به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از البرز، یادمان دو شهید گمنام دفاع مقدس در دل کانون فرهنگی ورزشی شهید سبحانی کرج، همچون فانوسی فروزان و جاودانه، یادآور حماسه و غیرت جوانانی است که در اوج شور و عشق به وطن، برای حفظ عزت و سربلندی ایران اسلامی، از جان خود گذشتند و با خون پاکشان نهال آزادی را آبیاری کردند.
پیکر مطهر این دو شهید، پس از سال‌ها غربت و دوری از خانه و دیار، در تاریخ 13 اسفند 1396 آرام گرفت و خاک میهن، میزبان پاک‌ترین برگ‌های تاریخ شد. نخستین شهید، جوانی 17 ساله و خاموش، که در تیرماه 1361 و در عملیات رمضان، در منطقه شرق بصره به شهادت رسید؛ نوجوانی که هرچند سن کمی داشت اما روحی بزرگ و قلبی سرشار از ایمان و عشق به وطن داشت. او که بهار زندگی‌اش را در دل خاک دشمن به پای دفاع از ارزش‌های والای اسلامی گذاشت، اکنون در آرامشی ابدی، شاهد رشد نسل‌های آینده است.
دومین شهید نیز، مردی دلیر و شجاع، در اسفند 1363 و در عملیات بدر، در منطقه عملیاتی شرق دجله، در سن 25 سالگی به آرزوی بزرگ خود یعنی پیوستن به ملکوت آسمان رسید. او بال در بال فرشتگان گشود و داستان رشادت و ایثارش تا ابد در دل تاریخ کشورمان حک شد. این دو جان‌فشانی که گویی ستارگانی فروزان در آسمان شهادت هستند، امروز چراغ راه همه ما و نسل‌های بعدی‌اند.
امروز، خاک پاک این یادمان مقدس، مأمن دل‌های عاشق و قلب‌های پر از شور و امید جوانانی است که می‌خواهند در فضای فرهنگی، ورزشی و معنوی این کانون، عطر خوش شهادت و غیرت را استشمام کنند؛ عطر ناب و گوارایی که روح را تازه می‌کند و انسان را به مسیر حق و ایمان می‌کشاند. در کنار زمین‌های ورزشی که شور زندگی را در رگ‌های نسل جدید می‌دمد و در کنار فعالیت‌های فرهنگی که هویت ملی و دینی را به آنان می‌آموزد، مزار شهدا همچون قبله‌ای نورانی، هر روز دل‌های بسیاری را به سمت خود می‌کشاند و این صدای خاموش اما رسا از خاک برمی‌خیزد که:
«راه ما، راه ایمان و غیرت است؛ راهی که با عشق به وطن و خدا هموار شده است. تا آخرین نفس باید ایستاد، ایستاد برای ارزش‌ها، ایستاد برای ایران، ایستاد برای آینده‌ای روشن‌تر.»
این یادمان نه تنها آرامگاه دو شهید عزیز است، بلکه مدرسه‌ای است که درس عشق، شجاعت و ایثار را به همه ما می‌آموزد. جایی که هر قدم در آن، گویی زمزمه جانفشانی‌های آنان را می‌شنوی و قلبت با این قصه‌های رشادت به تپش درمی‌آید. باشد که ما نیز، در هر لحظه از زندگی‌مان، راه آن‌ها را ادامه دهیم و همچون آن‌ها، بی‌پروا و با ایمان استوار، در مسیر خدمت به میهن قدم برداریم.
انتهای پیام/
