به گزارش خبرنگار گروه اخبار داخلی دفاع پرس؛ نمایشی که حکایت از دادهها و نگرفتهها دارد و مردم را در مقابل سرابی پر ابهام قرار داده است.
طی دو سال گذشته آنطور که همه میدانند با نشستن مقامات ایرانی دور میز مذاکره با طرفهای غربی که 1+5 خوانده میشوند چراغهای امید با کورسویی نه چندان قابل اعتماد در برابر دیدگان مردم قرار گرفت و هر روز صحبت از آن شد که برجام فرجام خوشی را برای اقتصاد کشور به همراه دارد و سیستم بانکی به نظام پولی و بانکی جهان متصل خواهد شد و دیگر گرهای در برابر معاملات اقتصادی وجود ندارد.
در حالی که ما دلخوش به این وعده نسیه بودیم نقد را از دست دادیم و جای قلب راکتور اراک را برای همیشه با سیمان پر کردیم.
این راه رفته که پیشتر از سوی دولت هشتم رفته شده بود و با پلمپ مراکز هستهای به جایی نرسیده بود این بار نیز تکرار شد اما با این تفاوت که خسارات وارد شده به مردم به مراتب بیشتر از آن دوران بوده است.
آن چیز که از مسئولین در مورد حصول نتیجه برجام به گوش میرسید " هیچ چیز نصیبمان نشد " است و این یعنی از بین رفتن بسیاری از ظرفیتها و موقعیتهای داخلی در برابر تعهدی که طرف مقابل نه تنها هیچ علاقهای به اجرای آن ندارد بلکه هر چه سنگ دارد زیر پای لنگ برجام میریزد تا سایه سنگین فشارها از سر مردم ایران برداشته نشود.
نمونه این موضوع را میتوان به موضوع سوئیفت و عدم انجام مبادلات بانکی از طریق این کانال رسمی نظام بانکی به مشاهده نشست به نحوی که تنها این خط برای ما باز شده اما بانکهای اروپایی با هراس از آمریکا و ترس از جرایم اعمال شده ناشی از انجام مبادلات هیچ علاقهای به پاسخگو بودن در آن سوی خط انتظار ایران ندارند.
در شرایطی این بدعهدی پسابرجامی به صورت عریان از سوی آمریکا پس از تهدیدات و تحریمهای موشکی به نمایش گذاشته میشود که متاسفانه برخی از جریانات داخلی به جای پیگیری اصولی موضوع و یادآوری بعد حقوقی تعهدی که آمریکا داده است و باید نسبت به اجرای آن پایبند باشد توپ را به زمین وضعیت داخلی کشور انداختهاند.
یقینا این رویکرد یک فرار رو به جلو محسوب میشود که برایش قبول شکست برجام سخت است. مسئولین میبایست به این نکته توجه داشته باشند خورشید تابان زمانی برای مردم نمایان میشود که واقعا چیزی به نام خورشید در آسمان وجود داشته باشد و صرفا با تعهدات کاغذی نمی توان سنگ بزرگ که نشان از نزدن است را به نشان پیروزی بالا گرفت و از دست داده ها را به فراموشی سپرد.
