا پیروزی نهایی هیچگاه از پا نخواهم نشست»؛ و عملیات‌های بیت‌المقدس، والفجر ۱، رمضان، میمک، بدر شاهد حضور او بعنوان مسئول آتش‌بار خمپاره ۱۲۰ در خط مقدم و پشتیبانی آتش رزمندگان اسلام بود.

«علی‌اکبر حمامی» سرانجام در مناطق هورالعظیم و عملیات بدر، هنگامی که فرمانده محور تیپ الحدید لشکر ۵ نصر بود در اثر اصابت ترکش خمپاره‌ای همچون علی‌اکبر امام حسین (ع) ۲۳ اسفند ۱۳۶۳ در کربلای ایران به شهادت رسید و ستاره‌ای درخشان در آسمان ایران اسلامی شد و، چون هزاران ستاره درخشان انقلاب راهنمای در راه ماندگان گردید و در بهشت رضای مشهد همجوار دیگر همرزمانش به آرامش رسید. 

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار