به گزارش گروه فرهنگ دفاعپرس، رضا کوچکزادهتهمتن، مدیر رادیو تهران درباره تولید برنامه «دور یک میز» که چگونه تلاش کرده گفتوگو را به سطح مناظره و تحلیل برساند، گفت: ما در رادیو تهران معتقدیم ماموریت رسانه صرفا انتقال خبر یک سویه نیست، بلکه باید به مخاطب امکان فهم، تحلیل و مشارکت بدهد. گفتوگو زمانی معنا دارد که از سطح تبادل نظر روزمره فراتر رود و به بستری برای شکلگیری اندیشه جمعی تبدیل شود.

مدیر رادیو تهران ادامه داد: «دور یک میز» بر همین اساس طراحی شد تا گفتوگو را نه به عنوان قالبی برنامهسازی، بلکه به عنوان یک فرهنگ رسانهای بازسازی کند. هدف ما تقویت سرمایه اجتماعی است، چون جامعهای که گفتوگو در آن جریان دارد، جامعهای عقلانیتر و امیدبخشتر خواهد بود.
وی درباره اینکه این برنامه چگونه تلاش میکند مرز گفتوگوی واقعی را حفظ کند؟ بیان کرد:مرز گفتوگوی واقعی، در احترام متقابل و توان شنیدن دیگری تعریف میشود. از آغاز طراحی «دور یک میز»، باور داشتیم که گفتوگو زمانی اصیل است که با پذیرش تفاوتها آغاز شود، نه با حذف آنها. از همین رهگذر، این برنامه به صحنهای از رنگینکمان سلایق و دیدگاهها بدل شده است؛ جایی که کارشناسان با گرایشهای فکری متفاوت، نگاه حلالمسائلی خود را دربارهی مسائل پایتخت و کشور مطرح میکنند.
کوچکزادهتهمتن عنوان کرد: انتخاب آگاهانه کارشناسان از طیفهای گوناگون فکری، حضور همزمان صاحبنظران دانشگاهی و مسئولان اجرایی، و مدیریت دقیق جریان گفتوگو از سوی تیم برنامهسازی، موجب شده است تا تعادل میان تضارب آرا و انسجام تحلیلی برقرار بماند. به این ترتیب، گفتوگو در «دور یک میز» نه به عرصه جدال و منازعه و نه به تریبون تبلیغ یکسویه تبدیل میشود، بلکه در مسیر تعمیق فهم متقابل و تصمیمسازی جمعی حرکت میکند. در این چارچوب، کنترل هیجانات رسانهای، اتکا به دادههای مستند و رعایت اخلاق گفتوگو از اصول بنیادین برنامه است.
وی ادامه داد: ما در رادیو تهران میکوشیم تا در پهنه پایتخت و استان تهران همه مسئولان، نخبگان و جریانهای مؤثر اجتماعی را پای «میز رسانه» بنشانیم؛ زیرا باور داریم حضور دیدگاههای متفاوت پیرامون یک موضوع کاربردی، خود مهمترین عامل در تقویت فرهنگ گفتوگو، تبدیل اختلاف به تفاهم و عبور عقلانی از چالشها است.
کوچکزاده اشاره کرد: در رسانه شنیداری صداقت تنها در صدا و لحن نیست، بلکه در رویکرد صادقانه به مسئله معنا مییابد. شنونده زمانی همراه برنامه میشود که احساس کند هدف گفتوگو، نه نمایش، بلکه حل واقعی مشکلات و طرح نقدهای منصفانه و بیطرفانه است. در «دور یک میز» تلاش کردهایم فضای گفتوگو را از نگاههای صنفی و جناحی دور نگه داریم تا مسئول و کارشناس هر دو با صداقت و مستند سخن بگویند. این صداقت، اعتماد و مشارکت ذهنی مخاطب را به همراه میآورد و او را از شنوندهای صرف به بازیگر فعال در فرآیند نقد و تبیین بدل میکند. بدینترتیب، برنامه به صحنهای واقعی برای گفتوگوی ملی و تصمیمسازی جمعی تبدیل میشود.
کوچکزاده درباره اینکه «دور یک میز» شاهد برخورد اندیشهها و نگاههای متنوع هستیم. از منظر سیاستگذاری رسانهای، چگونه میتوان این تنوع را مدیریت کرد تا هم از افتادن در دام نسبیگرایی جلوگیری شود و هم از تکصدایی بوروکراتیک فاصله بگیرد؟ توضیح داد:این نقطه تعادل، مهمترین چالش رسانههای تحلیلی است. ما در برنامه دور یک میز و به طور کلی در رادیو تهران تلاش کردهایم قاعده گفتوگو را بر پایهی «اصول مشترک ملی» بنا کنیم. یعنی در عین پذیرش تنوع فکر، بر معیارهای عقلانیت و انصاف تأکید کنیم. وقتی چارچوبهای گفتوگو شفاف باشد، تنوع به معناي تضاد نیست، بلکه به غنای بحث میافزاید. ما نهتنها از تکصدایی فاصله گرفتهایم، بلکه سعی کردهایم چندصدایی را در قالب اخلاق گفتوگو مدیریت کنیم تا نتیجه، تبیین و اقناع باشد، نه تعارض و هرج و مرج رسانهای.
وی بیان کرد: برنامه «دور یک میز» با تکیه بر تیمی منسجم و حرفهای توانسته مدیران و مسئولان پایتخت را پای میز گفتوگو بنشاند تا هر یک درباره حوزه کاری خود، شفاف و پاسخگو با مردم سخن بگویند. این برنامه با نگاهی مطالبهگر، فاصله میان مردم و مسئولان را کاهش داده و صدای پرسشها و دغدغههای شهروندان را به گوش تصمیمگیران رسانده است. «دور یک میز» نمونهای موفق از گفتوگوی واقعی در رسانه است که اعتماد و همراهی را بازمیسازد و از قالب سنتی رادیو عبور میکند.
انتهای پیام/ 121