به گزارش گروه فرهنگ و هنر دفاع پرس، علیرضا برازش در یادداشتی درباره علت وجودی جهنم مینویسد: فرض کنیم شما پدر و مادری مهربان و دلسوز فرزند خود هستید؛ اصول و قواعد رعایت بهداشت دهان و دندان را به فرزند خود یادآوری میکنید، بهترین مسواک و خمیردندان و نخ دندان را برایش تهیه میکنید. با نصیحت زبانی و عملی، مفید بودنِ مواظبت از دندانها را به او یادآور میشوید. ولی فرزند شما ـ که یک انسان دارای اختیار است ـ به هر بهانه ای، اعمّ از فراموشی، غفلت و یا تنبلی، رعایت بهداشت دهان و دندان را نکند؛ حتی اگر شما فراتر از مهربان و دلسوز بودن، خودتان دندانپزشک هم باشید، نمیتوانید مانع پوسیدگی دندان فرزندتان شوید. دندان پوسیده با ریشه ی چرک آلود تولید درد میکند، فرزند شما درد میکشد، نه به خاطر نامهربانی شما، بلکه به خاطر قوانین حاکم بر جسم و جان و عدم رعایت خودش.
و این درد با مهربانی مادر در تعارض نیست زیرا درد را خودش پدیدآورده و عامل تولید درد خودش بوده است.
تنها کاری که از دست شما پدر و مادر مهربان برمی آید اینست که فرزند دلبندتان را نزد دندانپزشک ببرید و او سوزنی در لثهی او فرو کند، با متّهی دندانپزشکی به جان دندان او بیافتد تا چرکها را بتراشد و بیرون بکشد.
آیا درد دندان فرزند و حتی درمان دردناک با ورود سوزن در لثهی فرزندتان علامت بیمحبّتی شماست؟ هرگز!! شما کار خودتان را کردهاید، از تذکّر و فراهمکردن مقدمات رعایت بهداشت دهان و دندان کوتاهی نکردهاید؛ ولی بدن انسان از جمله بدن فرزند شما تابع قوانین و مقرراتی ثابت و بطلانناپذیر است ـ همان قسم خدا ـ که حتی اگر فرزند مادری بسیار مهربان هم باشی، حتی اگر خودِ مادر، دندانپزشک هم باشد، پوسیدگیها و درد متعاقب آن، برای هر انسانی اجتنابناپذیر است.
اما فرزند نادان چنین می اندیشد که شما باعث شدهای و اجازه دادهای آقا یا خانم دندانپزشک سوزن دردناک را وارد لثه ی او کند.
ما اگر بفهمیم هر خطا و هر گناهی برای روح و جان ما تولید چرک میکند؛ و وجود چرک دردآفرین است، و آگاه شویم که حتی پاک کردن آن هم دردناک خواهد بود. و بدانیم این ما هستیم که با عدم رعایت قواعد زندگی، چرک ایجاد کرده ایم؛ در آن صورت دردکشیدن خود را تقصیر پدر و مادر و خدا نمی اندازیم و انگشت اتهام نامهربانی به سویشان نشانه نمی رویم. و اگر عاقلانه نگاه کنیم مهربانی مادر را در لحظات دردکشیدنمان روی صندلی دندانپزشک هم می بینیم. زیرا هر چند پاک کردن دندان از چرک، دردناک است، اما ما را از درددندانی خلاصی میدهد که پایانی بر آن متصور نبود.
پس اگر عاقل باشیم از مادر و نیز از دندانپزشک سپاسگزار هم خواهیم بود. که درد بی پایان را با روشی درمان کردند- هرچند آن روش درمان خودش هم دردناک باشد.
خدای خالق جهنم را آن مادر مهربانی ببینید که ما را از سر لطف و مهربانی به مرکز پزشکی میبرد تا چرکهای تولید کرده مان را با کمک پزشک به دور بریزند و پاکمان کنند.
اندکی درباره ی موضوع بیندیشید؛ فردا با مثالهای دیگری موضوع را پی میگیریم تا انشاءالله بهتر به جان شما بنشیند.
