به گزارش دفاع‌پرس از کرمان، مرحوم «علی یادگاری» در سال ۱۳۳۸ چشم به جهان گشود. پدرش محمد نام داشت و دارای چهار فرزند پسر بود. وی در سال ۱۳۶۲، در جریان عملیات والفجر ۴ در منطقه مریوان، در اثر برخورد با مین، دچار قطع پای راست، آسیب شدید ناحیه پهلوی چپ و شکستگی دست راست و پای چپ شد.
در سن ۲۴ سالگی به فیض جانبازي در راه دفاع از وطن نائل آمد و طی سال‌ها حضور در کمیسیون‌های پزشکی بنیاد شهید و امور ایثارگران در مجموع شش مرتبه سرانجام در سال ۱۳۹۱ به افتخار جانباز ۷۰ درصد دست یافت.
تمام سال‌های پس از جانبازی، زندگی این مرد ایثارگر با صبر، ایمان و عشق به انقلاب گذشت. آن‌گونه که همرزمان و خانواده‌اش روایت می‌کنند، علی یادگاری تجسمی از پایداری بود؛ بدن در رنج، ولی روح در آرامش خدمت و فداکاری.
پس از بیش از چهار دهه تحمل درد جسم و غربت جبهه، او در آبان‌ماه ۱۴۰۴ به آرامش ابدی رسید و در کنار یاران شهیدش آرام گرفت.
یاد و نام جانباز فداکار «علی یادگاری» جاودان خواهد ماند؛ مردی که با ایثار جوانی خود، فصل بلندی از کتاب حماسه و مقاومت ملت ایران را رقم زد.
انتهای پیام/
